Medeni Kanunun İlk 7 Maddesi

A Hukukun uygulanması ve kaynakları
Madde 1- Kanun, sözüyle ve özüyle değindiği bütün konularda uygulanır
Kanunda uygulanabilir bir hüküm yoksa, hâkim, örf ve âdet hukukuna göre, bu da yoksa kendisi kanun koyucu olsaydı nasıl bir kural koyacak idiyse ona göre karar verir
Hâkim, karar verirken bilimsel görüşlerden ve yargı kararlarından yararlanır

B Hukukî ilişkilerin kapsamı
I Dürüst davranma
Madde 2- Herkes, haklarını kullanırken ve borçlarını yerine getirirken dürüstlük kurallarına uymak zorundadır
Bir hakkın açıkça kötüye kullanılmasını hukuk düzeni korumaz

II İyiniyet
Madde 3- Kanunun iyiniyete hukukî bir sonuç bağladığı durumlarda, asıl olan iyiniyetin varlığıdır
Ancak, durumun gereklerine göre kendisinden beklenen özeni göstermeyen kimse iyiniyet iddiasında bulunamaz

III Hâkimin takdir yetkisi
Madde 4- Kanunun takdir yetkisi tanıdığı veya durumun gereklerini ya da haklı sebepleri göz önünde tutmayı emrettiği konularda hâkim, hukuka ve hakkaniyete göre karar verir

C Genel nitelikli hükümler
Madde 5- Bu Kanun ve Borçlar Kanununun genel nitelikli hükümleri, uygun düştüğü ölçüde tüm özel hukuk ilişkilerine uygulanır

D İspat kuralları
I İspat yükü
Madde 6- Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri, hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür

II Resmî belgelerle ispat
Madde 7- Resmî sicil ve senetler, belgeledikleri olguların doğruluğuna kanıt oluşturur
Bunların içeriğinin doğru olmadığının ispatı, kanunlarda başka bir hüküm bulunmadıkça, herhangi bir şekle bağlı değildir