Bende Yazdım...İnsanım İşte...

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-17-2012

Aslında aylardan beri uzaktan izlediğim bu siteye bir gün bu satırları yazacağım aklıma gelmezdi

Çok birşey beklemiyorum ama belki aranızda benden daha iyi bilenler vardır diye yazıyorum

Çok sevdiğim birinden ayrıyım ben 3 aydır

Ve 3 aydır sanırım hiç olmadığım kadar inançlıyım,dualar ediyorum ve ben Allah ile oturup konuşuyorum

Derdimi anlatıyorum ve beni duyduğuna inanıyorum çünkü hiçbir duamı boşa çıkarmıyor

Herkes O, gittiğinden beri dönmez vazgeç dedi

İnsanlara dönüp "siz bilmiyorsunu o beni seviyor dönecek,bu bir his anlatamam nasıl böyle bildiğimi aama biliyorum" diyorum

Sonra hep önüme birşeyler çıkyıor benim bu hislerimi doğrulayan

Bazen çok bunalıp vazgeçtim tamam diyorum o gün onunla alakalı birşey oluyor sanki bana vazgeçme der gibi

Çok kırılgan ve sınırlarımı zorladıığım anda ne olur bir işaret Rabbim diyorum 3 saate kalmıyor birşey oluyor

Hayatta hiçbir şey tesadüf değil biliyorum,herşeyin bir zamanı var bunuda biliyorum

Dualarımın kabul olduğunu gözümle görüyorum ama 3 ay geçti bu kadar gelişmeye hala bir adım atmadı tek başıma ben mücadele edip inancımı koruyorum

Bana bu umudu benim bilinçaltımmı yoksa Allah mı veriyor artık bilmiyorum

Neden derseniz korkuyorum çünkü kendi kendimi kandırıyorsam altından kalkamam diye

nasıl çıkıcam kendi halimin içinden bilmiyorum

Sizce ben içimdeki umuda,inancana,gördüklerime inanmalı mıyım?

07-17-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bende Yazdım...İnsanım İşte... Aslında aylardan beri uzaktan izlediğim bu siteye bir gün bu satırları yazacağım aklıma gelmezdiÇok birşey beklemiyorum ama belki aranızda benden daha iyi bilenler vardır diye yazıyorum Çok sevdiğim birinden ayrıyım ben 3 aydırVe 3 aydır sanırım hiç olmadığım kadar inançlıyım,dualar ediyorum ve ben Allah ile oturup konuşuyorumDerdimi anlatıyorum ve beni duyduğuna inanıyorum çünkü hiçbir duamı boşa çıkarmıyor Herkes O, gittiğinden beri dönmez vazgeç dediİnsanlara dönüp "siz bilmiyorsunu o beni seviyor dönecek,bu bir his anlatamam nasıl böyle bildiğimi aama biliyorum" diyorum Sonra hep önüme birşeyler çıkyıor benim bu hislerimi doğrulayanBazen çok bunalıp vazgeçtim tamam diyorum o gün onunla alakalı birşey oluyor sanki bana vazgeçme der gibi Çok kırılgan ve sınırlarımı zorladıığım anda ne olur bir işaret Rabbim diyorum 3 saate kalmıyor birşey oluyorHayatta hiçbir şey tesadüf değil biliyorum,herşeyin bir zamanı var bunuda biliyorum Dualarımın kabul olduğunu gözümle görüyorum ama 3 ay geçti bu kadar gelişmeye hala bir adım atmadı tek başıma ben mücadele edip inancımı koruyorumBana bu umudu benim bilinçaltımmı yoksa Allah mı veriyor artık bilmiyorumNeden derseniz korkuyorum çünkü kendi kendimi kandırıyorsam altından kalkamam diye nasıl çıkıcam kendi halimin içinden bilmiyorum Sizce ben içimdeki umuda,inancana,gördüklerime inanmalı mıyım?