La Havle Yiyen Eşek

Bir sofi seyahate çıktı, dönüp dolaşırken yolu bir tekkeye uğradı gece orada misafir oldu Binip dolaştığı eşeğini ahıra bağlayarak geçip oturdu Oradakilerle sohbete daldı, zikir etti Zikir sona erince yemek ikram edildiğinde sofi hayvanını hatırladı Hizmetçiye :

- “Ahıra git hayvanıma saman ve arpa ver, hayvan aç kalmasın” dedi

Hizmetçi başını sallayarak :
- “Lahavle, bunu söylemeye ne lüzum var bu benim asli görevim, her zaman yaptığım iş…” dedi

Sofi :
- “Önce arpayı ıslat çünkü eşek karttır, dişleri sağlam değil…” dedi

Hizmetçi :
- “Lahavle, bana bunu söylemenize gerek yok, ben bu işlerin ustasıyım” dedi

Sofi :
- Önce eşeğin semerini indirip sırtına ilaç koy yaraları iyileşsin” dedi

Hizmetçi :
- “Lahavle, bu ne biçim söz elbette bunun en iyi şekilde nasıl yapılacağını ben bilirim” dedi

Sofi :
- “Eşeğin yerini süpür taş toprak kalmasın, eğer yeri ıslaksa kuru toprak ser” dedi

Hizmetçi buna da bir “lahavle” çekerek cevap verdi Hasılı sofi her ne dediyse hizmetçi bir “lahavle” çekerek o işi en iyi kendisinin bildiğini ve en güzel şekilde yapacağını söyledi Kalkıp gitti fakat ahıra uğramadı Arkadaşlarının yanına giderek sofinin söyledikleriyle alay edip güldü