Nietzschecilik

"Bir gün bayağı kömür 'Niye böyle sertsin!' demiş elmasa 'Biz seninle yakın akraba değil miyiz ki?'


Niye böyle yumuşaksınız? Kardeşlerim, size soruyorum: siz benim, -kardeşlerim değil misiniz?


Neden böyle yumuşak, böyle uysal, böyle verimser? Neden yüreklerinizde bunca yadsıma, bunca verinme var? Neden bakışlarınızda bunca az yargı var?


Peki siz yazgı olmak, amansız kişiler olmak istemezseniz, bir gün benimle nasıl, iller açabilirsiniz?


Peki sertliğiniz çakmak ve kesmek ve parça parça etmek istemezse, bir gün benimle nasıl, yaratabilirsiniz?


Yaratıcılar sert olurlar da Elinizi binyıllara basmak, balmumuna basar gibi basmak, mutluluk sayılmalı sizce, -


-mutluluk, binyılların istemine yazmak, tunç üstüne yazar gibi yazmak, -tunçtan daha sert, tunçtan daha soylu Ancak en soylu kişiler sert olur tepeden tırnağa


Şu yeni levhayı yerleştiriyorum üstünüze, kardeşlerim: sert olun!-"



Güç İstemi, Nietzsche’nin felsefesindeki en önemli düşüncedir Bu düşünceyi iki kaynaktan geliştirir: Schopenhauer’in ve Eski Yunanlıların düşün hayatlarından Schopenhauer, dünyanın çok güçlü ve kör olan tek bir istem tarafından yönetildiği şeklindeki eski doğu inancını devralmıştı Nietzsche, bu fikrin içindeki potansiyeli görür ve onu insan ilişkilerine uyarlar Nietzsche, anlattığına göre, Yunan Kültürü’nü araştırırken, Yunanlıları harekete geçirenin herhangi bir yararlı şey veya doğrudan bir avantajın değil, güç ve iktidar elde etmeye yönelik bir çaba olduğunu farkeder