&Quot;Öl&Quot; Dedi Öldü, &Quot;Diril&Quot; Dedi Dirildi

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

"ÖL" DEDİ ÖLDÜ, "DİRİL" DEDİ DİRİLDİ

Kutbul Arifin Hace Bahauddîn Şah Nakşibend Hazretleri, sâdık müridlerinden biri olan Muhammed Zahid ile birlikte bir iş için ellerinde baltaları olduğu halde dağa çıkmışlardı

Orada baltalarını bir kenara bırakarak sohbete daldılar

Sohbet o kadar ilerledi ki, her şeyi unutmuşlar, zaman da hayli ilerlemişti

Sonunda söz «Kulluk ve feda» (Allah'a kulluk ve yolunda kendini feda) konusuna geldi

Muhammed
Zahid, Şah-ı Nakşibend Hazretlerine:
— Netice olarak feda nedir? diye sordu

Nakşibendî Hazretleri: — Eğer dervişe "öl" denirse hemen ölmesidir, buyurdular

Sonra kendisinde öyle bir hal zuhur etti ki, Muhammed Zahid'e dönerek: "Bi mîr-Öl!" buyurdu

Mürid Muhammed Zahid hemen düşüp ruhunu teslim etti

Ayakları kıble tarafına, sırtüstü olduğu halde güneşin o müthiş harareti altında saatlerce cansız olarak kaldı

Hatta öyle oldu ki güneşin harareti yüzünü, artık karartmaya başlamıştı

Şah-ı Nakşibendî Hazretleri burasını şöyle anlatmaktadır:
— O'nun ruhunu teslim etmesine epeyce üzülmüştüm

Orada hayretler içinde düşünceyle oturduğum ağacın dibinden kalkarak, onun yanına vardım

Hayretim daha da artmıştı

Bu hayret içerisinde içime ilham geldi

Üç kerre "(Ya Muhammed zinde şev) Ey Muhammed

Diril!" dedim

Derhal canlılık alâmetleri görülmeye, hareketlenmeye başladı

Çok geçmeden de evvelki haline döndü

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	&Quot;Öl&Quot; Dedi Öldü, &Quot;Diril&Quot; Dedi Dirildi "ÖL" DEDİ ÖLDÜ, "DİRİL" DEDİ DİRİLDİ Kutbul Arifin Hace Bahauddîn Şah Nakşibend Hazretleri, sâdık müridlerinden biri olan Muhammed Zahid ile birlikte bir iş için ellerinde baltaları olduğu halde dağa çıkmışlardı Orada baltalarını bir kenara bırakarak sohbete daldılar Sohbet o kadar ilerledi ki, her şeyi unutmuşlar, zaman da hayli ilerlemişti Sonunda söz «Kulluk ve feda» (Allah'a kulluk ve yolunda kendini feda) konusuna geldi Muhammed Zahid, Şah-ı Nakşibend Hazretlerine: — Netice olarak feda nedir? diye sordu Nakşibendî Hazretleri: — Eğer dervişe "öl" denirse hemen ölmesidir, buyurdular Sonra kendisinde öyle bir hal zuhur etti ki, Muhammed Zahid'e dönerek: "Bi mîr-Öl!" buyurdu Mürid Muhammed Zahid hemen düşüp ruhunu teslim etti Ayakları kıble tarafına, sırtüstü olduğu halde güneşin o müthiş harareti altında saatlerce cansız olarak kaldı Hatta öyle oldu ki güneşin harareti yüzünü, artık karartmaya başlamıştı Şah-ı Nakşibendî Hazretleri burasını şöyle anlatmaktadır: — O'nun ruhunu teslim etmesine epeyce üzülmüştüm Orada hayretler içinde düşünceyle oturduğum ağacın dibinden kalkarak, onun yanına vardım Hayretim daha da artmıştı Bu hayret içerisinde içime ilham geldi Üç kerre "(Ya Muhammed zinde şev) Ey Muhammed Diril!" dedim Derhal canlılık alâmetleri görülmeye, hareketlenmeye başladı Çok geçmeden de evvelki haline döndü