Sevginin Huzuruna Ermek

Ait olmadığımız bir dünyanın dualarında anlatılan bir aşk vardı
bize kalan
Sen bir meleğiydin tanrının,
bense bilinmeyen boyutlarındaki anlamsızlık
safılıktan doğan o kutsal kelimelerinin açtığı kraterlerde
kaybolmuş bir evsiz
zavallı ruhum
oysa bir yazar
bir çizer belki
ince ama derinden çizgiler çeken içime,
gözlerimin kenarlarını kırıştırıp
yeni acılar hediye eden gülüşüme
kusursuz bir döngünün parçası bu kusurlu tenimde
kırışmış papirüslere
keşfedilmeye dokunulmaz hiyerogrifler çizen
bir kadın vardı
tarih öncesi bir zamanın sahibi
ait olmadığımız bir dünyanın dualarında anlatılırdı aşk
sözlerden
seslerden çıkışırdı sonra
yumruk yumruk vururdu bağrına kalbin
bir şehir yıkılırdı içinde
ve yeni gün düzlükte doğardı sıcak bir renkle
ait olmaya başladığımız bir dünya oldu aşk
tapınma hevesinin hiç bitmediği
keşfetmeye öylesine aç dokunuşlarda fethedilen
yeni şehirler kuruldu damarlarımızda
teninle doldu krater gölleri nefes nefes
senle solumak
seni sevmek
çağlar atlayarak
mistik bir uygarlık kurmak demek
ve sana ait olmak
sana sahip olmak sevgilim
sevginin huzuruna ermek