İki Kum Tanesinin Hikayesi

Günün birinde bir çölde iki kum tanesi karşılaşmış ve birbirlerini çok
sevmişler uzun bir süre çok yakın olmuşlar Birbirlerini yanlarında,
canlarında olarak sevmeyi öğrenmişler

Derken bir rüzgar çıkmış kum tanelerinden biri yerinde kalırken diğeri biraz uzağa savrulmuş Çok uzak değillermiş ama yinede göremiyorlarmış birbirlerini Sevgileri hiç azalmamış yine sevmeye devam etmişler Birbirlerine ulaştırabildikleri sesleriyle, haberleriyle yaşıyorlarmış ve artık görmeden seslerinde sevmeyi öğrenmişler

Bir gün biri diğerine "Sevdamızın sonsuza erişmesi için aynı anda bir dilek dileyelim" demiş Ikisi de aynı anda bir dilekte bulunmuşlar ve tam o sırada bir fırtına çıkmış Bu kavuşmamız, sevdamızın sonsuza dek sürmesi olabilir diye ikisi de kendilerini fırtınaya bırakmışlar Gözlerini kapayıp fırtına dindiğinde sevdalarının yanı başında olmuş olmayı arzulamışlar

Fırtına o kadar kuvvetliymiş ki o güne kadar yıllarca yerlerinden kıpırdamayan kumlar bile başka yerlere savruluyorlarmış


Fırtına günlerce sürmüş kum taneleri de oradan oraya savrulup durmuşlar Ikisini de bir sabırsızlık sarmış Fırtına durmuyor aksine artıyormuş

Fırtına dinmek bilmedikçe onlarda sabırla sevmeyi öğrenmişler Günler geçmiş sonunda fırtına durmuş gözlerini açtıklarında ikisi de başka alemlerde bulmuşlar kendilerini Bu fırtınanın onları birleştireceğine o kadar inanmışlar ki birbirlerini yanlarında bulamayınca yüreklerinde derin bir acı hissetmişler ve acıyla sevmeyi öğrenmişler

Kendilerine birazcık geldiklerinde ikisi de bu fırtınayla başka başka yerlere savrulduklarını anlamışlar Biran ölmek istemişler ama sonra
birbirlerini hiç görmeden,mesafelere, engellere rağmen sevmeyi
öğrenmişler

"Eskisi gibi bağırsakta sesimiz ulaşmaz ki birbirimize"
demişler Ikisi de yeni yerlerinde kimseyle konuşmamışlar ve yıllarca hep susmuşlar Hep yeni bir fırtına ümidiyle birbirlerine ihanet etmeden beklemişler Böylece umutla sevmeyi öğrenmişler