Garip Akımı

Garip Akımı



istanbul'da

boğaziçi'nde

bir garip orhan veli'yim

veli'nin oğluyum

târifsiz kederler içindeyim

urumeli hisarına oturmuşum

oturmuş da bir türkü tutturmuşum

istanbul'un mermer taşları

başıma da konuyor martı kuşları

gözlerimden boşanır hicrân yaşları

edâlım,

senin yüzünden bu hâlim

istanbul'un orta yeri sinema

garipliğim, mahzunluğum duyurmayın anama

el konuşur sevişirmiş, bana ne

sevdâlım

boynuna vebâlim

istanbul'da, boğaziçi'ndeyim

bir garip orhan veli

veli'nin oğlu

tarifsiz kederler içindeyim


-GARİP AKIMI-


*1940'ta Garipçiler adıyla çıkan topluluğun ortaya koyduğu bir sanat anlayışıdır

* Şiirde her türlü kurala ve belirli kalıplara karşı çıkmışlardır

*Şiirde ölçü, kafiye ve dörtlüğe karşı çıkmışlardır

*Şiirde şairaneliği, mecazlı söyleyiş ve sanatları kabul etmediler

*Süslü, sanatlı dile karşı çıkıp sade bir dil kullandılar

*Şiirde o güne kadar işlenmedik konuları ele aldılar

*Konuşma dili ile günlük sıradan konuları işlediler

*İşledikleri konular günlük hayattan sıradan insanların problemleri, yaşama sevinci ve hayattaki bazı garipliklerdir

*Halk deyişlerinden yararlanmışlar, toplumsal yergiye yer vermişlerdir

Garipçiler: Orhan Veli, Melih Cevdet Anday, Oktay Rıfat Horozcu’nun oluşturduğu bir topluluklardır