Arvallılı Hatça Türküsü Ve Hikayesi

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-16-2012

Arvallı (Bağsaray) Burdur?a 38 km

uzaklıkta 1958 yılında belediyesi kurulan büyük bir kasabadır

Şimdiki adı Bağsaray?a çok uygun bir görünümü olan ve yemyeşil bağ ve bahçelerin çevrelediği Arvallı kendi adını alan eriği(Arvallı Eriği) ile diğer çeşitli meyve ve sebzeleri yetiştirmekle de ünlüdür

Arvallı?lı meydanından güneybatıya doğru 15 - 20 adım yürüyünce duvarına bitişik ve iki oluklu harıl harıl akan pınarlı bir eve rastlanır

İşte bu ev Arvallı?lı Hatça?nın evidir

Türküde sözü geçen pınar bu pınardır

Hatça evli bir köylü güzelidir

Arvallı?lı çobana gönlünü kaptırır

Çoban da Hatça?ya sevdalıdır

Birlikte Antalya?ya kaçıp oraya yerleşirler

Olay 1945 - 1946 yıllarında geçmiştir

Arvallı?nın 5 km

kuzeyinde daha yüksek bir yerde kurulu ve bir orman köyü olan Kayış?ta İbrahim Can adındaki mahalli bir sanatçı bu türküyü yakmıştır

Bu olaydan 5 - 6 ay sonra Kayış köyünden başka bir Hatça kız Muharrem?in Mehmed?e kaçıp gidiyor

İlk yakılan Hatça türküsü ikinci Hatça olayı ile ve halkın duyguları ile değişikliğe uğrayıp özleştirilerek bugünkü son şeklini alıyor

Evlerinin önünde pınarlar harlar
Hatçam çıkmış pencereye ay gibi parlar
Ben Hatça?yı yitirdim de dumanlı dağlar
Gözlerimin pınarları durmadan çağlar

Ovalara duman çökmüş göremedin mi
A kız kendi saçını öremedin mi
Alçaklara kar yağmış yükseklere buz
Gel sarılalım kaçalım ince belli kız

Denizin dibinde Hatçam demirden evler
Ak gerdanın altında da çiftedir benler
O kınalı parmaklarda o beyaz eller
Yolcuyu yolundan eyleyen dilber

Dalga dalga dalga dalgalanıyor
Hatça?yı görenler sevdalanıyor
Üçünü de beşine de Hatçam onuna
Ben de yandım Hatçam?ın basma donuna

Yüce dağ başına Hatçam ekin ekilmez
Yağmur yağmayınca Hatçam kökü sökülmez
Ellerin köyünde Hatçam kahır çekilmez
Doldur ağılırı içelim Hatçam

Varman kızlar varman kirli çobana
Çoban evde durmaz gider yabana
Ovalara duman çökmüş göremedin mi
A kız kendi saçını öremedin mi

Arvallı dedikleri bir büyük şehir
Şehir oldu bana her zaman zehir
Çok dediler arkadaşlar yar senin değil
Doldur ağıları içelim Hatçam

Alçakları karlar yağmış yükseklere buz
Gel sarılalım kaçalım ince belli kız
Dalga dalga dalga dalga dalgalanıyor
Hatçayı görenler sevdanalanıyor

Yüce dağ başanda Hatçam harmanın mı var
Harmanı kaldırmaya dermanın mı var
Hatçam beni öldürmeye fermanın mı var
Doldur ağıları içelim Hatçam

Ovalara duman çökmüş göremedin mi
A kız kendi saçını öremedi ni
Alçaklara karlar yağmış yükseklere buz
Gel sarılalım kaçalım ince belli kız

07-16-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Arvallılı Hatça Türküsü Ve Hikayesi Arvallı (Bağsaray) Burdur?a 38 km uzaklıkta 1958 yılında belediyesi kurulan büyük bir kasabadır Şimdiki adı Bağsaray?a çok uygun bir görünümü olan ve yemyeşil bağ ve bahçelerin çevrelediği Arvallı kendi adını alan eriği(Arvallı Eriği) ile diğer çeşitli meyve ve sebzeleri yetiştirmekle de ünlüdür Arvallı?lı meydanından güneybatıya doğru 15 - 20 adım yürüyünce duvarına bitişik ve iki oluklu harıl harıl akan pınarlı bir eve rastlanır İşte bu ev Arvallı?lı Hatça?nın evidirTürküde sözü geçen pınar bu pınardırHatça evli bir köylü güzelidir Arvallı?lı çobana gönlünü kaptırır Çoban da Hatça?ya sevdalıdır Birlikte Antalya?ya kaçıp oraya yerleşirler Olay 1945 - 1946 yıllarında geçmiştir Arvallı?nın 5 km kuzeyinde daha yüksek bir yerde kurulu ve bir orman köyü olan Kayış?ta İbrahim Can adındaki mahalli bir sanatçı bu türküyü yakmıştır Bu olaydan 5 - 6 ay sonra Kayış köyünden başka bir Hatça kız Muharrem?in Mehmed?e kaçıp gidiyorİlk yakılan Hatça türküsü ikinci Hatça olayı ile ve halkın duyguları ile değişikliğe uğrayıp özleştirilerek bugünkü son şeklini alıyor Evlerinin önünde pınarlar harlar Hatçam çıkmış pencereye ay gibi parlar Ben Hatça?yı yitirdim de dumanlı dağlar Gözlerimin pınarları durmadan çağlar Ovalara duman çökmüş göremedin mi A kız kendi saçını öremedin mi Alçaklara kar yağmış yükseklere buz Gel sarılalım kaçalım ince belli kız Denizin dibinde Hatçam demirden evler Ak gerdanın altında da çiftedir benler O kınalı parmaklarda o beyaz eller Yolcuyu yolundan eyleyen dilber Dalga dalga dalga dalgalanıyor Hatça?yı görenler sevdalanıyor Üçünü de beşine de Hatçam onuna Ben de yandım Hatçam?ın basma donuna Yüce dağ başına Hatçam ekin ekilmez Yağmur yağmayınca Hatçam kökü sökülmez Ellerin köyünde Hatçam kahır çekilmez Doldur ağılırı içelim Hatçam Varman kızlar varman kirli çobana Çoban evde durmaz gider yabana Ovalara duman çökmüş göremedin mi A kız kendi saçını öremedin mi Arvallı dedikleri bir büyük şehir Şehir oldu bana her zaman zehir Çok dediler arkadaşlar yar senin değil Doldur ağıları içelim Hatçam Alçakları karlar yağmış yükseklere buz Gel sarılalım kaçalım ince belli kız Dalga dalga dalga dalga dalgalanıyor Hatçayı görenler sevdanalanıyor Yüce dağ başanda Hatçam harmanın mı var Harmanı kaldırmaya dermanın mı var Hatçam beni öldürmeye fermanın mı var Doldur ağıları içelim Hatçam Ovalara duman çökmüş göremedin mi A kız kendi saçını öremedi ni Alçaklara karlar yağmış yükseklere buz Gel sarılalım kaçalım ince belli kız