Öyle Çok Pazarlık Ettim Ki Seninle Ey Rabbim!

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

İtirafımdır:

Bencilliğimi de sırtıma alıp rükûlarda eritemedim

Bedenim eğilirken huzurunda, “emrolunduğum gibi dosdoğru olma”nın ağırlığını sırtıma almayı erteledim

“Sırası değil!”di; “hele dur; sonra da olur!”du

En Sevgili’ni bir gecede ihtiyarlatan emri üzerime alınmadım

Sen dileseydin,

çocuğumun cılız nabızlarının eşliğinde,

loş ve neşesiz bir yoğun bakım odasında,

gözümü de gönlümü de,

umutsuzca,çaresizce, ürpertiyle, korkuyla bir monitörün
ekranına kilitleyebilirdin

Dileseydin, yeryüzünün sükûnetini bir anda kesip,

küçücük bir duvar kıpırtısının gölgesinde, mini mini bir
sarsıntının beklentisi içinde saçlarıma aklar düşürebilirdin

İçten pazarlık mı denir buna?

Sen bilirsin Seninle ettiğim pazarlığı

Kendime sakladığım ve hatta kendimden de sakladığım sır bu

Dilime bile değdirmekten korktuğum, ağzıma almaktan utandığım öyle bir sır işte

Fısıldaması bile acı veriyor ya…

Meselâ, uzayınca Fatiha, uzayınca sûre, heceler sanki özgürlüğe giden yolu taşlar gibi kestikçe, “bitmez şimdi bu namaz!” dediğim çok oldu

Ama içimden

Kimseler duymadı

Bir Sen duydun beni ey Rabb’im

Sırrımı bir Sen bildin

Kendimi lüzumsuz hissederken seccadenin üzerinde,dudağım anlamına yetişemediğim kelimeler için oynarken, Sen beni söylediğimden fazlasıyla duydun, söyleyemediğimi de, dile getiremediğimi de bildin

Ruhumu alıp uzaklara gittiğim halde,

bir bedenimi bıraktığım halde huzurunda,

kovmadın beni,

yakınlığında tuttun

08-02-2012	#3
Prof. Dr. Sinsi	Öyle Çok Pazarlık Ettim Ki Seninle Ey Rabbim! İtirafımdır: Bencilliğimi de sırtıma alıp rükûlarda eritemedim Bedenim eğilirken huzurunda, “emrolunduğum gibi dosdoğru olma”nın ağırlığını sırtıma almayı erteledim “Sırası değil!”di; “hele dur; sonra da olur!”du En Sevgili’ni bir gecede ihtiyarlatan emri üzerime alınmadım Sen dileseydin, çocuğumun cılız nabızlarının eşliğinde, loş ve neşesiz bir yoğun bakım odasında, gözümü de gönlümü de, umutsuzca,çaresizce, ürpertiyle, korkuyla bir monitörün ekranına kilitleyebilirdin Dileseydin, yeryüzünün sükûnetini bir anda kesip, küçücük bir duvar kıpırtısının gölgesinde, mini mini bir sarsıntının beklentisi içinde saçlarıma aklar düşürebilirdin İçten pazarlık mı denir buna? Sen bilirsin Seninle ettiğim pazarlığı Kendime sakladığım ve hatta kendimden de sakladığım sır bu Dilime bile değdirmekten korktuğum, ağzıma almaktan utandığım öyle bir sır işte Fısıldaması bile acı veriyor ya… Meselâ, uzayınca Fatiha, uzayınca sûre, heceler sanki özgürlüğe giden yolu taşlar gibi kestikçe, “bitmez şimdi bu namaz!” dediğim çok oldu Ama içimden Kimseler duymadı Bir Sen duydun beni ey Rabb’im Sırrımı bir Sen bildin Kendimi lüzumsuz hissederken seccadenin üzerinde,dudağım anlamına yetişemediğim kelimeler için oynarken, Sen beni söylediğimden fazlasıyla duydun, söyleyemediğimi de, dile getiremediğimi de bildin Ruhumu alıp uzaklara gittiğim halde, bir bedenimi bıraktığım halde huzurunda, kovmadın beni, yakınlığında tuttun