07-25-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Abartılan Çocuk Sevgisi
Abartılan Çocuk Sevgisi Aşırı istenilen,geç kavuşulan,tek çocuk,ilk çocuk,tek erkek veya kız çocuk,en
küçük çocuk,geniş bir sülalenin tek erkek çocuğu gibi çocuklar genellikle
abartılmış sevginin odak noktası olurlar El bebek gül bebek
büyütülürler Kucaktan yere indirilmezler Genellikle bu tür çocuklar erken
konuşup geç yürürler Aile tarafından çocuğun her çağrısına cevap verilir Bir
kral gibi her dediği hiç istisnasız anında yerine getirilmeye çalışılır Bu tür
çocukların üzerlerine titrenir Ağlamasın,üşümesin,terlemesin hasta olmasın,
yorulup incinmesin,mikrop kapmasın diye aile üyeleri ellerinden gelen tüm
gayreti gösterir Adeta çocuk bir cam fanus içinde büyütülür
Abartılmış sevgi ve aşırı koruyuculuk daha çok anne çocuk ilişkisinde ortaya
çıkmaktadır Aşırı koruyuculuğun ve sevginin altında yatan ana sebep annenin
yalnızlığı ve hayattan özellikle de eşinden ve evliliğinden beklediğini
bulamamış olmasıdır Aşırı koruyucu anne çocuğuyla öyle bütünleşir ki onun
büyüdüğünü ve olgunlaşabileceğini asla kabul etmek istemez Bu tür anne baba lar
(Çocuklar genelde üç yaşından itibaren rahatlıkla kaşık kullanabilir)çocukları
8-9 yaşlarında olmasına rağmen yemeklerini kendileri yedirmek isterler Ergenlik
çağında bulunan 13-14 yaşındaki çocuklarına kendileri banyo yaptırmak
isterler Çocuğun veya gencin kıyafetlerini anne baba seçer Çocuğa evde seçim
konusunda pek söz hakkı verilmez Çocuk ergenlik çağına girmiş olmasına rağmen
anne çocuğuyla yatmak ister Sebep olarak da Geceleyin çocuk korkulu bir rüya
görür de, korkarsa ben onun sesini duyamam,onun yanın da olmalıyım gibi
bahaneleri vardır Anne bu tür davranışlarıyla çocuğu- na olan derin sevgisini
dile getirdiğini ve çocuğuna yardım ettiğini düşünmek- tedir Ama gerçekte kendi
yalnızlığını ve mutsuzluğunu ,çocuğuna kendisini adayarak telafi etmeye
çalışmaktadır Çocuğunu kendine aşırı bağımlı yaparak kendisini değerli ve eşi
bulunmaz hissetmektedir Çünkü çocuk en ufak davranışta dahi annesinin fikrini
almaktadır Anne çocuğu kendisine tutsak etmekte ve bağımlı kılmaktadır
Aşırı koruyucu ve abartılı sevgisi olan anne babalar çocuklarına derin duygusal
bağla bağlıdırlar Anne baba çocukları için sebepsiz yere aşırı kaygı
içindedirler Bu kaygı da onları çocuklarını aşırı korumaya yönlendirir Çocuğu
mutlu edemeyeceklerini düşündükleri için hep endişelidirler Çocuğa karşı boğucu
şefkat gösterirler
Çiçeğin suya ihtiyacı vardır ama çok sularsanız ölür gider
Bu tür ailelerde çocuğa doğal yaşam hakkı verilmez Onu ilgilendiren kararlar da
yaşı kaç olursa olsun fikri sorulmaz Çocuğa ve onun problemlerine karşı objektif
davranılmaz Çocuğun yanlışları anne baba tarafından görülmek istenmez, olanlar
ise bertaraf edilmeye çalışılır Anne baba çocuğa yaptırmak istedikleri bir
davranış için duygu sömürüsü,(yemedim yedirdim,giymedim sana
giydirdim,gençliğimi sana feda ettim ) metodu ve şiddetli şefkat yöntemi
kullanırlar
Aşırı bağımlı bir çocuk kendine ait bir kişilik yapısı geliştirmekte çok
zorlanır Aşağıdaki örnek sanırım size biraz yardımcı olacaktır
8 yaşındaki A Ö okul başarısızlığı nedeniyle annesi ile birlikte sorunun çözümü
için başvurmuştur Kısa bir öz geçmiş ve genel problemin hikayesi
(Anemnez)alındıktan sonra çocuğun okul korkusu geliştirdiğini tespit ettim
Aramızda şu konuşma geçti
En çok hangi yemeği seversin A Ö ?
Çocuk çekingen ürkek bakışlarıyla önce annesine sonra bana baktı Annesinin
sorduğum soruya cevap vereceğini ümit ederek susmayı tercih etti
Peki patates kızartmasını sever misin?Diye sorduğumda ise annesine yönelerek
Anne ben patates kızartmasını seviyor muyum? dedi 8 yaşındaydı ve hala hangi
yemeği severek hangi yemeği ise sevmeden yediğinin farkında dahi değildi Çünkü
bu güne kadar ona bu konu hakkında hiç soru sorulmamıştı
En iyiyi anne baba bilir Çocuk için en iyi kararları anne baba
almalıdır Mantığı evde hakimdi Çocuk okulda ailenin verdiği sevgi ve desteği
bulamadığı için okulu sevmiyor ve ders çalışmıyordu Amacı ise okuldan bir an
önce kovulmak ve evde rahat bir hayat sürmekti
Bu konuda verebileceğim diğer bir örnekse:
Çocuk 9 yaşında idi Gece gündüz devamlı altını ıslatıyordu Herhangi bir fiziksel
bozukluğu da bulunmuyordu Yaptığım görüşmeler sonucunda ise anne- nin çok titiz
ve aşırı koruyucu olduğu ,bu nedenle de ortalığı kirletecek düşün- cesiyle 5
yaşına kadar çocuğun devamlı altının bağlandığı ve 5 yaşından sonra ise gece
bezlenmesine devam edildiği ,çocuk tuvaleti kullanmak istedi -ğinde ise normal
temizliğinin kendisi tarafından değil de annesi tarafından yapıldığı
öğrenildi Çocuk tepki davranışı olarak artık devamlı altını ıslatmayı tercih
etmişti Böylelikle annesine sinir krizleri geçirttirerek ondan bir nevi intikam
alıyordu
Bu somut örneklerde anne babanın aşırı koruyucu tavır ve yoğun sevgi
bombardımana çocuğun tutulmasının ne kadar yanlış olduğu görülmek- tedir Çocuğun
yeterli kas gelişimine sahip olduktan sonra tuvaletini kendi kendisine yapmasına
ve kendi başına yemek yemesine ,uyumasına,giyinip soyunmasına,kendi seçimlerinin
olmasına,arkadaşlarının davetlerine katılmasına ve onları davet
etmesine,psiko-sosyal gelişiminin tamamlanmasına sevgi ve koruyuculukta ölçülü
davranarak onlara yardımcı olmalıyız Onlara özerklik tanımalıyız
ABARTILMIŞ SEVGİ VE AŞIRI KORUYUCU ANNE BABA TUTUMUNUN
ÇOCUĞUN KİŞİLİK GELİŞİMİ ÜZERİNDE KALICI ETKİLERİ
Aşırı koruyucu ve abartılmış sevgi ile büyütülen çocuklar hayata ve sosyal
yaşama gereğince hazırlanamazlar Hayattan edinmeleri gereken deneyimleri
edinmeden hayatla karşı karşıya kaldıklarında uyum sağlamakta güçlük
çekmektedirler Ailenin sıcak kucağından ayrılmak istemezler Toplum içinde bu tür
çocuklaraAnne kuzusu veya Süt çocuğu gibi isimler takılmakta ve bu şekilde
muamele görmektedirler Beceriksiz, çekingen ve sakar görünür- ler Atılım ve
başarma gücünden, kendilerini kabul ettirme istek ve yetene ğinden
yoksundurlar İçlerindeki cevher kolay kolay su yüzüne çıkmaz Çoğunlukla
başarısız ve mutsuz olurlar Toplumsal yaşam bir kavga ve bir güç yarışıdır Çocuk
bu yarışta baştan yenilgiyi kabul eder Çocukta yarışma isteği dahi
görülmez Aileden uzak yaşamak çocuk için oldukça acıdır
Ailenin aşırı hoşgörüsü ve çocuğa olan düşkünlüğü çocuğu bencil yapar Çocuk
dünyanın merkezi olarak kendisini görür Daima dikkat çekmeye ve etrafındaki
kişileri kendi emri altında tutup,hizmet ettirmeye çalışır Çok zayıf bir sosyal
uyumu vardır Arkadaş çevrelerinde lider olmadığı zamanlar dışlanır- lar Çocuk
kendini topluma kabul ettirmek için zaman zaman isyankar davranışlar
sergileyebilirler
Çocuk ailesine olan bağımlılığını dış çevreye de genelleyebilir Onu himayesi
altına alabilecek herkese karşı bağımlı olmaya başlar Yaşamı boyunca bu böyle
devam eder Ailesinden gördüğü sevgi ve himayeyi de eşinden bekler Hiç
büyümeyenYetişkin-çocuk olarak kalırlar
Anne baba olarak çocuğa doğal yaşam fırsatını vermeliyiz Psiko-sosyal gelişimi
için yardımcı olmalıyız Gelecekte girişimci,sosyal ve olgun bir kişi olması için
imkanları sağlamalıyız
Çocuklar hayatları boyunca kendi ayakları üzerinde kendileri durabil-
melidirler Anne baba olarak bizim görevimiz çocuklarımıza iyi örnek olarak
rehberlik etmek ve kendi başlarına sağlıklı ,mutlu bir hayat sürmeleri için
gerekli imkanları sağlamak ve eğitimi verebilmektir
|
|
|