Asr-İ Saadette Mizah

Sonuç

İslam insanı, bedenî ve ruhî yönleriyle tam bir bütün olarak ele alır ve yapısında mevcut olan bütün ihtiyaçların meşru tatmin yollarına müsaade eder Beşerî fıtratın gereklerinden biri de gülmek, neşelenmektir Gülmeyi sağlayan aktivitelerden biri ise, mizah, nükte, espridir
Hz Peygamber, başkalarına maddî ve manevî yönden zarar vermemek, aşırılığa kaçmamak, yalan, bulunmamak şartlarıyla şakayı hoş görmüş, hatta kendisi de bazan şaka yapmıştır Başta çocuklar olmak üzere, yeri geldikçe kadm-erkek, genç-ihtiyar her kesimden sahabiye Hz Peygamberin şaka yapması, yumuşak davranması, onların Allah Rasûlüne daha kolay yaklaşmalarına ve O'nu (sav) daha iyi tanımalarına imkan vermiştir
Beşer bir Peygamberin arkadaşları olan Ashab-ı Kiram da, gerek O'nda (sav) gördükleri örnekler ve yakınlık ile, gerekse beşeri yapılarının gereği olarak hem birbirlerine, hem de bizzat HzPeygamber'e bazı şakalar yapmış, dini yönden yanlış unsurlar taşıyan mizahlar O'nun (sav) tarafından kınanmış, normal olanlar ise tebüssümle karşılanmıştır
Dini özellikleri, beşerî özellikleri, bilgi ve mizaçlarının farklılığı Sebebiyle değişik yapılarda insan tiplerinden oluşan sahabe arasında mizaha meyyal olanlar da vardı Bu tipteki sahabilerin en şakacısı ise Nuayman'dır Akabe biatlannda müslüman olan, Allah ve Peygamber sevgisi bizzat Rasûlullah (sav) tarafından tasdik edilen ve zaman zaman içki de içen Nuayman, bu mizacının bir gereği olarak Hz Peygamber dahil herkese şaka yapmış ve onları neşelendirmiştir Her tipten olduğu gibi bu tip insanların da toplumlarda bulunması bir vakıadır ve böylelerine ihtiyaç da vardır İslâm'ın kabul ettiği meşru sınırları aşmamak şartıyla bu tip insanların davranışları müsamaha ile karşılanır, toplum dışına itilmezse, dinî hayatta onlar da yer bulabilirler Bu konuda Asr-ı Saadet ve bilhassa Hz Peygamber'in uygulamaları bize pekçok Örnek sunmaktadır
Günümüz insanına islâm'ı anlatırken beşer ihtiyacının her yönüne cevap veren bu zengin Sünnet hazinesinden istifade etmek, İslâm'ın sadece bir ibadet dini değil, her yönüyle bir hayat dini olduğunu unutmamak gerektiği kanaatindeyiz Ayrıca, günümüzün etkili propaganda vasıtalarından biri olan basın sektöründe mizahın önemi tartışılmaz bir şekilde kendisini göstermektedir Asr-ı Saadet'teki bu mizah anlayışının, günümüz -Özellikle Islâmî- basınına ışık tutup yol göstermesini temenni ediyoruz [114]

Bibliyografya

Ahmed b Hanbel, el-Müsned, Beyrut ts
el-Aynî, Bedruddin Ebu Muhammed Mahmud b Ahmed, Umde-tü'l-Kaari li şerhi Sahihi'l-Buharî
Buharı, Ebu Abdillah Muhammed b İsmail, el-Câmîu's-Sahih,
İstanbul, 1979 Buharı, Ebu Abdullah Muhammed bİsmail, et-Tarihu'l-Kebir, Haydarabad ts
Buharî, Ebu Abdillah Muhammed b İsmail, el-Edebu'l-Müfred, İstanbul 1974
Canan, İbrahim, Hz Peygamber'in Sünnetinde Terbiye, Ankara 1980
Dârimî, Ebu Muhammed Abdullah b Abdirrahman, es-Sünen Ebu Davud, Süleyman b Esas es-Sicistânî, es-Sünen, Humus
1388/1969 Firuzabadî, Mecmuddin Muhammed b Yakûp, el-Kâmusu'l-Muhit, 2 bsk Mısır 1344 Freedmen, Jonathan L ve Arkadaşları, Sosyal Psikoloji, Çev Ali Dönmez İstanbul 1989 el-Hatib, Ebu Bekir Ahmed b Ali el-Bağdadî, Tarihu Bağdad,
Beyrut ts Heysemî, Nureddin Ali b Ebi Bekir, Mecmeu's-Zevaid ve Menbeu'l-Fevâid, Beyrut 1967 İbn Abdilberr, Ebu Ömer Yusuf en-Nemerî, el-îstiâb fi Ma'rifeti'l-
Ashab, Tah Ali Muhammed el-Becavî, Kahire ts lbnu'1-Esîr, îzzuddîn el-Cezerî, Üsdü'l-Gabe Fî ?na'rifeti's-Sahabe, Mısır 1970 İbn Hacer, el-Askalanî, Tehzibu't-Tehzîb, Haydarabad 1325
îbn Hacer, el-Askalanî, Fet/ıu'l-Barî bişerhi Sahihi'l-Buharî, Bulak 1300
Ibn Hacer, el-Askalanî, el-tsâbe fî Temyizi's-Sahabe, Tah Ali Mu-hammed el-Becâvî
Ibnu'l-Kayyım el-Cevziyye, Zadu'l-Mead fî Hedyi Hayrîl-lbâd, Kahire 1390/1970 îbn Mâce, Muhammed b Yezid el-Kazvînî, es-Sünen, Tah Muhammed Fuad Abdulbâkî
îbn Manzur, Muhammed b Mükerrem, Lisanu'l-Arab, Beyrut ts îbn Sa'd, Muhammed, et-Tabakatü'l-Kübrâ, Beyrut ts
îbn Teymiyye, Ahmed b Abdülvehhâb, es-Sarim'ul-Meslul alâ Şâtımı'r-Rasul, Tah Muhammed Muhyiddin Abdülha-mid Mısır 1379/1960
el-Kâdî îyâz, Ebu'1-Fadl, eş-Şifa bitarifi Hukuki'l-Mustafa, Mısır 1369/1950
Kastallânî, Ahmed b Muhammed, Îrşâdu's-Sârî li-Şerhi Sahi-hi'l-Buharî
Kehhâle, Ömer Rıza, Mu'cemu'l-Müellifin Beyrut ts
Kirmânî Muhammed b Yusuf, el-Kevâkibu'd-Derarî,Beyrut 1401/19812 bsk
Kudâî, Ebu Abdullah Muhammed b Seleme, Müsnedü'ş-Şihâb
Tah:HamdiAbdülmecides-Selefî, Beyrut 1407/1986,2 bsk Münavî, Muhammed Abdurraûf, el-Feyzu'l-Kadîr, Beyrut 1391/1972
Müslim, Ibnu'l Haccac, el-Câmiu's-Sahih, Tah M Fuad Abdulbâkî, Kahire 1374/1955
en-Nüveyrî, Şihabüddin Ahmed b Abdülvehhab, Nihayetü'l-Ereb ft Fünuni'l-Edeb, Kahire ts
er-Râzî, Abdurrahman îbn Ebi Hâtîm, Kitabul-Cerhi ve't-Ta'dil, Hayrarabad, 1381A 952
Sezgin Fuad, GAS, Leiden 1967
Tirmizî, Ebu îsa Muhammed b îsa, el-Câmiu's-Sahih, Tah Ahmed Muhammed Şakir
Tuğlacı, Pars, Okyanus Ansiklopedik sözlük, îstanbul 1978,2 bsk
Zebidî, Muhammed Murtaza, Tâcu'l-Arûs, Mısır 1306
Zemahşerî, Ebu'l-Kasım Carullah Mahmud b Ömer, el-Faik fi Garibi'l-Hadis, Tah Ali Muhammed el-Becavî, Kahire ts [115]