Ne Tarafa Döneceğimi Şaşırdım Lütfen Yardım Edin..

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-17-2012

Kızlar hiç böyle olmamıştım

Son bir aydır sanki kendimi ölecek gibi hissediyorum

Sanki sürekli azrail yanı başımda canımı almak için bekliyor

Sürekli nefesim kesiliyor elim ayağım titriyor ve herşeyi umutsuz düşünüyorum

Bazen öyle dereceye geliyorum ki borçlarım var ölürsem onları kim ödeyecek diyorum

Dün mezar ziyaretine gittik dönüşte fenalaştım yine

O mezarda sanki ben yatacakmışım gibi hatta dönüşte sanki orda ben kaldım beni bırakıp arkamdan el sallıyorlarmış gibi hissettim

Bu düşüncelerim ne anlama geliyor kafayı yemek üzereyim

Bide dün gece yatakta sabah ezanı okunurken ağladım

Hiçbir ibadetimi tam yapamadım kendimi çok günahkar hissediyorum ölürsem ne yapacağım bu halde diye düşündüm

Hatta içimdeki bi his elini çabuk tut öleceksin bütün ibadetlerini yapmaya çalış diyor

Bu düşüncelerim bana acaba malum mu oluyor yani ne bileyim sürekli boğulma riski,sürekli kendimi mezarda düşünmek

Mafediyor beni

Ne zamandır namaza başlamak için hevesleniyorum ama sürekli erteliyorum

Oruç belki tutamamam bünyem çok hassas biraz sağlık sıkıntılarım var

Ama namazımı kılmak istiyorum bi türlü başlayamadım

Bu günlerde dünyanın ne kadar boş olduğunu hissediyorum

Bazen ne için çalışıyoruz ne için sabah işe gidiyoruz die düşünüyorum

Evlenemeyeceğim yuva kurmadan ölecek gibi hissediyorum kendimi

Hatta bazen kendimi aşıp sanki ben ölmüşüm ruhum evin içinde dolaşıyor ailem ağlıyor arkamdan gibi hissediyorum

Gözlerim doluyor sonra onların ağlayan halini görünce

Çok yalnızım ailem dışında başımı omzuna koyup ağlayacağım ne bir arkadaşım nede sevgilim var dört duvar arasında çıldırmak üzereyim

İşe gidiyorum orda da aynı düşüncelerle yaşıyorum

Yaşım 27

Bazen etrafımda bıcır bıcır gençler görünce gözlerim doluyor eğlenin gülün hiçbir şey için üzülmeyin diyorum içimden

Halbuki başımdan öyle kötü bir olayda geçmedi

Sadece sevgisizlikten oldu sanırım

Bugüne kadar kimse beni sevmedi ben sevdi zannettim ve hep bişeyler olması için uğraştım didindim ama hala yalnızım

Bunların yorgunluğu da var tabiki

Bugüne kadar neye elimi atsam kuruttum hiçbir işim tam sonuçlanmadı

Kendimi çok bıkkın bezgin hissediyorum

Aslında biliyorum nasıl iyi olacağımı

İçimden bir his namaza başla dualarını et diyor sıkıntın bitecek diyor ama bi türlü başlayamadım

Bakıyorum herkes mutlu mesut gülüyor oynuyor

Ben en mutluluğumda bile yüzüme takıyorum maskelerimi içimde kocaman dolmayan bi boşluk var sanki

Bi el aradım senelerce beni kurtarsın bu psikolojiden diye

Her elimi attığımda o eller yok oldu

Ben mi uğursuzum bilmiyorum

Neden bana böyle oluyor neden sürekli ölecek gibi hissediyorum nolursunuz bunun açıklamasını yapın

07-17-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ne Tarafa Döneceğimi Şaşırdım Lütfen Yardım Edin.. Kızlar hiç böyle olmamıştımSon bir aydır sanki kendimi ölecek gibi hissediyorumSanki sürekli azrail yanı başımda canımı almak için bekliyorSürekli nefesim kesiliyor elim ayağım titriyor ve herşeyi umutsuz düşünüyorumBazen öyle dereceye geliyorum ki borçlarım var ölürsem onları kim ödeyecek diyorumDün mezar ziyaretine gittik dönüşte fenalaştım yineO mezarda sanki ben yatacakmışım gibi hatta dönüşte sanki orda ben kaldım beni bırakıp arkamdan el sallıyorlarmış gibi hissettimBu düşüncelerim ne anlama geliyor kafayı yemek üzereyim Bide dün gece yatakta sabah ezanı okunurken ağladımHiçbir ibadetimi tam yapamadım kendimi çok günahkar hissediyorum ölürsem ne yapacağım bu halde diye düşündümHatta içimdeki bi his elini çabuk tut öleceksin bütün ibadetlerini yapmaya çalış diyorBu düşüncelerim bana acaba malum mu oluyor yani ne bileyim sürekli boğulma riski,sürekli kendimi mezarda düşünmekMafediyor beni Ne zamandır namaza başlamak için hevesleniyorum ama sürekli erteliyorumOruç belki tutamamam bünyem çok hassas biraz sağlık sıkıntılarım varAma namazımı kılmak istiyorum bi türlü başlayamadım Bu günlerde dünyanın ne kadar boş olduğunu hissediyorumBazen ne için çalışıyoruz ne için sabah işe gidiyoruz die düşünüyorumEvlenemeyeceğim yuva kurmadan ölecek gibi hissediyorum kendimiHatta bazen kendimi aşıp sanki ben ölmüşüm ruhum evin içinde dolaşıyor ailem ağlıyor arkamdan gibi hissediyorumGözlerim doluyor sonra onların ağlayan halini görünceÇok yalnızım ailem dışında başımı omzuna koyup ağlayacağım ne bir arkadaşım nede sevgilim var dört duvar arasında çıldırmak üzereyimİşe gidiyorum orda da aynı düşüncelerle yaşıyorumYaşım 27Bazen etrafımda bıcır bıcır gençler görünce gözlerim doluyor eğlenin gülün hiçbir şey için üzülmeyin diyorum içimdenHalbuki başımdan öyle kötü bir olayda geçmediSadece sevgisizlikten oldu sanırımBugüne kadar kimse beni sevmedi ben sevdi zannettim ve hep bişeyler olması için uğraştım didindim ama hala yalnızımBunların yorgunluğu da var tabiki Bugüne kadar neye elimi atsam kuruttum hiçbir işim tam sonuçlanmadıKendimi çok bıkkın bezgin hissediyorumAslında biliyorum nasıl iyi olacağımı İçimden bir his namaza başla dualarını et diyor sıkıntın bitecek diyor ama bi türlü başlayamadım Bakıyorum herkes mutlu mesut gülüyor oynuyorBen en mutluluğumda bile yüzüme takıyorum maskelerimi içimde kocaman dolmayan bi boşluk var sankiBi el aradım senelerce beni kurtarsın bu psikolojiden diyeHer elimi attığımda o eller yok olduBen mi uğursuzum bilmiyorum Neden bana böyle oluyor neden sürekli ölecek gibi hissediyorum nolursunuz bunun açıklamasını yapın