İyi Niyet Ve Samimiyet

Biri Türk, biri Arap, biri Acem, biri de Rum, dört kişi yeni arkadaş olmuş, bir yerde oturuyorlardı Ve henüz birbirlerinin dilini de çok iyi bilmiyorlardı Oradan geçen bir zengin bunlara bir dirhem verdi ve "Yiyecek bir şey alıp karnınızı doyurun!" dedi
Türk olan,"Ben üzüm isterim" dedi
Arap olan,"Ben inep isterim" diye tutturdu
Acem olan,"Ben engurdan başkasına razı olmam" dedi
Rum olan ise,"Bırakın bu saçmalıkları, bu mevsimde en iyi istafil gider" dedi

Aslında inep, engur, istafilde üzüm demekti ve hepsi aynı şeyi istiyorlardı, fakat birbirlerinin dilini anlamadıkları için anlaşamıyorlardı Derken herkes, farklı şey istediğini zannedip kendi söylediği şeyde diretince kavgaya başladılar Öyle ki, kıyasıya dövüşüyorlardı

Nihayet akıllı ve dil bilen bir adam onları ayırdı ve her birini tek tek dinledikten sonra gülerek ,"Parayı verin, ben hepinizin istediği şeyi size getireceğim" dedi

Parayı ona verip merakla beklemeye başladılar Akıllı adam manavdan yeterince üzüm alıp geldi ve hepsini memnun etti Herkes birbirinin sevincini görünce aynı şeyi istediklerini anlayıp şaşırdılar ve boşu boşuna kavga edip birbirlerini üzdüklerine hayıflandılar Birbirlerinden özür dilediler

Kıssadan Hisse;
Aslında aynı dili konuştuğu halde bir türlü anlaşamayan günümüz insanını düşününce “Eksik olan ne?” demeden edemiyor insan Sözlü iletişimden ziyade insanlar arası ilişkilerde önemli olan sözsüz iletişim yani beden dilidir

Ve çağımız iletişim araçlarından en fazla kullanılanlardan biri olan internette beden dili görülemediğinden hakikaten iletişim üç aşağı beş yukarı tutuyor Burada önemli olan sanırım hoşgörü İyi niyet ve samimiyet

(Alıntıdır)