07-23-2012
|
#2
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Psikoterapi, Psikolog, Stres
PSİKOTERAPİ
Terapist bu soruları kendi " içine bakarak " cevapladıktan sonra hastasına terapiye alıp almayacağını söyler Bazı hastalara terapiye uygun olmadığı söylenir, o nedenle ;
Terapiye alınan hasta " ÖZEL " dir, " SEÇİLMİŞTİR " bu hastaya hissettirilir
Hastaya terapist ile aralarındaki herşeyin gizli kalacağı, hasta hakkında bilgi isteyenlerin hastaya bildirileceği ve tabii hakkında hiç bir bilgi verilmeyeceği konusunda garanti verilir
Hastaya terapideki roller, Aktarım ( transferans ) ilişkisi anlatılır, öğretilir ve terapinin doğası, süresi sıklığı, ücreti, terapi arasında neler yapılabilir, telefon ile arama v s  anlatılıp kararlaştırılıp aralarında bir tür kontrat yapılır
Bütün bunlar tek bir seansta olmayabilir bazen olur da bu kontrat faslına kadar geçen süre terapiste hastayı ve kendini değerlendirme olanağı sağlar Bu süre içinde roller, demonstre edilerek gösterilir, hastaya yaşatılır Hayatında ilk kez psikoterapiye gelen hasta bunları bilmek zorunda da değildir Ne olduğu, kendi kendini tanımaya " kendine yeter " olabilme bilincini vermeye yönelik bir tür öğreti olduğu öğretilir
AMACIN ; iç görü için gerekli araçları hastaya kazandırmak ve bilinç dışı malzemeyi, bilinçli kılabileceği bir süreç yaşamasını sağlamak olduğu anlatılır, öğretilir Hastanın terapist ile işbirliği yapması, yani terapideki durumu, rolleri ve transferansı ( aktarımı ), kavramayı kurabilmeyi istemesi ve anlaması halinde kontrat yapılmış, terapi başlamıştır
Terapi Esnasında,
Terapist analitik dinleme diye adlandırılan ve Freu ' un " sanki havada asılı bir dikkatle " diye nitelediği bir dikkatle, duyarak hiç bir şeyi kaçırmadan, hastasını duyarlıkla dinler Terapist, dinler izler, gözler, anlamaya çalışır Dinlerken relaxtır sanki uyku ile uyanıklık arasında bir yerde durmadan dinler, o sırada hem hastanın içsel fantazilerine ulaşabilecek bir yarılma ( spilitting ) ( ikiye bölünme ) ile, hem hastaya hem kendi içine bakmaktadır Bu sürekli bir gidiş geliştir Yani aynı anda iki kişi olmaktır Bir yarısını hastanın yerine göndermek onun yerine ( kendisini koymak ) gibi, yarısı hastanın içsel fantezilerini anlarken diğer yarısı " kendi " kalmak, kendi kalırken kendini incelemek yoklamak ile yapılan sürekli bir gidiş geliştir Bu zorunludur çünkü terapist hastanın iç dünyasına ait verdiği bilgileri değerlendirmeyi başarmak zorundadır Bunun ( gidiş-gelişin ) hasta tarafından da yapılması istenir Yani aynı terapist gibi spilitting yaparak, yaşayarak, ikiye ayrılarak, hasta ve gözlemci olarak hem gözleyip hem yaşaması ve bunu yansıtması istenir Bu kendini anlamak açısından son derece değerli bir deneyimdir Ve terapist bunlardan çıkan malzemeyi değerlendirir
Terapist hastayı dinlerken,
Stres yaratan, ruhsal dengeyi bozan, tetikleyen olay ve durumu,
Hastanın iç çatışmalarını ve dirençlerini,
Kaygı düzeyini, savunma mekanizmalarını, yaşadığı stresli durumun ortaya çıkardığı bilinç dışı fantezilerini ve anılarını bulup ortaya çıkarmaktadır
Terapist kendi kendine ne ? neden ? niçin ? sorarken aynı anda cevap aramayı sağlamak zorundadır Ve bunu yapabilmek için hastanın sadece yardım isteyen tarafı ile ilişki kurmaz Hastanın merak eden ve merak etme potansiyeli taşıyan yönü ile ilişki kurması gerekir Çünkü yalnız yardım isteyen tarafı ile ilişki kurulursa bu hasta ile kurulan " sağlıksız ve bağımlı bir ilişki " olacaktır Terapist kendi içine ve hastaya gidip gelirken bunu göz ardı etmemeye de mecburdur
|
|
|