Namazda Huşû Ve Huzû

Namazda huşû ve huzû
Namazda huşû ve huzû
Lütfi Arslan

larslan@irfanmektebicom
HUŞÛ: Huzû mânâsınadır ki alçaklık gösterip tevâzu ve eğilmekten ibârettir Bir görüşe göre Huzû mânâsına yakındır Bir görüşe göre ise Huzû, bedene yani uzuvlarla tevâzu eylemeğe; Huşû ise ses ve gözle tevâzu ve boyun eğmeye mahsustur Huşû, sükûn ve tezellül mânâsına müstameldir
Tâha Sûresi 108 âyette geçtiği gibi “Rahman(’ın heybetin)den dolayı sesler kısılmıştır” (Kamusu’l-Muhît Tercümesi, Osmanlıca Nüsha, c 2, s 566)
HUŞÛ
1 Varlığının farkında olamayacak derecede kendisini karşısında bulunduğu şeyin heybet ve câzibesine kaptırma
2 Alçak gönüllülük gösterme, tevâzu
3 Allah’ın azameti karşısında kulun alçak gönüllü olup nefsini hor ve hakir görmesi, yüreği ürperme ve korku ile dolu olarak Cenâb-ı Hakk’a boyun eğmesidir
Cüneyd’e huşûun ne olduğu sorulunca şöyle demişti: “Kalbin gaybı bilene (allâmü’l-guyuba) karşı zillet içinde bulunmasıdır” (Kuşeyrî Risâlesi Tercüme)
HUZÛ-HUDÛ
1 Alçak gönüllülük, tevâzu
2 Allah’ın azameti karşısında boyun eğme Daha çok huşû ile birlikte kullanılır (Kubbealtı Lügatı)
Celaleyn Tefsiri şerhinde huşû, kalbin huzuru ve uzuvların sükûneti şeklinde tarif edilmiştir