'''İslam Tarihi'''

HZ PEYGAMBERİN DOĞUMU, ÇOCUKLUĞU VE GENÇLİĞİ





Muhammed (as)ın Soyu ve Pak Soyluluğu






Muhammed b Abdullah, b Abdulmuttalib, b Hâşim, b Abdi Menaf, b Kusayy, b Kilab, b Mürre, b Ka'b, b Lüey, b Galib, b Fihr, b Mâlik, b Nadr, b Kinane, b Huzeyme, b Müdrike, b İlyas, b Mudar, b Nizar, b Maadd, b Adnan[1]


Bütün kaynaklar Muhammed (as)ın, Adnan'a kadar olan atalarının gerek isimlerinde, gerek sıralarında, ittifak halinde bulundukları gibi,[2] Adnan'ın da İsmail (as) b İbrahim (as)ın öz be öz soyundan geldiğinde de müttefiktirler[3]


Muhammed (as)ın ondokuzuncu kuşaktaki atası Maadd b Adnan; İsa (as)ın muasırı idi[4]


İsa (as) ile Muhammed (as) arasındaki fetret devrinin 600 yıl oluşu da,[5] bunu ayrıca doğrular


Maadd, babası Adnan'ın vefatından sonra, Kâbe hizmetini üzerine almış, ve Mekke Hareminden hiç ayrılmamıştır[6]


Adnan da; babası Üded'in vefatından sonra Kâbe hizmetini üzerine almış, Kâbe'ye meşinden örtü örttürmüş,[7] Mekke Hareminin yıkılan sınır taşlarını da dikmişti[8]


Mekke halkının Kureyş diye anılması, Muhammed (as)ın onikinci kuşakta yer alan ve ilk kez Kureyş lakabıyla anılan atası Nadr b Kinane'den dolayıdır[9] Ve Kur'ân-ı Kerîm'de açıklandığına göre, kendileri, İbrahim (as)ın soyundan gelme torunlarıdır[10] Muhammed (as) da, onların arasından seçilerek, onlara peygamber gönderilmiştir[11]


Muhammed (as); Kureyş kabilesi içinde, gerek baba ve gerek ana yönünden, en temiz ve en şerefli bir aileye mensuptur Bunu, bizzat hadis-i şeriflerinde şöyle açıklamışlardır:


"Yüce Allah; İbrahim oğullarından, İsmail'i seçti[12]


İsmail oğullarından, Kinane oğullarını seçti


Kinane oğullarından, Kureyş'i seçti


Kureyş'ten, Hâşim oğullarını seçti


Hâşim oğullarından da, beni seçti"[13]


"Ben, Muhammed b Abdullah b Abdulmuttalib'im!


Yüce Allah; mahlukatı yarattı, ve beni, onların en hayırlı fırkasının içinde bulundurdu!


Sonra, onları iki fırkaya ayırdı ve beni, en hayırlı olan fırkanın içinde bulundurdu


Sonra, onları kabilelere ayırdı ve beni, en hayırlı olan kabilenin içinde bulundurdu


Sonra, onları ailelere ayırdı ve beni, onların en hayırlısı içinde bulundurdu


Ben, sizin aile yönünden de en hayırlınızım, nefis yönünden de en hayırlınızım!"[14]


"Ben, Âdem oğulları soylarının en hayırlı, en temiz olanlarından, devirden devre, aileden aileye geçe geçe, nihayet, şu içinde bulunduğum aileden vücuda getirildim!"[15]


"Ben, Muhammed b Abdullah, b Abdulmuttalib, b Hâşim, b Abdi Menaf, b Kusayy, b Kilab, b Mürre, b Ka'b, b Lüey, b Galib, b Fihr, b Malik, b Nadr, b Kinane, b Huzeyme, b Müdrike, b İlyas, b Mudar, b Nizar'ım! Halk, ne zaman iki kısma ayrılsa, muhakkak, Allah beni onların en hayırlı olanının içinde bulundurmuştur Ben, Cahiliye devrinin kötülüklerinden hiçbir şey bulaşmaksızın, ana ve babamdan meydana geldim


Ben, tâ Âdem'den babama ve anneme gelip ulaşıncaya kadar, hep nikâh mahsulü olarak meydana geldim, asla zinadan meydana gelmedim!


Ben, sizin nefis yönünden de en hayırlınızım, baba soyu yönünden de en hayırlınızım!"[16]


Peygamberimiz Muhammed (as)ın annesi Âmine binti Vehb, b Abdi Menaf, b Zühre, b Kilab, b Mürre'dir[17]


Zühre; Hâşim oğullarının ataları olan Kilab oğlu Kusayy'ın kardeşi olduğuna göre, Hz Âmine'nin soyu, kocası Hz Abdullah b Abdulmuttalib'in soyu ile Mürre b Kilab'da birleşir


İbn Sa'd; Ensar bilginlerinden Muhammed b Sâib'e dayanarak, Peygamberimiz (as)ın anne ve anneannelerini, babaannelerini batınlarca kaydettikten sonra, bu bilginin:


"Peygamber (as)ın beşyüz annesini tesbit ve kayd etmeye muvaffak oldum Hiçbirinde, ne zinaya, ne de Cahiliye çağında işlene gelen kötü işlerden hiçbir şeye rastlamadım!" dediğini de nakleder[18]


Bunun içindir ki, büyük bilgin İbn Haldun, "Muhammed (as)'dan başka, hiçbir kulun, ilahî ikram olarak ne soyunun bu derece mazbut olduğunun, ne de Âdem (as)'dan kendilerine gelinceye kadar soy şerefliliğinin kesintisiz devam ettiğinin görülmediği"ni bildirir [19]



Peygamberimiz (as)ın İsimleri ve Künyesi






Peygamberimiz (as):


"Benim birtakım isimlerim vardır:


Ben Muhammed'im!


Ben Ahmed'im!


Ben Mâhî'yim ki, Yüce Allah, küfrü benimle yok edecektir!


Ben Hâşır'ım ki, insanlar, Kıyamet günü benim izimce haşr olunacaklardır!


Ben Âkıb'ım ki, benden sonra peygamber yoktur!"[20]


"Ben rahmet peygamberiyim!"[21]


"Ben savaşlar peygamberiyim!" buyurmuşlardır[22]


Peygamberimiz (as), Kur'ân-ı Kerîm'de dört kere Muhammed ismi ile,[23] bir kere de Ahmed ismi ile anılır[24]


Muhammed: övülmeye layık hasletleri çok olan,


Ahmed ise: en çok övülen veya en çok hamd ve şükür eden, ya da, bu hasletlerle anılan zât mânâlarına gelir[25]


Peygamberimiz (as); en çok Muhammed ismi ile anılmış, Muhammed ismini kullanmıştır


Medine'de bulunan Mekkeli ve Medineli Müslümanlarla Yahudileri ve her iki tarafın müttefiklerini ilgilendiren muameleler hakkında yazdırdığı yazıda Peygamberimiz (as)ın Muhammed ismi yer alır[26]


Ebu Süfyan b Hâris'in Peygamberimiz (as)ı hicveden şiirine karşı, Hassân b Sâbit, söylediği uzunca şiirde:


"Demek, sen Muhammed'i hicvettin ha?!" der[27]


Peygamberimiz (as); Hicretin altıncı yılında Hudeybiye'de Kureyş müşrikleriyle yaptığı muahedenin yazısını yazdırmak isteyip:


"Yâ Ali! Bu, Muhammed Resûlullah'ın, Süheyl b Amr ile üzerinde anlaşıp sulh oldukları[28] ve gereğinin yerine getirilmesini kararlaştırıp imzaladığı maddelerdir" buyurunca,[29] Süheyl b Amr Hz Ali'nin elini tuttu[30]


Peygamberimiz (as)a:


"Vallahi, biz senin gerçekten peygamber olduğunu tanımış olsaydık, Beytullahı ziyaretten seni alıkoymaz ve seninle çarpışmaya kalkmazdık![31] En iyisi, sen, muahedenameye bizim bildiğimiz şeyi yaz!"dedi[32]


Peygamberimiz (as):


"Ya nasıl yazalım?" diye sordu[33]


Süheyl b Amr:


"Muhammed b Abdullah diye kendi ismini ve babanın ismini yaz!" dedi[34]


Peygamberimiz (as):


"Bu da güzeldir Öyle yazınız![35]


Ben, hem Abdullah'ın oğluyum, hem de Allah'ın Resûlüyüm![36]


Vallahi, siz beni yalanlasanız da, ben yine, hiç şüphesiz, Allah'ın Resûlüyüm![37]


Kendi ismimi ve babamın ismini yazdırmak, benim peygamberliğimi gidermez!" buyurdu[38]


Hükümdarlara gönderilen İslâmiyete davet mektuplarında da, Muhammed ismi yazılı, Muhammed Resûlullah mührü basılı idi[39]


Peygamberimiz (as)ın, hadis-i şeriflerinde açıkladıkları isimlerinden başka, Kur'ân-ı Kerîm'de ve daha önceki peygamberlere indirilmiş olan ilahî kitaplarda geçen daha birçok isimleri vardır


İsimlerin çokluğu ise, isim sahibinin şerefinin üstünlüğünü gösterir[40]


Peygamberimiz (as); Hz Hatice'den ilk doğan oğlu Hz Kasım'dan dolayı (Ebu'l-Kasım=Kasım'ın Babası) diye künyelenmişti[41]


Medineli Ensardan bir zât, doğan oğluna Muhammed ismini koymak istemiş ve bunda bir sakınca olup olmadığını Peygamberimiz (as)dan sormuştu[42] Peygamberimiz (as):


"Benim ismimi takınınız! Amma, künyemi takmayınız!" buyurmuştur[43]


Hz Ali de:


"Yâ Rasûlallah! Senden sonra doğacak çocuğuma senin ismini ve künyeni takmamı uygun görür müsün?" diye sormuş; Peygamberimiz (as) ona:


"Evet!" buyurmuştur[44]