Aşkımı Kaybettim Hükümsüzdür

Bu gün hiç olmadığım kadar yalnızım

Ne rüzgar okşuyor saçlarımı

Ne yıldızlar göz kırpıyor artık bana

Düşün bir dağ başında yalnız bir taş

Yâda yangından sağ çıkmış bir ağaç

İşte öyle

Bu gün hiç olmadığım kadar yalnızım

Suyu zehirli bir kuyunun başındayım

Susuzluktan çatlasa da dudaklarım

İçmeyeceğim

Sırf sana inat olsun diye yaşayacağım

Dört elle sarılacağım hayata

Boş vermeyeceğim işte

Yüreğim acıların kını olsa da

Hasretlik bir bıçak gibi kemiğime saplanıp

Debelendikçe acı verse de

Duymazdan geleceğim acıları

Yasaklı bir şiir gibi kaçırsan da gözlerini

Benden

Ben ki o şiiri ezbere bilirim

Ve hiç olmadığım kadar yalnız olsam da

Tüm açık kalplere ilan veriyorum

Vuslatsız sevdalar da

AŞKIMI kaybettim hükümsüzdür”