|
Prof. Dr. Sinsi
|
Zayıf Ve Uydurma Hadisler Serisi
es-Suyûtî[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4 S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn219] ve diğer ilim ehli bunu bu şekilde beyan etmişlerdir
el-Münzirî bu rivâyeti, et-Tergîb[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn220] adlı kitabında Müslim, Ebû Dâvud, et-Tirmizî ve İbn Mâce’ye nisbet ederek fâhiş bir hataya düşmüştür
Konuyla ilgili gelen sahih bir rivâyette Nebî (sas) şöyle buyurur:
( أحب الأسماء إلى الله عبد الله وعبد الرحمن )
( Allâh’a en sevgili isimler; Abdullâh ve Abdurrahmân’dır )[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn221]
İbn Hazm, Abdu’l-Uzza ve Abdu’l-Kabe gibi Allâh’tan başkasına ibâdeti içeren isimlerin haramlılığı konusunda ilim ehlinin ittifakını nakleder İbn Kayyım’da Tuhfetu’l-Mevdud’ta[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn222] buna katılır Dolayısıyla Abdu’ali ve Abdu’l-Hüseyn gibi Şî’a indinde kullanılan böyle isimlerle adlandırmak da helâl değildir Yine Ehlî Sünnet’ten bazı câhillerin yaptığı gibi; Abdu’n-Nebî veya Abdu’r-Resûl olarak adlandırmalarıda helâl değildir
107-( من عَشِقَ ، وكَتَمَ ، وعَفَّ ، فماتَ ؛ فهو شهيدٌ ) ( Kim aşık olurda, gizler ve namuslu kalırsa öldüğünde şehid olarak ölmüştür )[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn223]
Bu hadis uydurmadır
Ravilerinden olan Suveyd b Saîd el-Hadesânî ve Ebu Yahyâ her ikisi de zayıftır
İbn Mulakkan şöyle der: « İmamlar bu hadisin illetinin Suveyd olduğunu söylerler İbn Adiy, el-Hâkim, el-Beyhakî, İbn Tâhir ve başkaları bu hadisin Suveyd b Saîd’in münker rivayetlerinden olduğunu belirtirler Yahya b Maîn ise şöyle der: Eğer benim atım ve okum olsaydı onunla savaş ederdim»[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn224]
Bu hadis, sened yönüyle zayıf olup, İbn Kayyım tarafından mana yönüyle reddedilmiş ve uydurma olduğuna hükmetmiştir Zâdu’l-Meâd adlı kitabın da şöyle der:
« Allah Resûlü üzerine uydurulan hadise aldanma ( hadisi iki yoldan zikrederek devam eder ), çünkü bu hadis Resulullâh (sas) ait olduğu sahih değildir Onun sözü olması mümkün değildir Çünkü şehitlik Allâh katında yüksek bir derecedir, sıddîklerin derecesine yakındır Şehitlik için amel ve şartlar vardır Bunlar onun gerçekleşme şartıdır Bu şartlar iki çeşittir: Genel ve özel
Özel olan , Allâh yolunda şehitliktir
Genel olan ise, Sahih’te zikredilen beş tanesidir ki, aşk bunlar arasında yoktur (Allâh’a olan) sevgide şirk (ortak koşma), kalbteki Allâh sevgisini boşaltmak, kalbi, ruhu ve sevgiyi başkasına bağışlamak demek olan aşk, nasıl şehitliğe ulaştıran bir şey olabilir? Bu imkansızdır Çünkü görüntü aşkının kalbi bozması, her türlü bozmanın üstündedir, hatta ruhu sarhoş eden, Allâh’ı anmaktan ve sevmekten, O’na yakararak lezzet almaktan ve O’na yakın olmaktan alıkoyan, kalbin başkasına tapınmasını gerektiren bir ruh şarabıdır Çünkü aşığın kalbi, sevdiğine kulluk eder, hatta aşk kulluğun özüdür Zira kulluk, boyun eğmenin en yücesi, sevgi, tevazu ve yüceltmedir Kalbin Allâh’tan başkasına kulluğu, seçkin muvahhidlerin ve evliya’nın derecesine nasıl ulaştırabilir?! Bu hadisin isnadı güneş gibi olsaydı bile, galat ve vehim olurdu Çünkü Resulullâh (sas)’den rivâyet edilen hiç bir sahih hadiste aşk sözü geçmemiştir
Sonra aşkın helâl olanı var, haram olanı vardır Böyle olunca Resul (sas)’in, aşkını gizleyen ve namuslu kalan, her aşığın şehid olduğuna hükmettiği nasıl düşünülebilir? Başka birinin karısına aşık olanın, merdân ve zanilere aşık olanın aşkıyla şehitler derecesine ulaştığını nasıl söyleyebilirsin? Bu, Resulullâh (sas)’in dininden zarureten bilinene aykırıdır Ayrıca aşk, Yüce Allâh’ın şer’an ve kaderen ilaç verdiği hastalıklardan biridir Aşkın tedavisinin, şayet haram bir aşksa vâcib ve ayrıca müstehab olanı vardır
Resulullâh (sas)’in kendilerinin şehid olacağını belirttiği hastalık ve afetleri incelediğinde; bunların tâun, karın ağrısı, delilik, yanma, boğularak, ve hamile olarak ölmek gibi tedavisi olmayan hastalıklar olduğunu görürsün Çünkü bunlar, kulun bir rolü olmayan ve ilacı da bulunmayan Allâh’ın verdiği âfetlerdir Sebebleri haram değildir Ayrıca bunlar dolayısıyla, aşkın ortaya çıkardığı kalbin bozulması ve Allâh’tan başkasına tapınması gibi sonuçlar doğmaz
Bu hadisin Resulullâh (sas)’e nisbetinin ibtâl konusunda bu açıklama yetmezse, bunu ve illetlerini bilen hadis âlimlerine uyman gerekir Çünkü, hiçbir hadis imamının bu hadisi, sahih hatta hasen gördüğü bilinmemekte Bununda ötesinde ( senedde ki ravilerden olan ) Suveyd’i münker görmüşler, onu büyük bir cürüm işlemekle itham etmişler Bu hadisi rivayet etmesi sebebiyle bazı muhaddisler onunla şavaşı helâl görmüşlerdir»[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn225]
Sözün özü bu hadisin isnadı zayıf metni de uydurmadır Allâh en doğrusunu bilir
108-( اطلبوا العلم ولو بالصين ) ( İlim Çin’de olsa bile taleb ediniz )[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn226]
Bu hadis batıldır
Râvilerinden olan Ebû Atike Turayf b Süleyman’ın hadisi metrûktur Bu rivâyeti İbnu’l-Cevzî Mevduâtın da zikrederek İbn Hibban’ın bu rivayet hakkında bâtıl ve aslı olmadığına dair sözünü nakleder es-Sehâvî el-Makâsıd ta bu hükme katılır
Ancak yukarıdaki rivâyete ilave olarak zikredilen;
( فإن طلب العلم فريضة على كل مسلم )
( Muhakkak ilmin talebi her müslümana farzdır)
Ziyadeliği hakkında el-Albânî yirmiye yakın tarîk (yol) bulduğunu dolayısıyla hasen hükmünü verdiğini belirtir
109-( من السنة أن لا يصلي الرجل بالتيمم إلا صلاة واحدة، ثم يتيمم للصلاة الأخرى ) ( Sünnetten olan, kişinin bir teyemmümle bir namaz kılmasıdır Sonra diğer namaz için tekrar teyemmüm yapar )[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn227]
Bu hadis uydurmadır
Ravilerinden olan el-Hasen b Ammâra’nın hadis uydurduğunu Şube, İbnu’l-Medînî ve Ahmed b Hanbel belirtirler
Dolayısıyla İbn Hazm’ın el-Muhalla[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn228] adlı eserinde de ifade ettiği gibi; teyemmüm alan kişi, teyemmümü hades ile veya suyun bulunmasıysa bozulmadığı sürece istediği kadar farz ve nafile namaz kılabilir
110-( شاوروهُنَّ - يعني النساء - وخالفوهُنَّ ) ( Kadınlara danışın ve onlara muhalefet edin )
Bu hadisin aslı yoktur
Bunun böyle olduğunu es-Sahâvî ve el-Münâvî beyan ederler
Ömer (ra)’ya nisbet olunan başka bir lafızda: ( Kadınlara muhalefer edin çünkü onlara muhalefette bereket vardır )[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn229]
Bu senedin iki tane illeti vardır dolayısıyla zayıftır
Hadis ve eser mana olarak katiyen sahih değildir Çünkü Nebî (sas) Hudeybiyye anlaşmasında ona uymaları için, sahabesi önünde deve boğazlamasına işaret eden hanımı Umm Seleme’ye muhâlefette bulunmamıştır
111-( طاعة المرأة ندامة ) ( Kadına itaat etmek pişmanlıktır )[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn230]
Bu hadis uydurmadır
Râvilerinden olan Anbese b Abdurrahman, hadis uydururDiğer bir râvi olan Osman b Abdurrahman mechûl râvilerden tuhaf rivâyetlerde bulunur Dolayısıyla İbnu’l-Cevzî hadisi el-Mevdûât[b] adlı kitabına alır
Bu rivâyet başka bir lafızla Aişe (ranha)’dan rivâyet olunur:
( طاعة النساء ندامة )
( Kadınlara itaat pişmanlıktır )[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn232]
el-Ukaylî şöyle der: « Râvilerinden olan Muhammed b Süleyman, Hişam’dan aslı olmayan bâtıl rivâyetlerde bulunmuştur Bunlardan biriside bu hadistir »
112-( هلكت الرجال حين أطاعت النساء ) ( Erkekler kadınlara itaat ettiklerinde helâk olmuşlardır )[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn233]
Bu hadis zayıftır
Râvilerinden olan Bekkâr b Abdulazîz b Ebî Bekre zayıftır
Ancak Buhari’nin Sahihin de tahric ettiği hadis sahihtir
( لما بلغ النبي صلى الله عليه وسلم أن فارسا ملكوا ابنة كسرى؛ قال: لن يفلح قوم ولوا أمرهم امرأة )
( Farislilerin ( İranlılar’ın ) Kisra’nın kızını mülke geçirdikleri haberi Nebî (sas)’e ulaşınca şöyle der: « İdarelerini kadına veren kavim iflah olmaz » )
Hadisin aslı budur, ancak yukarıdaki râvi, yâni sahabi’nin torunu hata ederek hadisi yukarıdaki lafızla rivâyet etmiştir
113-( من ولد له ثلاثة، فلم يسم أحدهم محمدا؛ فقد جهل ) (Kimin üç tane çocuğu doğarda birisine Muhammed ismini koymazsa cahillik etmiştir )[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn234]
Bu hadis uydurmadır
Ravilerinden olan Ebû Hayseme Mus’ab b Said, İbn Adiy’in de dediği gibi, güvenilir râvilerden münker rivâyetlerde bulunur
Hadisin daha başka illetleride vardır Ayriyeten hadis diğer yollardan da gelmiştir ancak senedlerinin hepsinde itham olunan raviler vardır[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn235]Mevdûât[b] adlı kitabına alır Dolayısıyla İbnu’l-Cevzî rivâyeti
Bu hadise uydurma dememizin sebeblerinden biride, Selefin böyle bir uygulamada bulunmamasıdır Sahabenin üç veya daha fazla çocuğu olmasına karşılık hiç biri Muhammed ismiyle ismlendirmemiştir Mesela Ömer b Hattab ve diğer sahabeler buna örnektir Sahih hadislerde de sabit olduğu gibi en faziletli isimler; Abdullah ve Abdurrahmandır Kişi bütün çocuklarını Allah’a kulluk ifade eden isimlerle isimlendirdiğinde isabet etmiştir Nasıl olurda birisini Muhammed olarak isimlendirmezse cahillik etmiştir?!
Ancak Buhârî ve Müslim’in tahriç ettikleri sahih bir hadiste şöyle buyrulur:
( تسموا باسمي ، ولا تكنوا بكنيتي )
( İsmimle isimlenin ama künyemle künyelenmeyin )
114-( يأهل مكة! لا تقصروا الصلاة في أدنى من أربعة بُرُدٍ من مكة إلى عُسفانَ )
( Ey Mekke ehli! Mekke den Usfân’a, yâni dört berîd mesafesinden aşağıya namazı kısaltmayın )[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn237]
Bu hadis Uydurmadır
Râvilerinden olan Abdulvahhâb b Mucâhid, el-Hâkim’in de ifâde ettiği gibi uydurma hadisler rivâyet etmiştir Diğer bir râvi olan İsmail b Ayyaş Şamlılar dışındaki rivâyetinde zayıftır Burada ise Hicazlı olan Abdulvahhâb b Mucâhidten rivâyette bulunmuştur
Hadis alimlerinin ittifakına göre, Nebî (sas) Haccetu’l-Vedâ esnasında Arafat, müzdelife ve Minâ da namazı kısaltırdı Ondan sonra gelen Ebu Bekr ve Ömer de aynı şekilde kısaltarak kılmışlardır Mekke ehli onların arkasında namaz kılarlardı, ama hiç bir zaman Mekke ehlinin, namazı tam kılmalarını emretmemişlerdir Bu da bunun sefer olduğuna delildir Mekke ile Arafat arası bir berîdtir Ayak ve deve ile yarım gündür
Hak olan odur ki, sefer’in lugat ve şeriat’ta bir sınırı yoktur Bunda ki merci örftür İnsanların örfüne göre sefer sayılan seferdir İşte Şari’nin hükme bağladığı sefer budur
Bu önemli konuyla ilgili araştırmayı ibn Teymiyye’nin Ahkâmu’s-Sefer adlı risâlesinde bulabilirsin
115-( لا تزال هذه الأمة بخير ما لم يتخذوا في مساجدهم مذابح كمذابح النصارى )
( Bu ümmet camilerine, Hristiyanlar gibi mihrablar edinmedikçe hayırda olmaya devam eder )[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn238]
Bu hadis zayıftır
Hadisin iki illeti vardır
İlki: Ravilerinden olan Musa el-Cühenî, tabii’nin etbalarındandır Bu rivâyette hem tabiini hem de sahabeyi atlayarak direk Resul (sas)’den rivâyet etmiştir Dolayısıyla burada iki ravinin düşmesi manasına gelen İ’dâl sözkonusudur
İkincisi: Râvilerinden olan Ebî İsrâîl zayıftır
es-Suyûtî İ’lâmu’l-Erîb Bihudûsî Bid’ati’l-Mehârîb[b] adlı kitabın da ve eş-Şeyh Alî el-Kârî de Mirkât el-Mefâtîh[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn240] de camilerdeki mihrabların bid’at olduğunu güçlü bir şekilde ifade etmişlerdir
el-Bezzâr İbn Mes’ud’un Mihrabta namaz kılmayı kerih gördüğünü ve İbn Mes’ud’un; « Mihrablar kiliselerde vardı, onun için Ehlî Kitab’a benzemeyin »[b] , dediğini rivâyet etmiştir
İbn Ebî Şeybe, Sâlim b Ebî el-Cad’dan sahih isnadla şöyle rivâyet eder:
( لا تتخذوا المذابح في المساجد )
( Camilerde mihrablar edinmeyin )
Sonra da Musa b Ubeyde’den yine sahih bir senedle şöyle rivâyet eder:
( Ebu Zer’in mescidini gördüm, ama içinde mihrab görmedim )
Mihrab’ın kerâhiyetine dair seleften bir çok eser gelmiştir
Mihrab Nebî (sas)’in Mescidin de vardı diyenlerin istidlâl ettikleri hadis Vâil b Hucr’dan şu lafızla gelir:
( حضرت رسول الله صلى الله عليه وسلم حين نهض إلى المسجد، فدخل المحراب [ يعني : موضع المحراب ] )
( Resûl (sas) camiye kalktığında bende oradaydım, sonra da mihraba[ mihrabın yerine ] girdi )[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn242]
Hadis zayıftır Hadisin üç tane illeti vardır, Muhammed b Hucr, Saîd b Abdu’l-Cebbâr ve Umm Abdu’l-Cebbâr
Muhakkak maslahatlar var diyerek, kıbleye delâlet etmesi gibi, mihrablar hakkında bu delili güzel gören el-Kevseri ve benzerlerinin bu zayıf delillerine değişik yönlerden cevap verilebilir
- Camilerin çoğunda minareler vardır İşte minareler bu maslahatı tamamen yerine getirir Dolayısıyla mihrablarada ihtiyaç kalmaz Eğer insaf etseler Avamın rızası için ve onların üzerinde oldukları bu amelin bekâsı için yeni özürler bulmaya çalışmazlar
- İhtiyaç ve maslahat dolayısıyla şeriat kılınan, maslahatın iktizası halinde durması gerekir Bu aşılmaz Camideki mihrabtan kasıt kıble cihetine delâlet etmesi ise, bu duvara açılacak olan bir çukur ile gerçekleşir Bizler ise, bir çok camide büyük, geniş ve imamın içinde kaybolduğu mihrablar görüyoruz Bir de bu mihrablar, namaz kılanları oyalayan namazda huşu ve fikrini toplamadan çeviren süsler ve nakışların yeri olmuş Bu ise kat’i surette yasaklanmıştır
- Mihrablar Hristiyanların kiliselerindeki adetlerinden olduğu sabitleşirse, mihrablardan tamamen sarfı nazar etmek gerekir İttifak edilecek başka bir şey ile değiştirilir Mesela, imamın önüne bir direk (sütun) konur Çünkü sünnette bunun aslı vardır et-Taberânî’nin hasen bir senedle rivâyetinde, Cabir b Usâme el-Cühenî şöyle der:
( لقيت النبي صلى الله عليه وسلم في أصحابه في السوق، فسألت أصحاب رسول الله صلى الله عليه وسلم: أين يريد؟ قالوا: يخط لقومك مسجدا فرجعت، فإذا قوم قيام، فقلت: ما لكم؟ قالوا؟ خط لنا رسول الله صلى الله عليه وسلم مسجد، وغرز في القبلة خشبة أقامها فيها ) ( Nebî (sas)’le pazarda sahabeleri arasındayken karşılaştım Resûl (sas)’in ashabına nereye gittiğini sordum Dediler ki: Kavmin için bir mescid çizecek Döndüğümde onları ayakta gördüm Dedim ki: Ne oluyor size Onlar da: Resûlullâh (sas) bizlere mescid çizdi Kıble cihetine odun sapladı, dediler )
Sözün özü, Mescidte mihrab itthaz edinme bid’attır Madem ki resûl (sas)’in şeriat kıldığı az masraflı ve süsten uzak başka bir şeykolaylıkla bunun yerine geçebilmekte, dolayısıyla bunun mürsel maslahatlardan kılınmasına dair bir sebebte yoktur
115-( لو اعتقد أحدكم بحجر لنفعه )
( Biriniz bir taşa inanç beslese, ona faydası olur )
Bu hadis uydurmadır
eş-Şeyh Aliyyu’l-Kârî şöyle der: « İbn Kayyım; ‘Bu söz taşlar hakkında hüsnü zanda bulunan putlara tapanların sözlerindendir’ der İbn Hacer el-Askalânî de aslının olmadığını ifade eder »[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn243]
İbn Teymiyye de yalan olduğunu söyler
116- ( من بلغه عن الله شيء فيه فضيلة فأخذ به إيمانا به ورجاء ثوابه أعطاه الله ذلك، وإن لم يكن كذلك )
( Kişiye fazilet ihtiva eden bir şey Allâh’tan ulaştığında, bunu iman ederek ve sevabını da Allâh’tan umarak alırsa, velev ki o şey doğru olmasa bile, Allâh kişiye onu verir)[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn244]
Bu hadis uydurmadır
İbnu’l-Cevzî bu hadis hakkında « sahih değildir, (râvilerinden olan) Ebû Recâ yalancıdır »[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn245] der
es-Suyûtî İbnu’l-Cevzî’ye bunda katılır, ancak akabinde senedinde itham olunan bir ravînin olduğu başka bir hadis getirir! Sonra da Hamza b Abdu’l-Mecîd adlı kişiden şu kıssayı aktarır: Özetle, bu kişi Nebi (sas)’i rüyasında görmüş ve bu hadisin hükmünü sormuştur O da: « Bu bendendir, bunu ben söyledim » demiştir
İlim ehlinin karar kıldığı gibi rüya ile şer’i bir hüküm isbat edeilmez Nebevî hadisin isbat edilmemesi daha evladır Çünkü hadis, hükümlerin Kur’andan sonra ki temelidir
Hadisin birden fazla yolu olmasına rağmen, hüccet teşkil etmez Çünkü bu yolların her biri diğerinden daha da zayıftır Dolayısıyla İbnu’l-Cevzî’nin bu rivâyeti Mevdûât’ın da zikretmesi isabetlidir İbnu Hacer de bu rivâyetin aslı olmadığını söyler eş-Şevkânî de buna muvafakat gösterir
Bu uydurma hadisin kötü eserlerinden birisi de; hadis ilim ehline göre sahih olsun, zayıf olsun veya uydurma olsun, her türlü hadisle sevabını arzulayarak amel etmeyi ilham etmekte Bunun sonucu olarakta; müslümanların çoğu alimleriyle, hatibleriyle, öğretmenleriyle hadisin rivâyetinde ve bununla amel etmekte ihmalkar davranmışlardır Bunda da, girişte beyan ettiğimiz gibi, Resûl (sas)’den ancak sahihliği sabit olduktan sonra rivâyette edilebileceğine dair gelen sahih hadislere tam bir muhalefet sözkonusudur
Sanki bu hadis, fadâilu’l-A’ma’l da zayıf hadisle amel edilir cevazını verenlerin dayanağı olmuş Bizler bu görüşü paylaşmıyoruz Hadis sabit olduktan sonra onunla amel etmek caizdir Bu ise muhakkik alimlerin mezhebi olup, zayıf hadisle fadâilu’l-A’mal’da amel edilir diyenler bunu bazı şartlarla sınırlandırmışlardır
Bunlardan birisi; Bu hadisle amel edenin bunun zayıf olduğuna inanması gerekir
Bir diğeri; Bunu yaymaması gerekir Ta ki insan zayıf hadisle amel etmesin Şeriat olmayan şeyi şeriat kılmasın Bazı cahiller bunu görüpte bunun sahih bir hadis olduğunu zannetmesin
İbn Hacer el-Askalânî Tebyînu’l-Aceb Bimâ Verede Fi Fadli Receb (s3-4) adlı kitabında konuyu açıklayarak şöyle der:
« Üstâz İbn Abdusselâm ve diğer alimler yukarıdaki manaya gelen açıklamalarda bulunmuşlardır Kişi Resûl (sas)’in şu sözünün kapsamına girmekten sakınsın:
( من حدث عني بحديث يرى أنه كذب فهو أحد الكاذبين )
( Kim benden bir hadis rivâyet eder ve o hadisin yalan olduğunu görürse, o kişi iki yalancıdan birisidir )
(Rivâyet edenin hâli) böyleyse bununla amel edenin durumu nedir Hükümlerle ilgili hadisler olsun veya fadâille ilgili hadisler olsun, amel yönüyle ikisi arasında bir fark yoktur, çünkü hepsi şeriattır»
Hiç şüphesiz bu şartlar ile amel, yukarıdaki uydurma hadise taban tabana zıttır
Yukarıdaki uydurma hadisle hemen hemen aynı manada birkaç rivâyet daha vardır, ama hepside uydurmadır
117- ( دية ذمي دية مسلم ) ( Zimmi’nin diyeti Müslüman’ın diyetidir )[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn246] Bu hadis münkerdir
Râvilerinden olan Ebû Kerez el-Kuraşi terkedilmiştir Dolayısıyla ed-Dârekutnî hadisin zayıf olduğunu söyler ez-Zehebî de bu hadisin yukarıdaki râvi’nin en münker rivâyetlerinden olduğunu beyan eder Hadisin birden fazla yolu vardır ancak hiç biri şiddetli illetlerden hâli değildir
Aynı zamanda bu zayıf hadis, Nebî (sas)’den gelen aşağıdaki sahih hadise muhaliftir
( إن عقل أهل الكتابين نصف عقل المسلمين، وهم اليهود والنصارى )
( Kitab Ehlî olan Yahudî ve Hristiyanların diyeti Müslümanların diyetinin yarısıdır )[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn247]
Bunun için es-Suyûtî’nin yukarıdaki münker hadisi bu sabit hadise muhalefetinden dolayı el-Câmiu’s-Sagir de zikretmemesi gerekirdi
Bu hadisin Ebu Davut’ta gelen diğer sahih bir lafızıda şöyledir:
( كانت قيمة الدية على عهد رسول الله صلى الله عليه وسلم ثمان مائة دينار ؛ ثمانية آلاف درهم، ودية أهل الكتلب يومئذ النصف من دية المسلمين )
( Resûlullâh(sas) zamanında diyetin tutarı sekizyüz dinar, sekizbin dirhemdi Ehlî Kitab’ın o günkü diyeti müslümanların diyetinin yarısıydı)
Konunun fıkhî yönünü araştırmak isteyen, es-San’ani’nin Subulu’s-Selâm adlı kitabına ve eş-Şevkânî’nin Neylu’l-Evtâr adlı kitabına müracaat edebilir
118-( أنا أوْلى من وَفَّى بذِمَّتِهِ قاله صلى الله عليه وسلام حين أمر بقتل مسلمٍ كان قَتَلَ رجلا من أهل الذمة ) ( Ben himayesi altındakilerin hakkını ödemede daha evlayım Müslümanlarda birisi zimmet ehlinden birisini öldürmüştü, bunun üzerine (sas) müslüma’nın öldürülmesini emrederek, bu sözü söyler )[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn248]
Bu hadis münkerdir
et-Tahâvî bu hadisin illetinin irsâl olduğunu söyler el-Hâfız b Hacer Fethu’l-Bâri’de[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn249] buna katılır
Hadisin daha başka yollarıda vardır Ancak hepsininde zayıflığı şiddetlidir Dolayısıyla hadisi güçlendirememekte Ayrıyeten hadisin zayıflığını arttıran başka bir etkende, konuyla ilgili sahih bir hadisle çakışmasıdır:
( لا يقتل مسلم بكافر )
( Müslüman kafirden dolayı öldürülmez )
Bu hadisi el-Buhârî[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn250] ve diğer sünen sahibleri Ali (ra)’dan tahriç etmişlerdir Alimlerin cumhuru bu görüştedir Hanefi alimleri ise yukarıdaki hadisin zayıflığına ve sahih hadise olan muhalefetine rağmen o görüştedirler! Ancak bazıları insaf ederek bu görüşlerini terkederek sahih hadis ile emel etmeye dönmüşlerdir El-Hatîb el-Bagdâdî el-Fakîh[b] adlı kitabında bunu Züfer’den nakleder
Üstâz el-Mevdûdî Nazariyyetu’l-İslâm ve Hedyihi adlı kitabında iki mesele zikreder:
İlk olarak: ( Zimmi’nin diyeti Müslümanın diyetidir ) sözünü zikreder, bununla ilgili açıklama biraz önce geçti
İkinci olarak: Şöyle der; « Zimmi’nin kanı Müslümanın kanı gibidir Eğer müslüman kişi zimmet ehlinden birini öldürürse, müslüman’ı öldürmüş gibi kısas yapılır»
Sonrada ed-Dârekutnî’nin rivayetini delil olarak zikreder Ancak ed-Dârekutnî hadisin akabinde zayıf olduğunu açıklar Anlaşılan Üstaz bu hükmün farkına varmamış
Daha sonra üç halifeden Ömer, Osman ve Ali (ranhum) bazı rivâyetler zikrederek, yukarıdaki sözünü delilendirir Ancak üç halifeye mensub rivâyetlerin hiç biri sahih değildir Dolayısıyla bu rivâyetlerle istidlâl etmekte caiz değildir Birde bu rivâyetlerin Nebî (sas)’e ref edilen hadislere muhalif olmaması gerekir ki, bu rivâyetlerin hepsi Ali (ra) yoluyla gelen merfu hadisle çatışmaktadır
Bu da bize zayıf hadislerin kötü etkisini ve müslümanların kanlarını mubah kıldığını, Peygamber (sas)’in sabit ve sahih hadisleriyle çekiştiğini açıklamaktadır
119- ( فيما سقتِ السماءُ العُشرُ، وفيما سُقِيَ بنضْحٍ أو غَرْبٍ نصفُ العُشُرِ في قليلِهِ وكثيرِهِ )
( Semâ’nın (yağmur) suladığı (mahsüle) çok olsun az olsun onda bir vardır Serpilerek veya uzaktaki suyla sulanan (mahsüle) çok olsun az olsun onda bir’in yarısı vardır )
Bu hadis ( çok olsun az olsun ) fazlalığı ile uydurmadır
Râvilerinden olan Ebu Mutî el-Belhî hakkında Ebu Hatim yalancı olduğunu söyler el-Cevzecânî’de şöyle der: « Kendisi hadis uyduran murcie’nin başlarındandır »
Şu’be de onun yalancı olduğunu söyler
Bu hadisin yalan olduğuna başka bir delil de Buhârî’nin sahihin de bu hadisi İbn Ömer kanalıyla ( çok olsun az olsun ) fazlalığı olmadan tahrîc etmesidir
Aynı şekilde Müslim de Cabir kanalıyla, et-Tirmizî de Ebu Hureyre kanalıyla bu fazlalık olmadan rivâyet etmişlerdir[url=file:///C:/Documents%20and%20Settings/tayfuN/Desktop/dini%20kitap/4S%C3%BCnnet-Hadis/zayif%20ve%20uydurma%20hadisler/zayifveuydurmahadislerhtm#_ftn252]
Bu batıl olan fazlalığın batıllığını daha da arttıran Buhârî ve Müslüm’ de gelen başka bir hadistir:
( ليس فيما دون خمسة أوسق صدقة )
|