Kitap Hakkında Yazılar

Kitap İle İlgili Yazı

Kitap Hakkında Yazı

Kitap ile ilgili Yazılar

Okuma Kitaplarım

Bu yazıda ünlü ozanlarımızdan Z Osman Saba kitapları hakkında duygu ve düşüncelerini anlatıyor

Sevgili okuma kitaplarım O kitaplar aylara bölünmüştü Kış aylarına düşen parçalarda kış resimleri vardı Sonra, o resimler gittikçe değişirdi Dallar, yavaş yavaş tomurcuklanır, ağaçlar çiçek açardı Paltolu çocuklar, paltolarını çıkarmaya başlardı O resimler böylelikle, bizlere de tatilin yaklaşmakta olduğunu hatırlatırdı
Bazen kitapların son sayfasını açardım Orada bir kelebek veya çiçekli dala konmuş bir kuş resmine dalar giderdim Bu sayfalara ne zaman gelece*ğiz? Bu sayfaları okuyacağımız günlere ne zaman kavuşacağız, diye düşünür dururdum Oysa daha okulda yılın yarısına bile ulaşmamıştık Sınıfımızın camlarını sert yağmurlu kış rüzgarları sarsıyordu Böyleyken ben kitaplardaki o resimlere baktıkça yaz tatilinin hayallerine kapılmaktan kendimi alamazdım
Neler düşünürdüm neler Sınavların başlayacağı günleri düşlerdim Okuma dersinden hiç korkulur mu? Güzel bir Mayıs günü, sınav odasına girecektim Öğretmenim beni güler yüzle karşılayacaktı Önüme çıkan parça*yı okuyacaktım Ben okurken dışardan kuşlar ötüşecek yeni yapraklanmış ağaçların sallandıkları görünecekti
Bahar yemişlerini satan satıcıların sesleri, çağrışmaları duyulacaktı Öğretmenlerim okuduğum parça ile ilgili sorular soracaklar, ben hemen cevapları verecektim Sonra «yeter» diyecekler, sınav odasından uçar gibi çıkacaktım Okuma kitaplarındaki son parçalara baktıkça bunları düşünür*düm
Dost okuma kitaplarım Onlarda neler yoktu? Kısa pantolonları diz kapakları örtecek şekilde biraz geçen saçları düzgünce taranmış güler yüzlü çocuk resimleri vardı O kitaplarda temiz giyimli köylüler, babalar, analar vardı Bu insanların güzel resimleriyle doluydu, okuma kitaplarım Bu resimlerdeki insanlar güzel bir dünyanın insanlarıydı Kötülük bilmezlerdi, iyilik*ten başka bir şey düşünmezlerdi
«Bizim gibi olun, iyilikten başka bir şey düşünmeyin» derdi
Bu unutamadığım eski okuma kitaplarından bugün bir tanesi bile yok Onların şimdi hayalimdeki yapraklarım çevirirken yine de onları eskitmemek istiyorum Onlardan ezberimde kalan parçaları yer yer okuyorum Bu yüzden yangında yanmış kitaplar gibi sayfaların çoğu eksik
Sevgili dost okuma kitaplarım, sizleri zamanla bu kadar özleyeceğimi hiç bilmezdim Böyle olacağını bilseydim, birkaçınızı olsun öbür kitaplarımın yanında saklamaz olur muydum?

Ziya Osman SABA


Bana Kitaplarımı Verin!

Okumak hayatın en zor işi belki de

Kitaplar; keşfedilmeyi bekleyen bir umman, sevgi iklimiyle yoğrulmuş, buram buram kokan, rengarenk çiçeklerle bezeli bir cennet bahçesi

Gönlümüze nazlı bir sevgili edasıyla akacak karşı konulmaz bir cazibe, yalnızlığımızı paylaştığımız vefakar bir arkadaş, dara düştüğümüzde başvurabileceğimiz kadim bir dost

Dost edindim her birini kendime ben Şiirleri, öyküleri, dün akşam okuduğum kitaptaki Ayşe’yi, Sefer’i, Dursun Dayıyı, figür olsun diye konmuş pek iyi tanımadığım üçüncü şahısları

Bazen dostluklarını düşlerime davet etmekten korkarım Karanlık, kapkaranlık bir hayaldir bu bendeki Bazen onlarla birlikte bir katille arkadaşlık ederim; bazen bir sevgili, bazen de kıskanç bir aşık olurum Herhalde en çok bu yönünü seviyorum kitapların Her kitapta bambaşka biri oluyorum Yeniden doğuyorum hayata

Hayatta hiç yaşamadığım, belki de hiç yaşayamayacağım hayallerimi yaşatırlar bana Zaten onlar olmasa hayallerim de olmaz

Bir an olsun uzaklaşırım onların ikliminde dünyanın gamından, kederinden Bazen göz bebeklerimde asılı kalan garip bir sızıyı, bazen yüreğime ümit tomurcukları serpen serin bir rüzgarı, bazen de rahmetin ufuklarında çiseleyen, kuraktan çatlamış gönlümü sulayan bir bahar yağmurunu barındırır kitaplar

Bir hikaye bitti az önce Gönlümdeki gazel seni söylüyor, seni heceliyor şiirin her mısrası Senden bahsediyor kuşlar, ağaçlar, yer, gök ve sana yöneliyorum ruhumun her zerresiyle, sana bağlanıyorum her kelimede anbe an, seni solukluyorum kelimelerin nefeslerinde, buram buram kokuyor gül-i reyhan nefesin sayfayı her çevirişimde, seni sayıklıyorum kitabım göğsümün üzerinde uyuyakaldığım her gecenin seherinde, boncuk boncuk terliyorum sabahlara dek

Biliyor musun, sayfalara sinmiş senin kokun
Biliyor musun, sana bağlanmışım her cümlede

Geçenlerde okuduğum şiirin bir dizesi geldi aklıma Aklımı taktım kafiyeyi oluşturan yumuşak "g" nin çengeline zülüflerine taktığım gibi Bana senden haber verir mi diye bekledim "h" dinlenmek için otak oldu bana, "u" ile susuzluğumu giderdim
Nedense "s" den haber çıkmadı Komşusu "ş" ye gittim, seni sordum Güler yüzle karşıladı beni her ne kadar sert olsa da Teskin etti

Kendimi buluyorum her zerrede Memleketimin sisli havalarına bağladığım umutlarımı, ayrılıklarımı, heyecanlarımı, amansız bir hastalığa yenik düşen annemi, babamı, hiç usanmadan anlattığı hikayelerini dinlediğimiz dedemi, kuyruğuna teneke bağladığımız can havliyle sokak sokak kaçan kedileri, başbaşa verip ayazlı gecenin kutup yıldızına dilek bağladığımız zamanları, akşama kadar patlak bir topun peşinde koştuğumuz ilkokul günlerini, tebeşire benzeyen bir taşla tahtayı karaladığım günleri, gönlümü kaptırdığım; ama bir türlü açılamadığım

Bundan da ötesi seni buluyorum çevirdiğim her sayfada, beni buluyorum
Şâir, hükmünü kağıda söyler Gönlünün fermanıdır her kelam Kalem erbabı kendi dünyasını oluşturur hayal alemlerinde Malzemesi; sevgi, şefkat, gözyaşı, kelimeler ve el değmemiş hayalleridir Hayallerini kelime tuğlalarıyla inşa eder sevgiyle, şefkatle Emek işidir kelimelerle hayal dünyasını inşa etmek Gelişigüzel bir sıralanış değildir kelimelerdeki ahenk Tek tek, yavaş yavaş şekillenir kelimeler arasındaki samimiyet Duvar ustasının tuğlayı dizmesine benzemez bu Emek ister, sevgi ister, fedakarlık ister, şefkat, samimiyet ister

Ben şimdi o emeği solukluyorum kitabımın büyülü ikliminde Sana bırakıyorum dünyanın debdebesini, gamını, kederini Sana bırakıyorum her şeyi Bana kitaplarımı verin, dostlarımı, arkadaşlarımı Ben onlarda buluyorum kendimi, ümitlerimi, hayallerimi Onlarla inşa ediyorum kıskanç gözlerin dokunmadığı dünyamı Yarınları sana bırakıyorum
Ben kendimi aldım, bir de kitaplarımı
Gidiyorum
Hayallerimi yaşamak için!

Eşref YILMAZ / Kumru - 2002