Hayat, Kaydettiğin Kareler Bütünüdür

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Hayatın, kaydettiğin kareler bütünüdür

Zamanlara adres bıraktığın kareler;
Ya aydınlık ya kapkara

Ya lehine ya aleyhine!
Hiçbirşey kaybolmuyor bu alemde, sürekli projektörler altında, kayıttasın!
~
Şimdi:
Kaç yaşındasın? Her yaşa bir kare düşün

Ama olmaz ki

Her âna bir kare olmalı değil mi?
O zaman gel şimdi katrilyonlarca kareler karşısında hayal et kendini

İyice yoğunlaş bu düşünceye

Geç karşısına o karelerin

Farzet ki baktığında karelerin içlerini aynen görebiliyorsun

Bak şimdi hepsine tek tek;
Bakmak da bir ömür sanki, öyle zor

Ama dedik ya farzet
~
Hangi kare işe yarar?
Hangi kare ışıklı? Hangisi karanlık?
Hangisi canlı, hangisi ölü?
Bak bak işte şu kareler nasıl da gülümsüyor Halka, Hakk’a yarar işler besbelli

Şunlar da zifiri karanlık işte

Öldürülmüş vakitler! Yazık

~
"Vay halimize! bu nasıl kitapmış!
Küçük büyük hiçbir şey bırakmamış
Yaptıklarımızın hepsini sayıp dökmüş!"
Biliyor musun bu kareler anlıktır

Değiştiremezsin istesen de

Nasıl yaşandılarsa öyle!
Daha doğrusu nasıl kaydedildilerse öyle
O zaman dikkat et ey nefsim! Adres bırak zamana!
Karelerin içini ışıkla doldur ki ışık olsun sana ötelerde

Ayşe REŞAD

(Eğer o kaydedilenleri günümüze taşıyacak kadar teknoloji gelişseydi, bugün mesela İstanbul’un Fethi’ni bile ses ve görüntü olarak izleyebilecektik

Geçmişte insanlar ancak bir saat öncesini izleyebilecek kadar ilerleyebildiler teknolojide

Evrende hiç kaybolmayan bu sesleri, bir kardeşine tebessümünü ya da birine attığın tokadı vb

günümüze taşıyacak bir cihaz bulunduğunda aynen izleyebileceksin! İlmen bu mümkündür

“

İslam Meydan Okuyor- Vahidüddin Han)

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Hayat, Kaydettiğin Kareler Bütünüdür Hayatın, kaydettiğin kareler bütünüdür Zamanlara adres bıraktığın kareler; Ya aydınlık ya kapkara Ya lehine ya aleyhine! Hiçbirşey kaybolmuyor bu alemde, sürekli projektörler altında, kayıttasın! ~ Şimdi: Kaç yaşındasın? Her yaşa bir kare düşün Ama olmaz ki Her âna bir kare olmalı değil mi? O zaman gel şimdi katrilyonlarca kareler karşısında hayal et kendiniİyice yoğunlaş bu düşünceye Geç karşısına o karelerinFarzet ki baktığında karelerin içlerini aynen görebiliyorsun Bak şimdi hepsine tek tek; Bakmak da bir ömür sanki, öyle zor Ama dedik ya farzet ~ Hangi kare işe yarar? Hangi kare ışıklı? Hangisi karanlık? Hangisi canlı, hangisi ölü? Bak bak işte şu kareler nasıl da gülümsüyor Halka, Hakk’a yarar işler besbelli Şunlar da zifiri karanlık işteÖldürülmüş vakitler! Yazık ~ "Vay halimize! bu nasıl kitapmış! Küçük büyük hiçbir şey bırakmamış Yaptıklarımızın hepsini sayıp dökmüş!" Biliyor musun bu kareler anlıktır Değiştiremezsin istesen de Nasıl yaşandılarsa öyle! Daha doğrusu nasıl kaydedildilerse öyle O zaman dikkat et ey nefsim! Adres bırak zamana! Karelerin içini ışıkla doldur ki ışık olsun sana ötelerde Ayşe REŞAD (Eğer o kaydedilenleri günümüze taşıyacak kadar teknoloji gelişseydi, bugün mesela İstanbul’un Fethi’ni bile ses ve görüntü olarak izleyebilecektik Geçmişte insanlar ancak bir saat öncesini izleyebilecek kadar ilerleyebildiler teknolojide Evrende hiç kaybolmayan bu sesleri, bir kardeşine tebessümünü ya da birine attığın tokadı vb günümüze taşıyacak bir cihaz bulunduğunda aynen izleyebileceksin! İlmen bu mümkündür “ İslam Meydan Okuyor- Vahidüddin Han)