17 Ağustos Depremi Psikolojik Sonuçları

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-17-2012

Allah bir daha göstermesin

Rabbim görünür görünmez afatlardan korusun esirgesin cümlemizi

Üzerinden 12 yıl geçti 17 ağustos izlerini hala taşıyorum

Ben hala bu izleri taşırken onları düşünemiyorum bile

Ben o zamanlar hamileydim

doğumuma 1 ay vardı ama 13 gün sonra doğum yaptım

O gece lavabo için kalktım, yatağıma tam yatıyordum ki o dehşet verici sesi duydum

Ardından sarsıntılar başladı

Duaları okumaya başladım

Ama ben hiç birşey yokmuş gibi davranıyordum

Üst kattaki komşularım kapımı yumrukluyor, beni dışarı çıkarmaya çalışıyor, ama bende hiçbir şey yok

Ben içeri giriyorum, insanlara su dağıtıyorum

O halimle ertesi günü kalkıp işe gidiyorum

Yani görünürde bende hiçbir şey yok

Taa kii o televizyonları açıp, gerçek manzarayı görene kadar

Ben oraya gidecem diyorum, kimse beni bırakmıyor ve ardından o çok güçlü gibi görünen ben bir kurdeşen döktüm, bir kurdeşen döktüm

Tam 4 ay sonra iyileşebildim

Ama hala izlerini taşımaktayım

O zamanla ilgili unutamadığım tek şey Okullar açıldığında ki sallantı da ben kızımı aldığım gibi dışarıya çıktım

Bir baktım annem pencerede, ee anne sen niye dışarı çıkmadın dedim

bana aynen şunları söyledi

"Kızım ana olmuş ta, anasını evde bırakıyor yavrusunu alıp kaçıyor" demişti

Çok utanmıştım

07-17-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	17 Ağustos Depremi Psikolojik Sonuçları Allah bir daha göstermesin Rabbim görünür görünmez afatlardan korusun esirgesin cümlemizi Üzerinden 12 yıl geçti 17 ağustos izlerini hala taşıyorum Ben hala bu izleri taşırken onları düşünemiyorum bile Ben o zamanlar hamileydim doğumuma 1 ay vardı ama 13 gün sonra doğum yaptım O gece lavabo için kalktım, yatağıma tam yatıyordum ki o dehşet verici sesi duydum Ardından sarsıntılar başladı Duaları okumaya başladım Ama ben hiç birşey yokmuş gibi davranıyordum Üst kattaki komşularım kapımı yumrukluyor, beni dışarı çıkarmaya çalışıyor, ama bende hiçbir şey yok Ben içeri giriyorum, insanlara su dağıtıyorum O halimle ertesi günü kalkıp işe gidiyorum Yani görünürde bende hiçbir şey yok Taa kii o televizyonları açıp, gerçek manzarayı görene kadar Ben oraya gidecem diyorum, kimse beni bırakmıyor ve ardından o çok güçlü gibi görünen ben bir kurdeşen döktüm, bir kurdeşen döktüm Tam 4 ay sonra iyileşebildim Ama hala izlerini taşımaktayım O zamanla ilgili unutamadığım tek şey Okullar açıldığında ki sallantı da ben kızımı aldığım gibi dışarıya çıktım Bir baktım annem pencerede, ee anne sen niye dışarı çıkmadın dedim bana aynen şunları söyledi "Kızım ana olmuş ta, anasını evde bırakıyor yavrusunu alıp kaçıyor" demişti Çok utanmıştım