İlahi Armağan -2- Meclis

Bilgisizlikle ve iyiyi kötüyü sezme kabiliyetine sahip olmadan halka karışma; onların işine burnunu sokma Her şeyi iyi belle, son­ra gir Onlara uyku ile karışırsan, aralarından teneşirle çıkarlar Ayık ol Bilgili ve basirete sahip ol Onlarda iyi bir şey görürsen uy Kötü hâllerini sezince de kaç Elinden gelirse, yardım için, kötü iş­leri halktan uzak tut
Siz tam manasıyla Hak’tan gafilsiniz Hemen uyanmanız, gaflet hâlinizi bırakmanız lazım Mescitlere girin Orada Peygamber’e (sav) salât ve selâm getirin Korkmayın, orada sizi yiyen olmaz Maneviyatı­nız kuvvet bulur Afetlerden kurtulursunuz Peygamber (sav) Efen­dimiz:
“Gökten ateş yağınca, kurtulacak bir kişi de olsa, namaz eh­li olur” buyuruyor
Namaza durduğunuz zaman halkla ilginizi kesiniz Hak'la olu­nuz Peygamber (sav) Efendimiz:
“Kulun, Allah'a en yakın anı secde hâlidir” buyuruyor
Sana yazık oluyor Nereye tevil ve ruhsat arıyorsun? Ne için kolaylık bekliyorsun? Bu hâlin nice zaman sürer? Tevil yoluna sa­pan, Hakk'ı inkâr ediyor demektir
Vah bize! Azimet sahibi olarak Hak ve hakikatin peşinde koşsaydık bu hâle düşmezdik İyi işler peşinden gitseydik Allah yardım­cımız olurdu Bizi kurtarırdı Nasıl oldu da böyle azimeti bıraktık? Gayret ve fedakârlık gitti Fedakârlık kayboldu Herkes işin kolayını arıyor Ortalık riyakârla doldu Görsünler ve desinler için iş yapılıyor
Nifak işleri bol, kimsenin işi içine uygun olmuyor, özü ve sözü bir olan kalmadı Ne olacak hâlimiz? Mallar haksız yere alınıyor
Namaz kılan çok, hakikisi yok! Hacı desinler diye Kâbe'ye gi­diyor Hareketleri niyetine göre olduğu için fayda bulamıyor Bir iki iyi iş tutsa da kullar için yapıyor, Hakk'ı gözetmiyor Şu devrin in­sanları için en ince iş, halkın peşinde koşmak oldu Hâlık, gözlerinde yok O'nun sevgisi ruhlarından silindi


Hepinizin kalbi ölü, öldürdünüz kalbinizi Yaptığınız hatalar onu perişan etti Nefsinizi dirilttiniz Hatalarınız buna sebep oldu Şahsî arzularınız, her işin başında geldi Yalnız dünyayı talep eder oldunuz
Kalp, halkı aradan bırakınca diriliğe erer, Hak’la olur ve hayata kavuşur Bu hâl, maddî bir tabir değildir Hak’la olmak, emrine uy­mak demektir Sözümüzün mânasını kavramanız gerek Dış görü­nüşüyle anlamak, yerinde bir şey değildir Sözlerimizin değeri ve tef­siri mânevîdir Burada maddenin sözü geçmez
Allah’ın emirlerine uyun Yasaklarından kaçın Kalbiniz böyle­likle dirilir Onunla belâya dayanır Sabredin Kaza ve kader hü­kümlerine boyun eğin Bunları yaparsanız, manevî hayatın kapı­ları size açılır