Kalplerin Kanseri: Nifak

Kalplerin kanseri: Nifak
KALPLERİN KANSERİ: NİFAK



Hasan el-Basrî (RhA), nifakı şöyle tanımlar:


“İnsanın içiyle dışının aynı olmaması, sözüyle işinin birbirini tutmaması,

bir kimsenin yanındayken gösterilen davranış ile, arkasından konulan tavrın farklı olmasıdır”


Demek ki nifak, ikiyüzlülüğün diğer adı

İman, ibadet, hizmet ve bütün günlük işlerde gözükebilecek bir çirkinlik


Nifak, öyle kötü bir huydur ki, şeytanın kendisinden kaçtığı Hz Ömer (RA) bile, ondan korkmuştur

Ashab-ı Kiram, küfürden fazla nifaktan endişelenmiştir


“Nifaktan ancak mü’min olan korkar; münafık ise kendini tertemiz sanar” diyen alimlerimiz,

bizleri bu ciddi bir tehlikeye karşı uyarıyorlar Çünkü mesele, iman meselesidir



Nifakı kansere benzetmemiz, her ikisinde de bulunan ortak bir özellikten kaynaklanıyor

Kanser, ilk aşamada insana ağrı acı vermez, gizlice yayılır İlk anda farkedilip müdahele edilmezse

ölümcül pençesine alır, kurtuluşu olmaz Nifak da böyledir: münafığı dıştan gören kimse,

‘bu ne güzel müslüman, ne kadar hayır ehli bir adam!’ diyebilir

Bilmez ki karşısındaki evliya kılığında bir şeytan, dost görüntüsünde bir düşmandır


Bunun için nifakı tanımak ve zamanında önlem almak gerekir



İki türlü nifak var


Olgun ve kâmil mümin olma yolunda böylesine sinsi ve tehlikeli bir engel olan nifakın iki çeşidi vardır:


Birincisi, itikatla ilgili olanıdır


Mümin olduğunu söylediği halde aslında inanmayan, hatta dine düşman olan kimseler bu kısma girer

Bu tür nifak ehli, bunu bir menfaat veya gizli bir fesat için yaparlar Bir plân gereği müslüman gözükmesi gerekiyordur

Namazda ön safı kimseye vermez, hayır ve ıslahtan bahseder, sık sık müslüman olduğunu söyler, hizmetlerde

başı çeker ama içindeki niyet bambaşkadır Hep fitne, şüphe ve ayrılık sebebi olacak şeyleri arar ve ilk fırsatta oyununu oynar


u Tealâ, Bakara Suresi’nin başlarında dört ayetle müslümanları, iki ayetle kâfirleri tanıtırken,

münafıkların hallerini tam onüç ayetle göz önüne sermiştir Bu, münafıkların müslümanlar için

ne büyük bir tehlike olduğunu göstermektedir


Nifakın ikinci çeşidi, iş ve ibadetlerde olanıdır

Bu, imanla nifakın karışması, gerçekten inanan bir müslümanın münafıkların hallerine bulaşmasıdır

Böyle bir nifak insanı ebedi cehennemde bırakmaz Ancak, terkedilmezse, sahibini bir müddet azapta bırakır

Bu nifak insanın manevi derecesini düşürür, sıddîklerden olmasını engeller

Genelde müslümanların içine düştüğü nifak işte budur



Hz Peygamber uyarıyor


En tehlikeli nifak alâmetlerini Rasulullah (AS) Efendimiz açıklıyor:


“Dört huy var ki, onlar kimde bulunursa o tam bir münafık olur

Bu huylardan birisi kendisinde bulunan kimse ise, o huyu terk edene kadar

münafıklıktan bir huy taşımış olur Bu huylar şunlardır:

Konuştuğu zaman yalan söyler Söz verdiği zaman sözünü tutmaz

Kendisine bir şey emanet edilince ona hiyanet eder Birisi ile çekişmeye girince

hak yer, haddini aşar” (Buharî, Müslim, Ebu Davud, Tirmizî)



Bu huyları sırasıyla tanıyalım:


Yalan



Bir şeyi olduğunun dışında söylemeye veya göstermeye yalan denir

En büyük yalan ve Rasulü adına söylenen yalandır Bunu daha çok okumuş insanlar yaparlar

u Tealâ’nın haram dediği bir şeyi helâl göstermek, ayet ve hadisleri asıl manasının dışında

yorumlamak ve Efendimiz (AS) adına hadis uydurmak bu kısma girer


Burada anlatılan yalan, kasıtlı yalandır Bilmeden yanlış söylemek, bir şeyi farklı tahmin etmek,

açıkça gözüken bir kötülüğü önlemek veya iki kişinin arasını bulmak için

yalan söylemek bu kısma girmez



Sözünde durmamak:


Bu, iki şekilde olur


Birincisi karşısındakine bir şeyi yapmaya söz verir, onu kendisine güvendirir

fakat niyeti yapmak değildir

Bunda hem yalan, hem hiyanet vardır ve tam bir münafıklık alâmetidir


İkincisi, elinde olmayan sebeplerle sözünde durmamaktır

Söz verirken yerine getirmek niyeti taşıyan bir kimsenin, unutma, güç yetirememe gibi sebeplerle

sözünü yerine getirememesi münafıklık alameti değil, belki acizliktir


Günümüzde özellikle ticaret erbabının ve idarecilerin bu konuda çok dikkatli olmaları gerekir

İnsanları kendisine güvendiren, fakat sözüne sadık olmayan kimselerin dünya ve ahirette yüzü gülmez

Çünkü onlar, mazlumların ahını almışlardır


Bir mü’min, küçük-büyük, imanlı-imansız kime ne söz vermiş ise onu tutmaya çalışmalıdır

Bir baba veya anne, yapmayacağı bir şeyi yapacağım, almayacağı bir şeyi alacağım diyerek

kendi çocuklarını bile aldatmamalıdır Bu, hem kendini devamlı sözünü çiğnemeye götürür,

hem de çocuğu yalan söylemeye ve sözünde durmamaya alıştırır



Hainlik:



Hadis-i şerifte anlatılan üçüncü huy olan hainlik de, mümine hiç yakışmayan bir sıfattır

Mümin, güvenilir insandır Emanet edilen herşeyi gücü yettiğince korumaya çalışır

Emanetlerin en başında, u Tealâ’nın korunmasını istediği ibadet ve edebler gelir

İman, namaz, adalet, iffet, mertlik en büyük emanetlerdir Bunları koruyamayan insan,

aslında yeterince ‘emin’ değildir


En büyük hainlik, dini kullanarak dünya kazanmaya çalışmaktır Güzel amelleri kötü emellerine alet etmek,

salih insan görüntüsüyle sakat işler çevirmek hainliğin ve münafıklığın ta kendisidir

Bir makam ve yetki sahibinin, yetkisini kendi çıkarları için kullanmasının da

bir çeşit hainlik olduğunu hatırlatalım


Haddi aşmak, hak yemek:



Birisiyle münakaşaya veya çekişmeye giren bir kimse, karşısındakinin hakkını yer ve

o haklıyken haksız göstermeye çalışırsa, bu da bir münafıklık alametidir


Haklıyı haksız duruma düşürmek müslümanın sıfatı değildir


Din adına da dünya adına da yalan söylenmez Haksızlık edilerek hak korunmaz

Hak, lâfla değil, edeble korunur Edeb, hak karşısında boyun eğmektir, haklı olana hakkını vermektir


Edeb, dosta merhamet, düşmana da adalet göstermektir

Edeb, insanın içinin dışından, niyetinin işindan daha güzel olmasıdır


Sonuç olarak, bir mümin Rasulü’nün bildirdiği bu nifak alametlerinden tamamen kurtulmadıkça,

imanın tadını alamaz, ihlâslı kullardan olamaz



Nurullah Toprak