|
Prof. Dr. Sinsi
|
Bir Çocuk Değişir, Türkiye Değişir!
Bize de sorulsa, biz de iyi bir yaşam isteriz derdik, Fernando Savater gibi Peki ne yapıyoruz iyi yaşamak için İyi yaşamak, yalnızca madde ile alakalı bir şey mi? Kaç arabamız olursa, daha iyi yaşabileceğimizi düşünüyoruz? Ya da her istediğimizde, çok uzaklara gidebilmemizi sağlayacak maddi güç, iyi yaşamamıza, mutlu olmamıza, tek başına yetecek mi?
"Sınıflarımız o kadar kalabalık ki
arka sınıfta oturan çocuklar, bırakın eğitim almayı, öğretmeni bile zor görüyorlar”
İnsana, ani bir soru sorulduğunda, cevap vermesi zor oluyor gerçekten
Çocukluğumuzdan beri sürüp gider bu sorular hayatımızda! Gel bakayım evladım; anneni mi daha çok seviyorsun, babanı mı?
Okul yıllarında, Matematiği mi daha çok sevdiğimiz sorulur yoksa Fen'i mi ?
Türkçe, Tarih pek önemsenen dersler arasında değildir Ezberlenip geçilebilirler çünkü
Belki de bu yıllardan miras, sorgulamayışlarımız, bize söylenenleri, gösterilenleri gerçek sanışımız
Tarih gibi, hayatı da ezberleyip geçiyoruz!
Can Dündar şöyle diyor, 23 temmuz tarihli yazısında:
“Bu hafta başı, Irak'ta 117 kişi öldü
Tek bir günde, intihar saldırılarının en büyüğünde -yazı ile- tam ‘yüz on yedi’ kişi paramparça oldu Çoğu, camiye namaza giden masum sivillerdi Haber, çoğu gazetede birinci sayfaya bile girmedi
Önceki gün Londra'daki patlamalarda bir kişi yaralandı Televizyonlar derhal canlı yayına geçti Haber, dünkü gazetelerin manşetindeydi
Burada bir çifte standart yok mu sizce?”
Can Dündar'dan feyz alarak 117 Iraklı’nın bir İngiliz’e bedel olmadığını görüyoruz
Oysa biz bir Türk'ü dünyaya bedel diye bilirdik değil mi? Zaman, değişiyor galiba
İnsan borsasında, batı bölgeleri, kıymete biniyor!
Komşusu aç yatsa, uyumayacak olan bizler, yanı başımızdaki ateşe öylece bakıyoruz
Kim bilir, belki de hak ettiler diye düşünüyoruz!
“Ölmeyi hak ettiler” Buna karar veren kim? Amerika ve İngiltere…
Bugünlerde Irak' a demokrosiyi getirmeyi çalışanlar, bu yolda verilen kayıpları da amaca giden yolda mübah görüyorlar
Peki sırada kimler var, bu iş Irak'la bitecek mi, “demokrasiyi” hak eden, daha kaç ülke var, Orta Doğu da, Doğu Avrupa da ?
Bir dönemin meşhur sloganı aklına geliyor insanın, ister istemez: “Susma, sustukça sıra sana gelecek!”
Irak'tan sonraki talihli kim olacak?
***
Dün akşam, vakıf yöneticilerinin biri şöyle dedi: “ Sınıflarımız o kadar kalabalık ki
arka sınıfta oturan çocuklar, bırakın eğitim almayı, öğretmeni bile zor görüyorlar”
Evet, 40 dakikalık bir derste öğrenci başına kaç dakika düşüyor?
Evde, bir çocuk başına kaç dakika düşüyor?
İlgilenmeliyiz çocuklarımızla, hepsinin farklılıklarını özelliklerini bulup çıkarmalıyız Hepsini birbirine benzetmeye çalışmak yerine
Matematik'i seveni övdüğümüz kadar övmeliyiz, sanata ilgi gösteren çocuklarımızı da
Üstadtan feyz alıyoruz yine: “Gemimiz su alıyor, el birliğiyle çalışmalıyız”
Bir Türk, dünyaya bedel değil artık Komşumuzun, sefil olması umrumuzda değil Değişiyoruz zamanla birlikte İlerlediğimizi düşünerek değişiyoruz
Bize de sorulsa, biz de iyi bir yaşam isteriz derdik, Fernando Savater gibi Peki ne yapıyoruz iyi yaşamak için İyi yaşamak, yalnızca madde ile alakalı bir şey mi? Kaç arabamız olursa, daha iyi yaşabileceğimizi düşünüyoruz? Ya da her istediğimizde, çok uzaklara gidebilmemizi sağlayacak maddi güç, iyi yaşamamıza, mutlu olmamıza, tek başına yetecek mi?
Neden Gönüllüyüz?
“Niye gönüllüsünüz” diyor, etramızdakiler? Bunun hiç 'duygusal' bir yanı yok mu? Niye çıkmıyorsunuz o vakıftan, hiç mi bir şey almıyorsunuz gerçekten?
Hiçbir şey almaz olur muyuz, buradan açıklıyorum:
Çok şey alıyoruz vakıftan, belki verdiğimizden bile fazla!
Beni, o etkinliğe girdiğimde, gördüğüm sevgiden daha fazla mutlu edecek, çok az şey olacak belki de bu hayatta, bundan sonraki zamanlarımda
Biz, masum çocukların, çıkarsız sevgisini alıyoruz ve aynısını vermeye çalışıyoruz
Hepsinin, birer birey olduklarının farkına varmalarını sağlamak amacız
'Anneni mi daha çok seviyorsun, babanı mı ?' gibi saçma sorulara:
“Benim bu küçük yüreğimde, o kadar yer var ki, annemi de baba mı da sığdırabiliyorum
Birini sevmem için, diğerinden vazgeçmem gerekmiyor” diyen, çocukların hayaliyle geliyoruz buraya
Hepsi bu kadar
Evet, gemimiz su alıyor, bizim gemimiz! El birliğiyle onarmalıyız
Bize, doğruyla yanlışın ayırdına varabilecek, yeni bir nesil lazım, gösterilenle, gerçeğin ayırdına varabilecek
Tahammül edebilen, hoş görebilen, saygı gösterebilen bir nesil
"İyi bir yaşam istiyoruz"
Bir Amerikalı'nın bir Iraklı'ya eşit olacağı, bir borsa hayal ediyoruz
(2006)
Kaynak
|