Boğulursun

Bir an büyür gözünde ve alt üst olur hayat
Toz duman durulunca fark edilir yıkıntılar
Seneler boyu attığın ilmeklerde boğulursun bazen
Bazen bazen ardına her zaman!
Bebeklerin boyutları anlamlandıramadığı gibi anlamaya çalışsan da
anlayamazsın o anı
Denizin orta yerinde bir girdaba mı yakalandın???
Hem de kimsesiz
Yoksa bu karmaşa bir romandan mı ibaret???
Sürükleyici ve sana ait olmayan yaşantıların eseri
Bi boyutsuzluk
Bi boşluk
Bi girdap evet,
sana ait olsa da olmasa da,
anlasan da anlamasan da
-zincirler tenini yırtarken bileklerinde, boğazında ve göğsünde-
anlamsızca savrulduğun, tek bir anın tokadında kalan bi girdap!
Delicesine vuran rüzgarın nezaretinde
Yorgun ve çaresiz kalıverirsin
Nefesinin ritmini duyarsın sonra
Ağlamak istemezsin, anlamaya çalışırsın, çıkmaya çalışırsın girdaptan,
Yoktur yolu!
Daha sık duyulur nefesin
Daha zordur nefes almak!
Amaçsızlaştıkça yitirirsin gücünü
Uyuşur bedenin, kaskatı yıkılırsın
Ölüp yeniden başlamak
Değişmemiş bir dünyaya uyanmak istersin
Aşk, sarılmış kökler gibi güçlüdür
Ve ayrılırken boğazına dolanır!