Yaşayarak Öğrenmek..

Birgün Napolyon düşman askerlerinden kaçarken, bir bakkal dükkanına girmişBakkala hemen kendisini saklamasını emretmiş
Bakkalda Napolyon'u müsait bi yere saklayıp, biraz sonra gelen düşmanlarada"az evvel biri şu tarafa koşarak kaçtı" deyip savuşturmuş

Nihayet biraz sonra Napolyon'un muhafızları yetişmişler
Bakkal, ömründe bi daha karşılaşamayacağı Napolyon'a sormuş
"Efendim af buyurun ama, merak ettimölümle bu denli burun buruna gelmek nasıl bir duygu?"

Napolyon birden öfkelenmiş"sen kim oluyorsunda, benimle böyle dalga geçercesine konuşabiliyorsun" diye bağırmış
Hemen askerlerine adamı kurşuna dizmelerini emretmiş

Askerler adamın gözlerini bağlayıp karşısına dizilmişler

Mermiler namlulara sürülmüş,artık "ateş" emri verilecek

Adamcağız içinden,"ah ne yaptın senşimdi ölüp gideceksin" diye düşünürken, arkadan bi çift el uzanmış, gözündeki bağı açmış
KarşındaNapolyon varmış
tek cümleyle cevaplamış Napolyon"işte böyle bi duygu,yaşayarak öğrenmek, bedeli en yüksek öğrenme biçimidir"

Alıntı