Allah'ın Kulunu Sevmesi

Allah'ın Kulunu Sevmesi
ALLAH'IN KULUNU SEVMESİ
ALLAH'IN KULUNU SEVMESİNİN GÖSTERGELERİ,
BUNLARI KAZANMAYA VE HUY EDİNMEYE TEŞVİK ETMEK


Âyetler

1 "De ki; siz Allah'ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın Allah yarlığayıcıdır, bağışlayıcıdır"
Âl-i İmrân sûresi (3), 31

Allah Teâlâ tarafından sevilmek, dinimizin bizi ulaştırmak istediği en yüce hedeftir Her hedefe ulaşmanın yolları olduğu gibi bu büyük sonuca erebilmek için yapılması gerekli işler ve takib edilmesi lüzumlu izler de vardır
Öte yandan, bir kulu Allah'ın sevdiğini gösteren işaretler bulunmaktadır İşte bu âyette bu işaretlerin başında gelen hususun Hz Peygamber'e uymak olduğu ortaya konulmuştur
Yüce kitâbımızın bize bildirdiğine göre, yahudiler ve hıristiyanlar "Biz Allah'ın oğulları ve sevdikleriyiz" [Mâide sûresi (5), 18] diyorlardı Müşrikler ise, Allah'ı sevdiğimiz için bizi ona yaklaştırsınlar diye putlara tapıyoruz diyor, sapıklıklarını savunuyorlardı Necrân'dan gelen hıristiyan grub da, "Biz Allah'a olan sevgimizden dolayı Mesih'i tanrı olarak tanıyoruz" demişlerdi Müslümanlardan da "Vallahi biz Rabbimizi seviyoruz" diye yemin edenler vardı Bu, kuru bir iddia ile olacak şey değildi Bütün bu söylenenlere gerçeklik kazandırmanın bir yolu olmalıydı İşte Allah Teâlâ, "De ki; siz Allah'ı gerçekten seviyorsanız hemen bana uyun ki, Allah da sizi sevsin, günahlarınızı bağışlasın" âyetiyle bütün inanç gruplarını Hz Peygamber'e uymaya, onun gösterdiği şekilde yani sünnet-i seniyye üzere yaşamaya davet etti ve ancak böyle bir yaşayışın, kendi sevgisine ve mağfiretine alâmet olduğunu bildirdi
O halde, Allah Teâlâ'nın kulunu sevdiğinin ilk belirtisi, kulun Hz Peygamber'e uyması, onun izinden ayrılmaması, gerek inanç gerekse amel olarak Muhammedî çizgiyi gücü yettiğince takip etmeye çalışmasıdır Allah'ı gerçekten seven herkes, üsve-i hasene olan Hz Peygamber'e uyar Peygamber'e uyan herkesi de Allah sever Böyle bir çizgiden uzak kalanlar için Allah sevgisi de Allah tarafından sevilmek de kuru bir iddia olmaktan başka bir anlam taşımaz
2 "Ey iman edenler! İçinizden her kim dininden dönerse, Allah ona karşılık, kendisinin sevdiği ve kendisini seven insanlar getirir Bunlar müminlere karşı alçak gönüllü, kâfirlere karşı zorludurlar Allah yolunda savaşırlar, ayıplayanların ayıplamasından çekinmezler Bu, Allah'ın lutfudur ki, onu dilediğine verir Zira Allah'ın keremi geniştir ve Allah ona kimin lâyık olduğunu bilir"
Mâide sûresi (5), 54

Bu âyet-i kerîmede Allah Teâlâ dinden çıkanların yerine yaratacağı insanların şu dört vasfını bildirmektedir Bunlar bir insanın Allah Teâlâ tarafından sevildiğinin işaretleridir:
Mü'minlere karşı alçak gönüllü olmak,
Kâfirlere karşı izzetli ve zorlu davranmak,
Allah yolunda cihad etmek,
Ayıplayanların ayıplamasından korkmamak
Bu sayılan özellikler kimin hayatında varsa, Allah'ın sevgisini kazanmış demektir Kimde bu tavırlar yoksa veya bunların zıddı varsa, Allah'ın sevgisine kavuşabilmek için hayatını bu çizgiye getirmekten başka çaresi olmadığını bilmelidir
Müslümanlara kaba ve katı davrananlar, kâfirler karşısında ise süt dökmüş kedi gibi tavır alanlar, cihaddan uzak duranlar ve müslüman oldukları için kendilerine yöneltilen bir takım karalamaları sineye çekip çekingenlik gösterenler, tavırlarını yeniden gözden geçirmelidirler
Hadisler
387 Ebû Hüreyre radıyallahu anh'den rivayet edildiğine göre, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem, "Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur" dedi:
"Her kim bir dostuma düşmanlık ederse, ben ona karşı harb ilân ederim Kulum, kendisine emrettiğim farzlardan, bence daha sevimli herhangi bir şeyle bana yakınlık sağlayamaz Kulum bana (farzlara ilâveten işlediği) nâfile ibadetlerle durmadan yaklaşır; nihâyet ben onu severim Kulumu sevince de (âdeta) ben onun işiten kulağı, gören gözü, tutan eli ve yürüyen ayağı olurum Benden ne isterse, onu mutlaka veririm, bana sığınırsa, onu korurum"
Buhârî, Rikak 38

Açıklamalar
96 numara ile geçmiş bulunan bu hadîs-i kudsîde Allah Teâlâ'nın kulunu sevdiğine işaret sayılan bir kaç husus sıralanmaktadır Öncelikle bir kulun farz olan görevlerine ek olarak nafile ibadetlerle Allah'a yakınlık kazandığı ve sonunda Allah'ın sevgisine ulaştığı belirtilmektedir Demektir ki, farz ve nâfilelerde devamlılık göstermek, Allah'ın sevgisine işaret olmaktadır
Her işinde dürüstlük görülen, istekleri yerine getirilen, tehlikelerden uzak tutulan kimsenin bu hali de onun Allah Teâlâ tarafından sevildiğini gösterir Çünkü Allah Teâlâ sevdiklerini yardımsız bırakmaz Zaten hadisimizdeki "İşiten kulağı, gören gözüolurum" ifadeleri, hiçbir zaman Allah Teâlâ'nın, o kulun vücuduna gireceği (hulûl edeceği) anlamına gelmez Bu beyânlar, ilâhî yardımın o kulun bütün hayatını kapsayacağı anlamında güzel, güçlü ve tatlı bir mecâzî anlatımdır
Sürekli bir mücâhede içinde bulunmak suretiyle Allah Teâlâ'nın sevgisini ve dostluğunu kazanan bir müslümana, bu dürüst hali dolayısıyla düşmanlık etmeye kalkacak olanlar da pek tabiî olarak Allah'ın düşmanlığı ile karşı karşıya kalırlar Allah Teâlâ, dostlarını ve sevdiklerini, düşmanlarına karşı destekleyeceğini bildirmektedir Bu da, Allah Teâlâ'nın sevgisini kazanma konusunda kullar için çok büyük bir teşvik olmaktadır
Hadisten Öğrendiklerimiz
1 Farzlar ve nâfilelere devam etmek, Allah'ın kulunu sevdiğine işarettir
2 Allah bir kulu sevdiği zaman her işinde bu sevgi ve yardımın etkisi görülür
3 Dostlarına düşmanlık edenlere Allah Teâlâ harb açacağını bildirmiştir
`

388 Yine Ebû Hüreyre radıyallahu anh'den rivayet edildiğine göre Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
Allah Teâlâ bir kulu sevdiği zaman Cebrâil'e:
"Allah filanı seviyor, onu sen de sev!" diye emreder Cebrâil de o kulu sever, sonra gök halkına:
- Allah filanı gerçekten seviyor; onu siz de seviniz! diye hitâbeder
Göktekiler de o kimseyi severler Sonra da yeryüzündekilerin gönlünde o kimseye karşı bir sevgi uyanır
Buhârî, Bedü'l-halk 6, Edeb 41, Tevhîd 33; Müslim, Birr 157 Ayrıca bk Tirmizî, Tefsîru sûre (19),7
Müslim'in rivâyetinde (Birr 157) Resûlullah sallallahu aleyhi ve sel-
lem'in şöyle buyurduğu kaydedilmektedir:
Allah Teâlâ bir kulu sevdiği zaman Cebrâil'e:
- "Ben filanı seviyorum onu sen de sev!" diye emreder Cebrâil onu sever ve sonra gök halkına:
- Allah filanı seviyor, onu siz de seviniz, diye seslenir Gök halkı da o kimseyi sever, sonra yeryüzündekilerin kalbinde o kimseye karşı bir sevgi uyanır
Allah Teâlâ bir kula buğzettiği zaman, Cebrâil'e:
- "Ben, filanı sevmiyorum, onu sen de sevme!" diye emreder Cebrâil de onu sevmez Sonra Cebrâil gök halkına:
- Allah filan kişiyi sevmiyor, onu siz de sevmeyin, der Göktekiler de o kimseyi sevmezler Sonra da yeryüzündekilerde o kimseye karşı bir kin ve nefret uyanır
Açıklamalar
Önce şu noktayı belirtelim ki, Allah Teâlâ'nın kulunu sevmesi demek, o kul için hayır murad etmesi, ona hidâyet ve nimet vermesi demektir Allah Teâlâ'nın buğzetmesi de kulun azgınlığını artırıp azâd etmesi demektir
Gök halkı veya semâ ehli, meleklerdir Başta Cebrâil aleyhisselâm olmak üzere meleklerin bir kulu sevmesi, o kul için dua ve istiğfarda bulunmaları anlamına gelir
Hadisin ikinci kısmı yani kin ve nefretle ilgili bölümü Buhârî'de yer almamaktadır Nevevî merhum bu sebeple önce Buhârî ile Müslim arasında müşterek olan kısmı vermiş, sonra da Müslim'deki ilâveyi zikretmiştir
Hadîs-i şerîften anlaşılmaktadır ki, Allah Teâlâ bir kulu sevdiği zaman onu meleklere ve insanlara da sevdirir Allah Teâlâ bir kulu sevdikten sonra onu Cebrâil ve insanların sevip sevmemesi aslında hiç önemli değildir Ancak Allah Teâlâ sevdiği kuluna daha ziyâde ikram ve iltifat etmek için onu meleklere ve sâlih insanlara da sevdirmektedir Nitekim Meryem sûresi'nin 96 âyetinde şöyle buyurulmaktadır: "İman edip yararlı işler yapanlara Rahman olan Allah (gönüllerde) sevgi uyandırır" Abdullah İbni Abbas radıyallahu anhümâ âyetteki bu "sevgi uyandırma"yı, "Allah'ın onları sevmesi ve sevdirmesi" şeklinde yorumlamıştır Böylece âyet ile hadisimiz arasındaki uyum tam mânasıyla ortaya çıkmış bulunmaktadır
Aynı şekilde Allah Teâlâ sevmediği kişiyi meleklere ve iyi insanlara sevdirmez Bunun nasıl gerçekleştiği ise, hadisimizde açıklanmaktadır Buradan şu sonucu çıkarmamız pek normaldir: Müslümanlar arasında sevilen bir kişinin bu durumu, onun Allah katında da sevildiğinin göstergesidir Aynı şekilde sâlih insanların ve müslümanların nefret ettiği kişinin bu durumu da, onun Allah'ın buğzettiği bir kişi olduğunu gösterir
O halde kimlerin kimler tarafından sevildiği ve kimler tarafından sevilmediği son derece büyük önem arzetmektedir
Hadisten Öğrendiklerimiz
1 Allah'ın kulunu sevmesi gizli kalmaz
2 Allah Teâlâ sevdiği kulunu meleklere ve sâlih kullarına da sevdirir
3 İnsanlar, toplumdaki durumlarına bakarak, Allah katındaki yerlerinin ne olduğunu tahmin edebilirler
Riyazüs Salihin