Koca Kari İle Hz. Ömer

Günlerden beri kara yaslara gömülmüş olan çadırı bir anda sıcak bir sevincin ışıkları aydınlatmıştı Ağlamalar susmuş, yaşlar kurumuş; öfke dinmişti Öksüz yavruların gözleri sevinçten ışıl ışıl parlıyordu Yaşlı kadıncağız Hz Ömer (ra) sırtında un çuvalı ile içeriye girdiği andan beri şaşkınlıktan sanki dilini yutmuştu, ağzından tek bir kelime bile çıkmadı
Fakat karnı doyan öksüz torunlarının neşesi odayı sarınca ağır bir uykudan uyanır gibi silkindi; toplandı ve sevinç gözyaşları içinde kim olduğunu hala bilmediği Halifeye şu sözleri söyledi "Dilerim ki yüce Allah (cc) tez elden seni Hz Ömer'in Halifelik makamına oturtsun Oraya Ömer'den çok sen yakışırsın"
Yaşlı kadının o karşısındakini tanımadığı için söylediği bu sözlere içinden güldüm; yan gözle Ulu Halife'yi aradım; bu akşam belki ilk defa bu sözler üzerine O da aydınlık bir çehre ile gülüyordu
Bana yaklaşıp gidelim artık diye işaret ettikten sonra kadına döndü; "Valideciğim Sen yarın erkenden Halifelik makamına gel; beni orada bul da sana emekli ve yetim maaşı bağlatayım Şimdilik hoşçakal" dedikten sonra birlikte dışarı çıktı gün ağarmıştı Müezzinin bütün mü'minleri sabah namazına çağıracak olan gür sesi nerdeyse ortalığı çınlatacaktı Ulu halife uykusuz kalarak ve terler dökerek vazifesini yapmış insanların gönül huzuru içinde rahattı
Bana gelince uykusuz gecemden fazlası ile memnundum Çok şeyler görmüş, çok şeyler işitmiştim ve çok şeyleri öğrenmiştim Gördüklerim, işittiklerim ve öğrendiklerim bende ömür boyunca tazelik ve canlılığını yitirmeyecek izler bırakmıştı Ümit dolu sevinçler içinde Allah Resulü'nün şu sözlerini hatırladım "Sahabilerimin her biri tek tek gökteki yıldızlar gibidir Hangisinin peşinden giderseniz hidayetin yolunu bulursunuz" "Ey yüce Allah Resulü! dedim içimden" "senin Halifen Ömer'i gördünde mi söyledin bu altın sözleri!
O gün kadın, öğleye doğru Halifelik makamına geldi Ulu Halife zaten daha önce işini maaşa bağlanması için gereken kimselere derhal emir vermişti Kadın Hz Ömer'i tanımıştı ama şaşkınlıktan dona kaldığı için dilini döndürüp hiçbir şey söylemiyordu Ulu Halife onu saygı ile karşılayıp bir yere oturttuktan sonra şöyle dedi:
"Valideceğim! İşin oldu bundan sonra hem kendi adına ve hem de şehit yavrusu öksüz torunlarının her ay emekli maaşını alacaksın Al bakalım şu ilk maaşın" diyerek bir gümüş kesesini kadına uzattı ve "Artık Ömer'i affediyor O'na ettiğin bedduaları geri alıp hakkını bağışlıyorsun değil mi" diye sözlerini bağladı
Akşamdan beri olup bitenleri tümünü iyice anlıyan kadın gayet ciddi bir ifade ile Halife'ye şu son cevabı verdi; "işte böyle göster adaletini eline bakan bütün müslümanlara karşı" KAYNAK: Ermişlerden Osman Efendi, Seçme Dini Hikayeler, Seda Yayınları, İstanbul 2000, s 143-158