Namazi Anlatan,Kalpleri Yakan Ve Titreten Bir Yazi

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

SABAH NAMAZI VAKiT SEHER
Ufukta günün kizil cicegi açmak üzere
Vaktin rahmine sabahin nutfesi düstü az önce Gecenin topraginda sakli isiktan tohumlar baslarini uzatiyor

Simdi hatirla ki, sen de bir zamanlar yoklugun karanliginda yitiktin
Unutulmusluk topragina gömülü bir tohumdun
Kimsenin adini bilmedigi, hatirini saymadigi bir yetimdin

Hatirla ki, unutulmusunun topraginda Rabbin seni unutmadi Rabbin seni sahipsiz de brakmadi
Rabbin seni yokluk gecesinden varliginin ufkuna eristirdi
Taze bir bahar gibi gün yüzüne çikardi bedenini Ete kemige bürüdü ruhunu

Gülden tebessümler giydirdi yüzüne

Simdi seher vakti Göz kapaklarinin ardindan kaç Gafletin gecesinden uyan Aç gözlerini sehere
Aç kalbini Rabbine Uyan Uyan, yan ve an seni hiç unutmayan Rabbini
Günes ufukta yükselmeden, sen dualar ufkuna yüksel Herkes unutsa bile seni unutmayan
Rabbini herkesin O'nu unuttugu anda ananlardan ol Haydi kalk! Kalk ve miracina eslik et En Sevgilinin[asm]

Simdi sabah! Simdi sabah namazi vakti

öGLE NAMAZI VAKiT öGLE
Gün ortasi Dünya telasindasin Isler yogun Yarim kalmis nekadar is var! Sanki sensiz yürümüyor hiçbir sey Sanki sen olmasan isler hep yarimm kalacak, belki hiç baslamayacak

Ne kadar çok vazgeçilmezin var! Ne kadar vazgeçilmezsin!

Oysa dünya seni pek umursamiyor Sessizce akip gitmede sonsuz uzayda
Telaslarina inat uzakta bir kelebek yavas yavas kozasindan çikmada
Ötelerde bir insan son nefesini vermekte sessizce Bir bebek ilk kez gülümsemekte annesine

Vakit ögle O kadar gürültü var ki ortalikta Kalbinin sesini duyamiyorsun bile
Ruhunun sonsuza uzanan emellerine kör olmak üzeresin Telaslarin arasindan siyril, ruhuna yer ayir
Ebedî sükûnete hazirla kendini Kalbini sonsuzluga bitistir Alnini secdeye degdir
Simdi ögle namazi vakti!

iKiNDi NAMAZI VAKiT iKiNDi
Gün ihtiyarladi Günes solgun rengini birakiyor güller üstüne
Zaman irmagi ikindinin caglayanindan dökülüyor simdi Ayriligi söylüyor hece hece
Hüzün renkli bulutlar sardii gögü

Günesin saltanati bitmek üzere Zevale dogru akiyor isiklar

Hatirla ki, sen de bir ömrün ikindisine yürüyorsun Tenin soluyor Gözlerinin feri çekiliyor
Yüzünü bu dünyadan çevirmeye hazirliyorsun Öbür kiyisindasin artik hayat nehrinin
Bundan sonra vaadi yok sana zamanin Yokus asagi akiyor kalbin

Vakit ikindi Kalbini kanatiyor kuru gül yapraklai Tutunacak dal ariyor gibisin zamana karsi
Zamanin hükmü agirlasiyor üzerinde Gün daha kisa geliyor artik
"Yemin olsun ki ikindi vaktine Hüsrandadir insan" Simdi anliyorsun Çünkü, yokus asagi akiyorsun
Dalindan kopuyorsun Hoyrat bir rüzgâr artik zaman Geriye kalan ancak iman

Simdi ikindi vakti Secdeye koy alnini Egil Zamanin Sahibinin önünde O'na konus; DUAlarini fisilda
Sonsuzluga tutun hece hece

AKSAM NAMAZI VAKiT AKSAM
Gün ölmek üzere Günes isiklarini topluyor esyanin üzerinden
Kizilca kiyameti kopuyor dünyanin Kara kefenini giyiniyor gün
Gülün rengi soluyor, esyanin cezbesi yitiveriyor

Hatirla ki, senin de aksamin olacak bir gün Ömrünün isiklari solacak Hayatinin perdesi çekilecek
Senin de kiyametin kopacak

Simdi aksam Ölmeden önce bil ölecegini ki, yasatildigini farkedesin
Herkesin senden uzaklasacagi ölüm anini hatirla ki, sen de simdi herkesten ve her seyden uzaklasip Rabbine yanasasin
Seni sen yokken de bilen Rabbin, sen öldükten sonra da bilecek elbet
Herkesin unuttugu yerde seni bir O hatirlayacak Hatirini yalniz O bilecek Sen de O'nu an simdi
Simdi aksam namazi vakti

YATSI NAMAZI VAKit YATSI
Gün çoktan öldü Günes isiklarini topladi Gece hükmediyor âleme
Günesin saltanati bitti Isiklar tükendi ufuklarda Renkler ellerini çekti esyadan
Gül soldu, gün soldu Göge yöneldi gözler

Hatirla ki, Sen de unutusun kara gecesine yuvarlanacaksin Bir adin kalacak geriye

Bir mezar tasin hatirlayacak belki Seni Belki o da unutacak

Simdi gece Sabaha çok var Isik uzaklarda Yoklugun gecesinde, adin bile unutulmusken,
kimden meded umarsin sor kendine? Kim Sana hayat vermisse, kurumus kemikleri toplayip dirilten de O elbette

Söyle kendine Söyle kendine ki, çoklarinin Seni unuttugu bu gece, Sen de herkesi unut,
O'nu hatirla Söyle kendine ki, coklarinin isiklara kanip sahte renklerin kuyularina daldigi bu gece,
Rabbini an, Rabbine kan, Rabbine uyan

Simdi yatsi zamani vakti

Senai Demirci

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Namazi Anlatan,Kalpleri Yakan Ve Titreten Bir Yazi SABAH NAMAZI VAKiT SEHER Ufukta günün kizil cicegi açmak üzere Vaktin rahmine sabahin nutfesi düstü az önce Gecenin topraginda sakli isiktan tohumlar baslarini uzatiyor Simdi hatirla ki, sen de bir zamanlar yoklugun karanliginda yitiktin Unutulmusluk topragina gömülü bir tohumdun Kimsenin adini bilmedigi, hatirini saymadigi bir yetimdin Hatirla ki, unutulmusunun topraginda Rabbin seni unutmadi Rabbin seni sahipsiz de brakmadi Rabbin seni yokluk gecesinden varliginin ufkuna eristirdi Taze bir bahar gibi gün yüzüne çikardi bedenini Ete kemige bürüdü ruhunu Gülden tebessümler giydirdi yüzüne Simdi seher vakti Göz kapaklarinin ardindan kaç Gafletin gecesinden uyan Aç gözlerini sehere Aç kalbini Rabbine Uyan Uyan, yan ve an seni hiç unutmayan Rabbini Günes ufukta yükselmeden, sen dualar ufkuna yüksel Herkes unutsa bile seni unutmayan Rabbini herkesin O'nu unuttugu anda ananlardan ol Haydi kalk! Kalk ve miracina eslik et En Sevgilinin[asm] Simdi sabah! Simdi sabah namazi vakti öGLE NAMAZI VAKiT öGLE Gün ortasi Dünya telasindasin Isler yogun Yarim kalmis nekadar is var! Sanki sensiz yürümüyor hiçbir sey Sanki sen olmasan isler hep yarimm kalacak, belki hiç baslamayacak Ne kadar çok vazgeçilmezin var! Ne kadar vazgeçilmezsin! Oysa dünya seni pek umursamiyor Sessizce akip gitmede sonsuz uzayda Telaslarina inat uzakta bir kelebek yavas yavas kozasindan çikmada Ötelerde bir insan son nefesini vermekte sessizce Bir bebek ilk kez gülümsemekte annesine Vakit ögle O kadar gürültü var ki ortalikta Kalbinin sesini duyamiyorsun bile Ruhunun sonsuza uzanan emellerine kör olmak üzeresin Telaslarin arasindan siyril, ruhuna yer ayir Ebedî sükûnete hazirla kendini Kalbini sonsuzluga bitistir Alnini secdeye degdir Simdi ögle namazi vakti! iKiNDi NAMAZI VAKiT iKiNDi Gün ihtiyarladi Günes solgun rengini birakiyor güller üstüne Zaman irmagi ikindinin caglayanindan dökülüyor simdi Ayriligi söylüyor hece hece Hüzün renkli bulutlar sardii gögü Günesin saltanati bitmek üzere Zevale dogru akiyor isiklar Hatirla ki, sen de bir ömrün ikindisine yürüyorsun Tenin soluyor Gözlerinin feri çekiliyor Yüzünü bu dünyadan çevirmeye hazirliyorsun Öbür kiyisindasin artik hayat nehrinin Bundan sonra vaadi yok sana zamanin Yokus asagi akiyor kalbin Vakit ikindi Kalbini kanatiyor kuru gül yapraklai Tutunacak dal ariyor gibisin zamana karsi Zamanin hükmü agirlasiyor üzerinde Gün daha kisa geliyor artik "Yemin olsun ki ikindi vaktine Hüsrandadir insan" Simdi anliyorsun Çünkü, yokus asagi akiyorsun Dalindan kopuyorsun Hoyrat bir rüzgâr artik zaman Geriye kalan ancak iman Simdi ikindi vakti Secdeye koy alnini Egil Zamanin Sahibinin önünde O'na konus; DUAlarini fisilda Sonsuzluga tutun hece hece AKSAM NAMAZI VAKiT AKSAM Gün ölmek üzere Günes isiklarini topluyor esyanin üzerinden Kizilca kiyameti kopuyor dünyanin Kara kefenini giyiniyor gün Gülün rengi soluyor, esyanin cezbesi yitiveriyor Hatirla ki, senin de aksamin olacak bir gün Ömrünün isiklari solacak Hayatinin perdesi çekilecek Senin de kiyametin kopacak Simdi aksam Ölmeden önce bil ölecegini ki, yasatildigini farkedesin Herkesin senden uzaklasacagi ölüm anini hatirla ki, sen de simdi herkesten ve her seyden uzaklasip Rabbine yanasasin Seni sen yokken de bilen Rabbin, sen öldükten sonra da bilecek elbet Herkesin unuttugu yerde seni bir O hatirlayacak Hatirini yalniz O bilecek Sen de O'nu an simdi Simdi aksam namazi vakti YATSI NAMAZI VAKit YATSI Gün çoktan öldü Günes isiklarini topladi Gece hükmediyor âleme Günesin saltanati bitti Isiklar tükendi ufuklarda Renkler ellerini çekti esyadan Gül soldu, gün soldu Göge yöneldi gözler Hatirla ki, Sen de unutusun kara gecesine yuvarlanacaksin Bir adin kalacak geriye Bir mezar tasin hatirlayacak belki Seni Belki o da unutacak Simdi gece Sabaha çok var Isik uzaklarda Yoklugun gecesinde, adin bile unutulmusken, kimden meded umarsin sor kendine? Kim Sana hayat vermisse, kurumus kemikleri toplayip dirilten de O elbette Söyle kendine Söyle kendine ki, çoklarinin Seni unuttugu bu gece, Sen de herkesi unut, O'nu hatirla Söyle kendine ki, coklarinin isiklara kanip sahte renklerin kuyularina daldigi bu gece, Rabbini an, Rabbine kan, Rabbine uyan Simdi yatsi zamani vakti Senai Demirci