''Özgüven'' Kaybedilmiştir;Hükümsüzdür...

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-16-2012

Her küçük ya da büyük sorunda aynı toplumsal eksikliğimiz ortaya çıkıyor

Özgüvenimiz yok

Ya da yok edildi

Üniversite oyunlarını düzenliyoruz, aylar öncesinden geriliyoruz

Tesisler hazır olacak mı? Ya hazır olmazsa?

Formula 1 yarışlarının İstanbul''da yapılması kararı alınıyor

Sevinçle gerilim birlikte ortaya çıkıyor: Ya bir sorun çıkarsa, ya kıvıramazsak?

Benzerini Eurovision şarkı yarışmasında da yaşamıştık

Aylarca ya beceremezsek diye kıvrandık durduk

Sonra da şu oluyor: İşe başlarken yaşadığımız özgüven eksikliği, eğer işi başarırsak büyük bir şişinmeye dönüşüyor

Hep birlikte seviniyoruz, bir yanlış yapmadık, yapılması gerekeni yaptık diye

"Yapılması gerekeni yapmak" gibi doğal bir durum büyük bir sevinç kaynağı oluyor

Çünkü o işe başlarken kendimize güvenemiyoruz, birbirimize güvenemiyoruz

Bu özgüven eksikliğini sadece spor ve sanat organizasyonları öncesinde yaşamıyoruz

Her toplumsal sorunumuzda çözüm arayışına girdiğimizde yine aynı özgüven eksikliğiyle işe başlıyoruz

Bu durumda da herhangi bir sorunun çözümü için gereken geniş toplumsal uzlaşma ve seferberlik duygusu yaratılamıyor

* Özgüven eksikliğimizin önemli bir göstergesi de siyasi kamuoyu araştırmaları, iktidar partisine oy vereceğini söyleyenlerin yarısı "Bu iktidar sorunları çözebilir mi" sorusu gelince hemen yelkenleri suya indiriyor ve "hayır" cevabını yapıştırıyor

Ekonomik konularda da aynı özgüven eksikliğiyle "debeleniyoruz" ama siyasi konularda bu eksiğimiz sıfır noktasına kadar iniyor

Toplum olarak bu ruh haline takılmamızın en önemli nedenlerinden biri kuşkusuz son 30-35 yıldır yaşadığımız hayal kırıklıklarıdır

Hiçbir sorununu çözemeyen; tam tersine, her sorunu gitgide büyüyerek üstüne üstüne gelen bir toplumun bu ruh halinde takılı kalması son derece doğaldır

Bu eksiğimizi giderdikçe bütün somut sorunların üzerine daha komplekssiz ve özgüvenle gideceğimize kuşku yok

Yazan : Okay Gönensin

07-16-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	''Özgüven'' Kaybedilmiştir;Hükümsüzdür... Her küçük ya da büyük sorunda aynı toplumsal eksikliğimiz ortaya çıkıyor Özgüvenimiz yok Ya da yok edildi Üniversite oyunlarını düzenliyoruz, aylar öncesinden geriliyoruz Tesisler hazır olacak mı? Ya hazır olmazsa? Formula 1 yarışlarının İstanbul''da yapılması kararı alınıyor Sevinçle gerilim birlikte ortaya çıkıyor: Ya bir sorun çıkarsa, ya kıvıramazsak? Benzerini Eurovision şarkı yarışmasında da yaşamıştık Aylarca ya beceremezsek diye kıvrandık durduk Sonra da şu oluyor: İşe başlarken yaşadığımız özgüven eksikliği, eğer işi başarırsak büyük bir şişinmeye dönüşüyor Hep birlikte seviniyoruz, bir yanlış yapmadık, yapılması gerekeni yaptık diye "Yapılması gerekeni yapmak" gibi doğal bir durum büyük bir sevinç kaynağı oluyor Çünkü o işe başlarken kendimize güvenemiyoruz, birbirimize güvenemiyoruz Bu özgüven eksikliğini sadece spor ve sanat organizasyonları öncesinde yaşamıyoruz Her toplumsal sorunumuzda çözüm arayışına girdiğimizde yine aynı özgüven eksikliğiyle işe başlıyoruz Bu durumda da herhangi bir sorunun çözümü için gereken geniş toplumsal uzlaşma ve seferberlik duygusu yaratılamıyor * Özgüven eksikliğimizin önemli bir göstergesi de siyasi kamuoyu araştırmaları, iktidar partisine oy vereceğini söyleyenlerin yarısı "Bu iktidar sorunları çözebilir mi" sorusu gelince hemen yelkenleri suya indiriyor ve "hayır" cevabını yapıştırıyor Ekonomik konularda da aynı özgüven eksikliğiyle "debeleniyoruz" ama siyasi konularda bu eksiğimiz sıfır noktasına kadar iniyor Toplum olarak bu ruh haline takılmamızın en önemli nedenlerinden biri kuşkusuz son 30-35 yıldır yaşadığımız hayal kırıklıklarıdır Hiçbir sorununu çözemeyen; tam tersine, her sorunu gitgide büyüyerek üstüne üstüne gelen bir toplumun bu ruh halinde takılı kalması son derece doğaldır Bu eksiğimizi giderdikçe bütün somut sorunların üzerine daha komplekssiz ve özgüvenle gideceğimize kuşku yok Yazan : Okay Gönensin