Yitirişlerim..

Senin kara gördüğün akşamlarda yenildi umutlarım bu gavur şehirde
Bir peyaz perde oyunun gerginliğinde
Sabah olduğunda uyandın ışıyan güne
İşte bende tam o günden sonra uyandım
hiçbir zaman aydınlanamayacak kara günlere

Dilimde mezarı kazılmadan gömülmüş
sevda sözcükleri ile yoğrulmuş özensiz cümleler
sadece kalbime bahsettiğim kimsenin bilmediği
bilmesini istemediğim

Bir imbat esiyor bir an nefes aldığımı zannediyorum
ama sen yokken ben nefes alamıyorum anlıyorum
Nefretlerimi bile yitirmeye başlıyorum korkuyorum
Yitirişlerim geliyor aklıma bak yine ağlıyorum