08-02-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Dostluğun Önemi
Savaşın en kanlı günlerinden biri Sıhhiye görevlisi asker, en iyi arkadaşının az ilerde kanlar içinde düştüğünü gördü İnsanın başını, bi saniye bile siperin üzerinde tutamayacağı ateş yağmuru altındaydılar Asker, tabip teğmene koştu ve:
"Teğmenim, arkadaşımı almaya gidiyorum Bana bişey olursa bu mektubu aileme ulaştırır mısın? " dedi
Teğmen "gitmeye değer mi? arkadaşın delik deşik olmuş çoktan ölmüştür kendi hayatını da tehlikeye atma!"
Asker, teğmeni dinlemeden mektubu atıp arkadaşına doğru koşmaya başladı
Bir mucize
Asker, ateş yağmuru altında arkadaşına ulaştı, onu sırtına aldı, döndü  
Teğmen kanlar içindeki askeri muayene etti Sonra onu sipere taşıyan arkadaşına döndü, onun da kolundan yaralandığını görünce;
"Hayatını tehlikeye atmana değmeyeceğini söylemiştim bu zaten ölmüş " dedi
"Değdi teğmenim!!" dedi asker 
"Nasıl değdi kolunu kesmek zorunda kalabiliriz" 
"Gene de değdi teğmenim çünkü yanına ulaştığımda henüz ölmemişti!! onun son sözlerini duymak, dünyaya bedeldi benim için 
ve arkadaşının sözlerini hıçkırarak tekrarladı:
"Geleceğini biliyordum  "
|
|
|