Meditasyon Duruşları

Basitlik, bütün meditasyon için kuraldır Kendi içine girmek, çok yavaşça, kolayca Bununla beraber, uygulayıcıya öğrenme devresinde yardımcı olacak bazı temel teknikler de

vardır

Pasif gevşeme yapmak isteyen herkes için, uzanma (yatay) şekli uygulamak önemlidir Bu, tüm varlığın kendini insancıl olarak yansıtan, dünyadaki üremenin, dolayısıyla gelişmenin duruşudur Meditasyon için, tam tersine, oturma duruşu (dikey), sırt oldukça dik olacak şekilde (Buda'nın o ünlü duruşunu düşünün) bir duruş uygulanır Bu, varlığın tannsal yöne doğru yükselmesinin duruşudur Bu iki duruşun toplamı, yatay ve dikey, insancıl yön ve bütün varlıklarda bulunan tanrısal yönün, mükemmel dengesinin sembolü olan artı işaretini verir Bu dengeyi iyice yerleştirmek için, ilk seferde pasif dinlenmeyi izleyen bir meditasyon uygulanması önerilir

Meditasyonu öğrenmeniz sırasında size yardımcı olmak için, Paris Hint Merkezi'nde yoga hocası olan Sri Ananda'nın değerli öğütlerini dinleyin:


• Rahat ve sağlam bir pozisyon alınmalıdır, aksi

takdirde meditasyonu uygulamak imkansızdır Sağlam bir duruş almak, bir vücuda sahip olunduğu hissinin kaybedilmesiyle ifade edilebilir Duruştaki en ufak bir rahatsızlık, zihnin sürekli olarak başka yere kaymasına yol açacaktır Demek ki, uzun süre hiçbir rahatsızlık yaratmayacak bir şekilde hareketsiz kalmamıza yardımcı olacak bir duruş seçilmelidir

• Ayrıca, omurilik ve baş, herhangi bir kasılma olmadan, dimdik şekilde bulunmalıdır Yoga üzerine yazılmış tüm eski yazılarda, karın bölgesi organlarının, vücudun, kıvrık durması yüzünden sıkışması sonucu oluşan peklik ve diğer düzensizliklerden kaçınmak için, meditasyon sırasında omurganın dik tutulması gerekliliği üzerinde dururlar Dik durmak için bir başka sebep de, kuyruk sokumundaki sinir¬lerin ihtiyaç duydukları kanla daha iyi sulanmasını sağlamasıdır

• Meditasyon duruşları, çok az kas enerjisi harcanmasına yol açıp ciğerlerin ve kalbin hareketlerinin yavaşlatılmasını sağlar Karbon gazının çıkışı, en düşük seviyede bulunur Solunum, çok hafif, kanndan, neredeyse güçlükle fark edilebilir boyuttadır Bu koşullar altında zihin, neredeyse tümüyle, fiziksel hareketlere yol açan dikkat çekici şeylerden kurtulur Böylece, bu mükemmel sakinlikte kendi içine yönelebilir

Doğu'da şafak vakti, öğle ve alacakaranlık, meditasyon için en uygun zamanlar olarak düşünülür Dünyanın çeşitli yerlerindeki, çok sayıdaki uygulayıcı da, günün ortası olan tam öğle saatinde olumlu güce sahip düşüncelerle birleşmeyi tercih ederler Seçilen zaman ne olursa olsun, önemli olan ona sadık olmaktır Meditasyon belli bir rutine oturtulunca vücudun etkinliğinde olduğu gibi, akim etkililiğinde de belirgin bir artış gözlenir

Marc de Smedt'e göre, "Bir gün tüm alışkanlıkların bırakılması gerekse bile, bilge insan, bunlar gerçekten tümüyle gereksiz olana kadar, bu aksesuarlarını bırakmayacaktır Akhn alışkanlığını desteklemek için kullanılan bütün zihinsel disiplinler, bir binanın inşaası sırasında kurulan iskeleler gibidir, inşaat sırasında çok gereklidir, ama inşaat bir kez tamamlanınca, sökülüp atılırlar Bu anlamda, bir sona ulaşmak için kullanılan araçlardır Meditasyon alıştırmalarını, iki veya üç günde bir on beş dakika yerine, hergün beş dakika yapmak çok daha iyidir Yoğunlaşma ve meditasyon alıştırmaları için bir zaman cetveli oluşturulabilir Uygulayıcı kişilerin de fikir birliğine vardığı gibi, sadece başlangıçta sürenin kısa olmasına dikkat edilmelidir Genellikle, ilk iki ay için on-beş dakika, fazlasıyla yeterlidir, beş dakikalık derin ve düzenli yoğunlaşma aynı şekilde, istenen sonuçları almak için yeterli kabul edilir Süre değil çabanın niteliği, istenilen zihin durumunun sağlanmasını sağlayacaktır"

Kişinin içini görmesi için, tüm bilincini, bütün kişiliğini meditasyon ortaya çıkarır