Burcu Bozyiğit İn Doğum Hikayesi

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-23-2012

Burcu Bozyiğit in Doğum Hikayesi
Bütün Annelere Merhaba

Hamileliğim boyunca bu hikayeleri okuyarak vaktimi geçirdim

Kimi zaman ağladım, kimi zaman, vakit çabuk geçse de bebeğimi elime alsam dedim

Eşimle 5 senelik bir flört sonunda 20 ağustos 2005 te evlendik

Hemen bebek istemedik

Ve istediğimiz de oldu

Ta ki evlenme yıldönümümüze kadar

İşte o gün bebeğimizin varlığını öğrendik

4 haftalıktı

Küçücüktü

Bu yüzden hemen göremedik bebeğimizi

O gün de eşim de ben de çılgın gibiydik

Herkese haber verdik

Ailelerimiz çok sevindi

Bir de ilk torun olunca herkeste aynı heyecan vardı

Ben bir ağlıyor bir gülüyordum

Çok değişik bir şeymiş bu

Hamileliğim çok rahat değildi

İlk aylarda hep midem bulandı ve sürekli uyuyordum

Bu yüzden işten ayrılmak zorunda kaldım

3

ayın sonunda mide bulantılarım geçecek diye beklerken aksine buna mide yanmaları da eklendi

9 ay boyunca midem hiç rahat değildi

Yanma ve bulantılarım hep oldu

Ama benim akıllı kızım annesine fazla kilo aldırmadı

Sadece 8 kilo aldım

Bu da hamileliğimin iyi tarafıydı

4

ayda kızımız olacağını öğrendik

Artık hazırlıklara yavaş yavaş başlamıştık

Her şeyden almak istiyorduk

Yavaş yavaş kızımızın odası hazırlanıyordu

Artık sağlıklı bir şekilde kızımızı kucağımıza almak istiyorduk

Baştan beri hep normal doğum istedim

Doğum zamanını doktorumuz 22 Nisan olarak söylüyordu

Günler son aylarda çok zor geçti

Hep acaba bugün mü doğacak diye bekliyorduk

Ama yok bizim kız çıkmak istemiyordu

Yeri rahattı herhalde

19 Nisandaki son kontrolümde doktorum kemik çatım dar olduğu için bebeğin gelemediğini ve sezaryen olması gerektiğini söyledi

Tarih belli olmuştu

21 Nisanda doğum olacaktı

Bundan sonra çok başka duygular bizi sardı: Korku, heyecan, sevinç

2 gün sonra bebeğimi kucağıma alacaktım

Nihayet vakit gelmişti

Sabah erkenden hastaneye gittik

Gerekli tahliller yapıldı

Ben o kadar doluydum ki biri dokunsa ağlayacaktım

Tir tir titriyordum

Ameliyathaneye giderken ailelerimiz yanımdaydı

Hepsi beni öptü ve öyle yolladı

Ve nihayet 10

45 te bebeğim dünyaya gelmişti

Kendime geldiğimde öğle olmuştu ve annemler kızımı göstermeye çalışıyorlardı

Küçücüktü meleğim

O kadar güzeldi ki hemen iyi mi diye sordum

Allaha şükür sağlıklıydı

Artık 3 kişilik bir aileydik

Ece Nur'umuz hayatımızı şenlendirmek için yanımızdaydı artık

Bu çok güzel bir şeymiş

İnşallah herkes bu duyguyu yaşar

Şimdi kızım 4,5 aylık ve yavaş yavaş sorunlarımız bitiyor

Onun bir gülücüğü her şeyi unutturuyor bize

Ece'm hoş geldin hayatımıza

İnşallah yüzün hep böyle güler Nur'um

Kaynak: Bebek

07-23-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Burcu Bozyiğit İn Doğum Hikayesi Burcu Bozyiğit in Doğum Hikayesi Bütün Annelere Merhaba Hamileliğim boyunca bu hikayeleri okuyarak vaktimi geçirdim Kimi zaman ağladım, kimi zaman, vakit çabuk geçse de bebeğimi elime alsam dedim Eşimle 5 senelik bir flört sonunda 20 ağustos 2005 te evlendik Hemen bebek istemedik Ve istediğimiz de oldu Ta ki evlenme yıldönümümüze kadar İşte o gün bebeğimizin varlığını öğrendik 4 haftalıktı Küçücüktü Bu yüzden hemen göremedik bebeğimizi O gün de eşim de ben de çılgın gibiydik Herkese haber verdik Ailelerimiz çok sevindi Bir de ilk torun olunca herkeste aynı heyecan vardı Ben bir ağlıyor bir gülüyordum Çok değişik bir şeymiş bu Hamileliğim çok rahat değildi İlk aylarda hep midem bulandı ve sürekli uyuyordum Bu yüzden işten ayrılmak zorunda kaldım 3 ayın sonunda mide bulantılarım geçecek diye beklerken aksine buna mide yanmaları da eklendi 9 ay boyunca midem hiç rahat değildi Yanma ve bulantılarım hep oldu Ama benim akıllı kızım annesine fazla kilo aldırmadı Sadece 8 kilo aldım Bu da hamileliğimin iyi tarafıydı 4 ayda kızımız olacağını öğrendik Artık hazırlıklara yavaş yavaş başlamıştık Her şeyden almak istiyorduk Yavaş yavaş kızımızın odası hazırlanıyordu Artık sağlıklı bir şekilde kızımızı kucağımıza almak istiyorduk Baştan beri hep normal doğum istedim Doğum zamanını doktorumuz 22 Nisan olarak söylüyordu Günler son aylarda çok zor geçti Hep acaba bugün mü doğacak diye bekliyorduk Ama yok bizim kız çıkmak istemiyordu Yeri rahattı herhalde 19 Nisandaki son kontrolümde doktorum kemik çatım dar olduğu için bebeğin gelemediğini ve sezaryen olması gerektiğini söyledi Tarih belli olmuştu 21 Nisanda doğum olacaktı Bundan sonra çok başka duygular bizi sardı: Korku, heyecan, sevinç 2 gün sonra bebeğimi kucağıma alacaktım Nihayet vakit gelmişti Sabah erkenden hastaneye gittik Gerekli tahliller yapıldı Ben o kadar doluydum ki biri dokunsa ağlayacaktım Tir tir titriyordum Ameliyathaneye giderken ailelerimiz yanımdaydı Hepsi beni öptü ve öyle yolladı Ve nihayet 1045 te bebeğim dünyaya gelmişti Kendime geldiğimde öğle olmuştu ve annemler kızımı göstermeye çalışıyorlardı Küçücüktü meleğim O kadar güzeldi ki hemen iyi mi diye sordum Allaha şükür sağlıklıydı Artık 3 kişilik bir aileydik Ece Nur'umuz hayatımızı şenlendirmek için yanımızdaydı artık Bu çok güzel bir şeymiş İnşallah herkes bu duyguyu yaşar Şimdi kızım 4,5 aylık ve yavaş yavaş sorunlarımız bitiyor Onun bir gülücüğü her şeyi unutturuyor bize Ece'm hoş geldin hayatımıza İnşallah yüzün hep böyle güler Nur'um Kaynak: Bebek