İblis Ve Azabını Beyan

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

İBLİS VE AZABINI BEYAN

Allah (C

C

) söyle buyuruyor:

"Eger dönerlerse (Allah'in emrine uymaktan ve Resul'ünün gösterdigi yoldan yüz çevirirlerse) bilsinler ki

Allah kâfirleri sevmez (onlarin ne tevbelerini kabul eder ve nede günahlarini bagislar)"

(Al-i imran

32)

Nitekim Allah (C

C

) kendini büyük görüp Allah (C

C

)'in ululugunu kabul etmedigi için iblisin tevbesini kabul etmemistir

Buna karsilik Hz

Adem (A

S)'e tevbe etmeyi ilham etmesi ve tevbesini kabul etmesi, kendi dili ile günahini itiraf etmesi, pismanlik duymasi ve kendini suçlamasindan dolayidir

Üstelik Hz

Adem'in (A

S

) isledigi kusur, gerçek manada günah sayilmaz

Çünkü peygamberler (Allah (C

C

)'in selâmi üzerlerine olsun) masumdurlar alimler tarafindan kabul edilen sahih görüse göre ne peygamber olmadan önce ve ne de peygamberken günah islemezler, günaha düsmekten korunmusturlar

Hz

Adem'in (A

S

) kusuru, sadece görünüste günahtir Buna ragmen o ve Havva, Allah (C

C

)'a söyle seslenmislerdir:

Kur'an-i Kerim´de Allah (C

C

) bize onlarin yakarisini söyle bildirmektedir:

"Ey Rabb'imiz! Biz kendi kendimize zulmettik

Eger sen bizi bagislamaz, bize merhamet etmezsen, hiç süphesiz hüsrana ugrayanlardan olacagiz"
(A´raf Sûresi

23)

Görülüyor ki, Hz

Adem (A

S

) ve Havva yaptiklarina pisman olarak hemen tevbeye yönelmisler ve Allah (C

C

)'in rahmetinden ümit kesmemislerdir

Nitekim Allah (C

C

)söyle buyuruyor:

"Allah'in rahmetinden sakin ümit kesmeyiniz" (Zümer Sûresi

53)

Iblise gelince, o ne günahini itiraf etmis, ne yaptigina pisman olmus, ne kendini suçlamis ve ne de tevbe etmeye yönelmis, üstelik de Allah (C

C

)'in rahmetinden ümit kesmis, kendini begenmistir

Her kim ki, tutumu seytan gibi olursa tevbesi kabul edilmez

Buna karsilik günah isledikten sonraki tavri Hz

Adem (A

S

) gibi olanlarin tevbelerini Allah (C

C

) kabul eder

Çünkü kaynagi nefsi arzularin azginligi olan her günahin affedilmesi umulur, ama kendini begenmislige dayanan hiç bir günahin affedilmesi beklenemez

Hz

Adem'in (A

S

) kusuru nefsi arzularin azginligina dayaniyorken seytanin günahi ise kendini begenmislikten ileri geliyordu

Anlatildigina göre Iblis bir gün Hz

Musa'ya (A

S

) gelir ve ona sorar ki:

«Allah (C

C

)'in kendisine elci olarak seçtigi ve zaman zaman konustugu kimse sen misin?»

Hz

Musa (A

S): «evet, fakat sen kimsin ve ne istiyorsun» diye karsilik verir

Seytan kendini tanitmadan Hz

Musa'ya (A

S

) su teklifte bulunur, «Allah (C

C

)'ina bildir ki yaratiklarindan biri senden tevbesinin kabul ediimesini diliyor

»

Bunun üzerine Allah (C

C

)'dan Hz

Musa'ya (A

S

) su vahiy gelir:

«ey Musa, ona de ki, senin hatirin için dilegini kabul ediyorum

Yalniz ona Hz

Adem (A

S)'in kabrine secde etmesini söyle

Eger secde ederse tevbesini kabul ederek günahlarini
bagisalayacagim

»

Hz

Musa (A

S

) durumu seytana bildirince o küplere biner, eski büyüklenme edasini yine takinarak söyle der:

«ey Musa! Ben ona cennette iken secde etmemistim de simdi ölüsüne mi secde edecegim

»

Rivayete göre cehennemde Iblis'in azabi agirlastirilir ve ona «Allah (C

C

)'in azabini nasil buluyorsun» diye sorulur, «olabileceginden daha agir» diye cevap verir

Bunun üzerine ona denir ki: «Adem, cennet bahcelerindedir

Ona secde et, özür dile de bagislanasin

» Fakat o bu teklifi kabul etmeye yanasmaz

Bunun üzerine çektigi azab, bütün cehennemliklerin azabinin yetmis bin kati kadar agirlastirilir

Haberde bildirildîgine göre ulu Allah (C

C

), her yüz bin senelik azab devresinden sonra seytani cehennemden çikarir ve Hz

Adem'i (A

S

) cennetten çikararak seytana ona secde etmesini emreder, fakat seytan bu emre uymaya yanasmayinca yeniden atese atilir

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	İblis Ve Azabını Beyan İBLİS VE AZABINI BEYAN Allah (CC) söyle buyuruyor: "Eger dönerlerse (Allah'in emrine uymaktan ve Resul'ünün gösterdigi yoldan yüz çevirirlerse) bilsinler ki Allah kâfirleri sevmez (onlarin ne tevbelerini kabul eder ve nede günahlarini bagislar)" (Al-i imran 32) Nitekim Allah (CC) kendini büyük görüp Allah (CC)'in ululugunu kabul etmedigi için iblisin tevbesini kabul etmemistir Buna karsilik HzAdem (AS)'e tevbe etmeyi ilham etmesi ve tevbesini kabul etmesi, kendi dili ile günahini itiraf etmesi, pismanlik duymasi ve kendini suçlamasindan dolayidir Üstelik Hz Adem'in (AS) isledigi kusur, gerçek manada günah sayilmaz Çünkü peygamberler (Allah (CC)'in selâmi üzerlerine olsun) masumdurlar alimler tarafindan kabul edilen sahih görüse göre ne peygamber olmadan önce ve ne de peygamberken günah islemezler, günaha düsmekten korunmusturlar Hz Adem'in (AS) kusuru, sadece görünüste günahtir Buna ragmen o ve Havva, Allah (CC)'a söyle seslenmislerdir: Kur'an-i Kerim´de Allah (CC) bize onlarin yakarisini söyle bildirmektedir: "Ey Rabb'imiz! Biz kendi kendimize zulmettik Eger sen bizi bagislamaz, bize merhamet etmezsen, hiç süphesiz hüsrana ugrayanlardan olacagiz" (A´raf Sûresi 23) Görülüyor ki, Hz Adem (AS) ve Havva yaptiklarina pisman olarak hemen tevbeye yönelmisler ve Allah (CC)'in rahmetinden ümit kesmemislerdir Nitekim Allah (CC)söyle buyuruyor: "Allah'in rahmetinden sakin ümit kesmeyiniz" (Zümer Sûresi 53) Iblise gelince, o ne günahini itiraf etmis, ne yaptigina pisman olmus, ne kendini suçlamis ve ne de tevbe etmeye yönelmis, üstelik de Allah (CC)'in rahmetinden ümit kesmis, kendini begenmistir Her kim ki, tutumu seytan gibi olursa tevbesi kabul edilmez Buna karsilik günah isledikten sonraki tavri Hz Adem (AS) gibi olanlarin tevbelerini Allah (CC) kabul eder Çünkü kaynagi nefsi arzularin azginligi olan her günahin affedilmesi umulur, ama kendini begenmislige dayanan hiç bir günahin affedilmesi beklenemez Hz Adem'in (AS) kusuru nefsi arzularin azginligina dayaniyorken seytanin günahi ise kendini begenmislikten ileri geliyordu Anlatildigina göre Iblis bir gün Hz Musa'ya (AS) gelir ve ona sorar ki: «Allah (CC)'in kendisine elci olarak seçtigi ve zaman zaman konustugu kimse sen misin?» Hz Musa (AS): «evet, fakat sen kimsin ve ne istiyorsun» diye karsilik verir Seytan kendini tanitmadan Hz Musa'ya (AS) su teklifte bulunur, «Allah (CC)'ina bildir ki yaratiklarindan biri senden tevbesinin kabul ediimesini diliyor» Bunun üzerine Allah (CC)'dan Hz Musa'ya (AS) su vahiy gelir: «ey Musa, ona de ki, senin hatirin için dilegini kabul ediyorum Yalniz ona Hz Adem (AS)'in kabrine secde etmesini söyle Eger secde ederse tevbesini kabul ederek günahlarini bagisalayacagim» Hz Musa (AS) durumu seytana bildirince o küplere biner, eski büyüklenme edasini yine takinarak söyle der: «ey Musa! Ben ona cennette iken secde etmemistim de simdi ölüsüne mi secde edecegim» Rivayete göre cehennemde Iblis'in azabi agirlastirilir ve ona «Allah (CC)'in azabini nasil buluyorsun» diye sorulur, «olabileceginden daha agir» diye cevap verir Bunun üzerine ona denir ki: «Adem, cennet bahcelerindedir Ona secde et, özür dile de bagislanasin» Fakat o bu teklifi kabul etmeye yanasmaz Bunun üzerine çektigi azab, bütün cehennemliklerin azabinin yetmis bin kati kadar agirlastirilir Haberde bildirildîgine göre ulu Allah (CC), her yüz bin senelik azab devresinden sonra seytani cehennemden çikarir ve Hz Adem'i (AS) cennetten çikararak seytana ona secde etmesini emreder, fakat seytan bu emre uymaya yanasmayinca yeniden atese atilir