Osho

HAYAT BİR GİZEMDİR

Kişinin her zaman doğru yolda gideceğinin garantisi yoktur Birçok kere birçok şey insanları yanlış yola yönlendirir çünkü doğru kapıya gelmek için birçok kere yanlış kapı çalınır Hayat böyle Eğer ilk seferde doğru kapıya rastlanılırsa onun doğru olduğu anlaşılamaz Her yer, her şey kırmızı olsa başka hiç bir renk olmasa kırmızının ne olduğunu kimse
bilemezdi O yüzden son tahlilde hiç bir çaba boşuna değildir

Her çaba kişinin gelişiminin doruk noktasına ulaşmasına katkı yapar İnsan asla kararsız
olmamalı Yanlış yola sapmak endişe yaratmamalı İşte bu önemli bir sorundur
İnsanlara asla yanlış bir şey yapmamaları öğretiliyor

Onlar yanlış bir şey yapmaktan o kadar korkuyorlar ki, hiç bir şey yapmıyorlar, hareket
kabiliyetini yitiriyorlar Mümkün olduğu kadar hata yapın Ama bir şeyi
unutmayın Aynı hatayı tekrarlamayın O zaman gelişirsiniz Yoldan sapabilmek
özgürlüğünüzün bir parçasıdır Bu doğru, bu yanlış diye bir şey yok Hayat o
kadar kesin değil, onu bu kadar kolay etiketleyip sınıflandıramayız Hayat her
şişenin etiketli olduğu ve neyin ne olduğu bilinen bir eczane değildir Hayat
bir gizemdir, her an tetikte olunmalıdır Neyin doğru neyin yanlış olduğu
hakkında önceden hazırlanmış yanıtlara güvenilemez Hayat çok hızlı ilerler
dinamiktir, iki an asla birbiri ile aynı değildir, o yüzden bu anda doğru olan
bir şey, bir sonraki anda doğru olmayabilir Bu değişen hayata nasıl tepki
verileceğine kişi o anda karar vermelidir


Bir Zen hikâyesi

Birbirine rakip iki tapınak vardı Bu tapınakların ustaları, müritlerinden diğer tapınağa bakmamalarını istiyorlardı Bu iki
rahibin de birer çocuk hizmetçisi vardı İlk tapınağın rahibi, hizmetçisine
''diğerinin hizmetçisi ile sakın konuşma, o insanlar tehlikeli'' dedi Ama
çocuklar çocuktur Yolda karşılaşmışlar ve ilk tapınağın hizmetçisi sormuş'
'nereye gidiyorsun?

Diğeri yanıtlamış ''rüzgâr beni nereye götürürse''Tapınakta söylenen Zen hikâyelerini dinlemiş olmalı Harika bir
cümle! saf Tao Ancak ilk çocuk çok utanmış, bozulmuş ve verecek bir yanıt
bulamamıştı Öfkelenmişti suçluluk duygusu içindeydi ''Ustam, bu insanlarla
konuşmamamı söylemişti Bu insanlar gerçekten tehlikeli Bu ne biçim bir yanıt?
Beni aşağıladı'' Olanları ustasına anlatmış, konuştuğu için özürler dilemiş,
haklıymışsınız, o insanlar gerçekten garip, onun tıpkı benim gibi pazara
gittiğini biliyordum, ama bana verdiği cevaba bakın dedi

Usta konuşmuş,''seni uyarmıştım ama dinlemedin Şimdi bak, yarın aynı yerde dur O
geldiği zaman ''nereye gidiyorsun? diye sor aynı cevabı verecektir O zaman
senin de bir az daha felsefi olman gerekir Yani,''ayakların yok mu?'' dersin
Çünkü ruh bedensizdir ve rüzgâr ruhu hiç bir yere götüremez Buna ne dersin?
demiş Çocuk tamamen hazır olmak istiyordu Bütün gece mizanseni kafasında
tekrarladı Ertesi sabah erkenden oraya gitti ve beklemeye başladı Diğer çocuk
tam vaktinde geldi Çok mutluydu Şimdi ona gerçek felsefenin ne olduğunu
gösterecekti ''Nereye gidiyorsun?'' diye sordu ve bekledi Ancak diğer oğlan
''pazardan taze sebze alacağım'' dedi Şimdi öğrendiği o felsefeyi ne yapacaktı?

Hayat böyledir Onun için hazırlık yapamazsın Onu hazır bir şekilde bekleyemezsin Güzelliği bu, anlamı bu Her zaman şaşırtır ve sürprizlerle
gelir Her anın sürprizlerle dolu olduğunu ve önceden hazırlanan hiç bir yanıtın
uygulanabilir olmadığını görürsün, eğer gözlerin varsa