07-30-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Ben De Çocuktum Şarkı Sözü Rapunch - Ben De Çocuktum
Ben de Çocuktum Şarkı Sözü Rapunch - Ben de Çocuktum
RaPunch - Ben de Çocuktum
RaVi:
Sözde hepsi mertte gerçekte niye kahpe?
Yer ayırtmış cehennemde kim gerçek kim sahte?
Merak konusu oldu bende insanlar yalnız kaldılar  
Çocukluklarda ağladılar ve de yaptığım hatalar
Ben artık akıllandım karanlıklar içinde şamdandım  
Merak etmeyin dersimi aldım ayağa kalkmaya çalıştım daha çok çakıldım !
Geçmişten gelen hataları al yanına,
Vurgun olmuş hayatın solgun olmuş güllerin
Salgın olmuş düşüncelerin
Sana göre doğrudur,
Gerisi boş bir olgudur
Bir sorgudur
Cevap verirsin sorundur  
Aklında bin sorudur cevabı olmayan,
Olupta anlaşılmayan
4 yanlışın götürdüğü bir doğruya bağlı olan hayatı omzunda taşıyıp mezara bırakırsın 
Başkaları yara açar yine sen sararsın
Etrafındaki,insanlar kadar yalnızsın
Ve de her kaybeden gibi sende kazandığını sanırsın  
Akla kara farkından yoruldum,
En sonunda ben zirveye kondum  
Huzurlarımdaki kilitte yokoldum !
Fobimdi benim ecel, ben de çocuktum  (x2)
EsCaPisT:
Kafam dolu binbir düşünceyle ben bi yorgun
Baktım arkama her taraf kalmış yine solgun
Kalbim bir bitap içinde acılarla olmuş doygun
Attım dertleri içime dermansızım benden korkun  
Ben çocuktum, ben de yoktum ve de korktum acılardan,
Gönlümdeki sızılarla ben hep kaçtım bertaraftan,
Hertaraftan gelen darbelere karşı hep ayakta,
Durmamakta kırık kalbim her bir anda ağlamakta  
Ben kırık kalemle yola çıkmış bedbahtım
Soğuk ve dikenli yollar içinde geçti hayatım
Ahmaktım ben de rap'im gibi kaypaktım
Büyümemiş çocuk misal sayfalarda kaldı aklım  
Sarstım kendimi,sinik hayallere rehber bu sızı,
Bencillik diz boyu olmuş,insan gayret hırsızı,
Kazanan ön saflarda, hep ağzındadır arzı,
Sızı biter, ölür insan, bırakmazlar insafsızı  
Akla kara farkından yoruldum,
En sonunda ben zirveye kondum  
Huzurlarımdaki kilitte yokoldum !
Fobimdi benim ecel, ben de çocuktum  (x2)
DefH:
Hayata dair 1 gülümseme 2-3 de poz var
Karz-ı hasen, sekt sima silinemeyecek tozlar!
Ahrar grubu sanar âmâ gözleri hepsi yozlar 
Alın en havaleli zamanda büyük, bağdeten dozlar !
Hayat sözcük düelloda konuşmaya dili mi var?
Mağrifet mi savunur külliyet mi olur küffar?
Basireti bağlı, ikameti aynı herkes giriftar  
Medar hayat dar , ne kadar, kanar, yanar, donar tekrar  
Bastığım yerin derin çizgiler serin uçurum sanki
Dokunsalar dökülür kemiklerim hepsi afaki
Her şeyim satsa beni sözlerim var umudum baki
Ta ki sözümü kulağımın işitmediği zamanlar, yalan katli  
Bu güne kadar yetiştirdiğim iyi her umut emek emek  
Senin gibi herkes için de tek hasretti gülümsemek  
En iyisiydi son sözlerimi dizerlerimin sonuna iteklemek   
Söylemek yeterli bu adam DefH olur, gider sen iste ne demek !
Akla kara farkından yoruldum,
En sonunda ben zirveye kondum  
Huzurlarımdaki kilitte yokoldum !
Fobimdi benim ecel, ben de çocuktum  (x2)
|
|
|