Bebek Emmiyorsa Sorumlusu Annedir

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-14-2012

Bebek

besini

sıcaklığı ve sevgi hissini memeden alır

Anne çocuğu sevdiğinde memenin farklı bir hissiyatı ve titreşimi vardır

Eğer anne çocuğunu gerçekten seviyorsa

neredeyse orgazmik bir keyif alır

Çocuk annenin keyif aldığı gerçeğinin farkına varır

Fakat anne memeyi sadece gerekli olduğu için verdiğinde

istekli değilse ve acelesi varsa

memesi soğuktur

Çocuk istenmediğini hisseder

Oysa

anne onun tüm var oluşudur

Anne hakkındaki düşüncesi her neyse

bu onun dünya hakkındaki fikri olacaktır

'

Osho 'Çocuk' adlı kitabında bebek-meme ilişkisini bu şekilde ele alıyor ve olayı var oluş problemine kadar gelip dayandırıyor

Gerçekten de

bebekler doğar ve annelerini emerler ya da emmezler

'Annesini emme içgüdüsüyle doğan bir bebek annesini neden emmez

emmemesinde annenin payı nedir ve sonra neler olur?' konularını Yeditepe Üniversitesi Hastanesi'nden Klinik Psikolog Özden Bademci Dandul ile tartıştık

Bebekle meme arasındaki ilişki nasıl başlıyor?
Bebeğin anneyle ilişkisi anne karnındayken başlıyor

fakat memenin önemli bir özelliği var

Psikanalitik ekoldeki nesne ilişkileri kuramına göre

bebek dünyaya geldiğinde ilk buluştuğu nesne annesinin göğsü oluyor

Yani bebek anneyle ilk ilişkisine

annenin göğsüyle nesne ilişkisi kurarak başlar

O yüzden göğüs annedir

göğüsten aldığı süt de annedir

Anne

sütüyle yaşam verir

Hep

bebeğin anne sütü almasının fiziksel kazanımlarından söz edilir ya Aslında en önemlisi

bebeğin duygusal kazanımıdır

Çünkü yaşamı temsil eden anne

göğsü ve sütü aracılığıyla bebekle ilişki kurar

Bebeğini emziremeyen annelerin ortak bir noktası var mı?
Anne olmayı bir tür kayıp

hüzünlü bir olay gibi yaşayan

'Artık özgür değilim' üzüntüsünü duyan kadınlar emzirmekte zorlanıyorlar

Bu tabii bilinçli olarak verilen bir karar değil

Fakat sütü kesilen

sütü az gelen

emziremeyen annelere bakıldığında

orada hem ertelenen-direnç gösterilen bir ilişki hem de kadının annelik rolüne gösterdiği bir direnç söz konusu

Örneğin; 'Ben ikinci hafta işime döndüm' diyen birçok anne biliyorum

Fakat ilk 6 ay

bebekler dünyayı siyah ve beyaz olarak algılar

İyi anne ve kötü anne

iyi göğüs ve kötü göğüs vardır bebek için

ortası yoktur

Nesne ilişkisinden bahsettik ya

iyi anne iyi göğüstür

kötü anne de kötü göğüs İyi göğüs; besleyen

yaşam veren

ilişki kuran göğüstür

O yüzden de göğüs çok sembolik ve çok anlamlıdır

Annelerin bebeklerini emzirmek istememesinde bilinçdışı süreçler var ve nedenler kadından kadına değişiyor

ANNE İSTEMEZSE BEBEK DE İSTEMİYOR

Anne

anneliğe direnç gösterdiğini bilmiyor ama 'Bebek emmiyor

memeyi almıyor

istemiyor

itiyor' diyor

Neden emmez bir bebek annesini

emmek her bebeğin içgüdüsünde yok mu?
Emmeyen

reddeden bebekler var; bu bebekleri annelerden çok duyuyoruz

Örneğin anne; 'Kucağıma aldım

mememi vermeye çalıştım

fakat o başını öyle bir itti ki Ve çocuğum hala öyledir

Bir şey yedirmeye çalıştığımda ve o hayır dediğinde başını öyle bir iter ki

onu besleyemem' diyor

Dolayısıyla

bir bebeğin doğuştan getirdiği özellikler var

bir mizacı var

Ama bir de hamilelik sürecinin etkileri var ki; o da çok önemli

Çünkü anne bebek ilişkisi hamilelikte başlıyor

Hani

bazı bebekler şak diye göğsü kapıp cof cof cof diye emerken

bazı bebekler de emmeyi reddedebiliyorlar

Bunun nedenlerini bebek üzerinden düşünmek yerine

anne-bebek ilişkisi üzerinden düşünmek gerekiyor

Bebeğin davranışları anne karnındayken ultrasonla takip edildiğinde

bu davranışların doğumdan sonraki davranışlarıyla da paralellik gösterdiği biliniyor

Mizaç bir etken tamam ama hamilelik sürecinde anne-bebek arasında neler yaşandığı da önemli

Annenin bebeği karnındayken onunla nasıl bir ilişki kurduğu da önemli Dolayısıyla

evet bebekler emme refleksiyle doğuyorlar

fakat bebekle ilişki kurmak için doğmasını beklememek gerekiyor

Örneğin; bebeğini emziremeyen bir anne

bir gün seansta şöyle dedi: 'Yeniden bebek sahibi olacağım ve onun başını çevirmesine izin vermeyeceğim

Bu kez hayır diyemeyecek

'

Bu örnekteki annenin kendisiyle

göğsüyle ilişkisi ne durumdaydı?
Göğsünden yakınmaları vardı

sürekli mamografi çektiriyordu

Çalışmalarımızda

'Beslemek için yeni bebeği beklemeyin

zaten beslenmeyi bekleyen bir bebeğiniz var' dedikçe annenin de 'Acaba hasta mıyım?' şeklindeki göğsüne yönelik saplantısı da ortadan kalktı

Bu örnekte göğüs neyi sembolize ediyor?
İyi anne olmamayı Annenin

'Ben yeterince sağlıklı değilim

potansiyel kanser hastasıyım' derken

aslında derinlerde dile getirdiği kaygı 'Ben yeterince iyi bir anne değilim'di

'Yeterince iyi bir anne miyim?' kaygısı aslında bütün annelerde az ya da çok

yaşanıyor

Fakat emzirme ilişkisi için annenin motivasyonu

annenin bebeğini emzirmeye de psikolojik bir hazırlığı gerekiyor mu?

Kesinlikle

Fakat günümüzde pek çok kadın normal doğum yerine sezaryeni ve emzirmek yerine biberonla beslemeyi tercih ediyor

Çünkü artık kadınlar anneliğin mümkün olduğunca az iz bırakmasını istiyor

Annelik artık bir tür deformasyon olarak algılanıyor

Neden böyle algılanıyor?
Örneğin; araştırmalar anoreksia gibi yeme bozukluklarının 8-9 yaşlarına kadar indiğini

çocukların zayıf olabilmek kaygısıyla çok erken yaşlarda diyet yapmaya başladığını gösteriyor

Çocuklar çok erken yaşlarda bedenleri üzerinde neredeyse saplantılı bir şekilde düşünmeye başlıyorlar

Çünkü medyada sürekli

iyi bir görüntü

sıfır beden gibi fiziksel özelliklere vurgu yapılıyor

Sonuçta bütün bu vurgular

sizin anne olma durumunuzu

doğal olmanızı da ister istemez etkiliyor

'Evet anne oldum

azıcık göbeğim var' deyip o göbekle gurur duymak yerine

üzüntü duymanıza neden olabiliyor

EMZİREMEMEYİ TELAFİ ETMEK MÜMKÜN

Aslında annelikle birlikte bedeniniz ve ruhunuz form değiştiriyor

deforme olmuyor

Olaya nasıl baktığımıza bağlı sanırım?
İşte

tam da bu noktada annelikten keyif almak ve yaptığınız işi sevmek çok önemli

Ancak o zaman ***ürdüklerini değil

kazandırdıklarını ön planda tutarsınız

Örneğin; pek çok kadın emzirme deneyimini büyük bir keyifle anlatır

Çok konuşulmaz ama kadınların büyük bir bölümü bebeklerini emzirirken cinsel haz da alır

hatta orgazmı yaşayan kadınlar bile vardır

Peki

çeşitli nedenlerle ilk nesne ilişkisini annesinin memesiyle kuramayan bebekler ne oluyor?
Annesini emen bebeğin ağzında canlı bir şey var; annesinin memesinin ucu

Ama emmeyen bebeğin ağzında biberonun soğuk ve plastik ucu var

Bu ikisi aynı şey değil Ama bu noktada birtakım destekler devreye giriyor

Örneğin; annenin bebeğini emzirememesine rağmen elini okşaması

onunla göz teması kurması gibi Karamsar yaklaşmak istemiyorum

fakat bir şeyin yerine başka bir şey geçmez! Ama emzirmemenin eksikliği telafi edilmeye

yerine başka şeyler konularak tolere edilmeye çalışılabilir

İyi ve sağlıklı bir ilişkiyle; ten temasıyla

göz temasıyla anneyi emmemenin yarattığı yoksunluğun etkisi azaltılabilir

Bebeğe hazır olmak ya da bebeğin babasını seviyor olmak da bebekle ilişkide önemli faktörler mi?Kesinlikle çok önemli

Fakat

en önemlisi annenin kendine inanması

emzirmeye ve bebeğiyle ilişki kurmaya istekli olması

bebeğiyle geçirdiği zamandan keyif alması

Annelik bir dönem

bir çırpıda yaşanıp bitmiyor

o yüzden ilişkinizi onarma şansınız var

Aynısı olmayacaktır

ama telafi etme şansınız var

Emzirme deneyimi yaşanmazsa ne oluyor?
Sigara ve alkol gibi bağımlılıkların bile geçmişteki emme deneyimiyle ilgili bir yanı olduğunu savunan görüşler var

Bu her zaman böyledir diyemeyiz sonra çiğnemeye geçmesi gerekiyor

Başa dönecek olursak bebek tutunma ihtiyacıyla doğar

Emme aynı zamanda bir tutunmadır bebeğin annesinin memesi aracılığıyla hayata tutunması söz konusudur

Annenin kendi emme deneyimi ya da annesiyle ilişkisinin mahiyeti de önemli mi?

Annenin annesini emmemiş olmasından çok annesiyle olan ilişkisi önemlidir

Dolayısıyla kişi bebekliğinde annesini emmemiş olabilir fakat ilişki telafi edilmiş ve kişi keyifli bir anneyi içselleştirmiş olabilir

Ve içselleştirdiği anne; kişinin anne olmasına anneliği kabul etmesine bebeğiyle ilişki kurmasına yardım eder

Sonuçta annenin kendi annesiyle ilişkisi çok önemli 'Annenizle ilişkiniz kötüyse kötü bir anne olursunuz' diyemeyiz böyle bir şey yok! Bir yerlerde ilişkiyi onarma şansınız hep var

Terapi süreciyle iyi bir eşle iyi bir dostla bireysel farkındalıkla

Anneyle kötü ilişki bebeği kolik yapıyor!

Bebeklerde gaz sancısının (kolik) mide-bağırsak problemlerinden kaynaklandığı düşünülür fakat çıkış noktası bebeğin anneyle kurduğu ilişkidir

Anne gergin olduğunda ve emzirme deneyimi keyifle yaşanmadığında; anne bebeğini tedirgin tutar ve bebek de bunu hisseder

Bir an önce karnını doyurup memeden çekilmek ister

O yüzden hızlı hızlı emer ve dolayısıyla hava yutar

Bu gaz olarak karşımıza çıkabilir

İngiltere'de yapılan bir araştırmada 5 yıl boyunca anne-babası olmayan çocuklar gözlenmiş ve bu çocuklarda kolik sorununa rastlanmamış

07-14-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bebek Emmiyorsa Sorumlusu Annedir Bebek besini sıcaklığı ve sevgi hissini memeden alır Anne çocuğu sevdiğinde memenin farklı bir hissiyatı ve titreşimi vardır Eğer anne çocuğunu gerçekten seviyorsa neredeyse orgazmik bir keyif alır Çocuk annenin keyif aldığı gerçeğinin farkına varır Fakat anne memeyi sadece gerekli olduğu için verdiğinde istekli değilse ve acelesi varsa memesi soğuktur Çocuk istenmediğini hisseder Oysa anne onun tüm var oluşudur Anne hakkındaki düşüncesi her neyse bu onun dünya hakkındaki fikri olacaktır' Osho 'Çocuk' adlı kitabında bebek-meme ilişkisini bu şekilde ele alıyor ve olayı var oluş problemine kadar gelip dayandırıyor Gerçekten de bebekler doğar ve annelerini emerler ya da emmezler 'Annesini emme içgüdüsüyle doğan bir bebek annesini neden emmez emmemesinde annenin payı nedir ve sonra neler olur?' konularını Yeditepe Üniversitesi Hastanesi'nden Klinik Psikolog Özden Bademci Dandul ile tartıştık Bebekle meme arasındaki ilişki nasıl başlıyor? Bebeğin anneyle ilişkisi anne karnındayken başlıyor fakat memenin önemli bir özelliği var Psikanalitik ekoldeki nesne ilişkileri kuramına göre bebek dünyaya geldiğinde ilk buluştuğu nesne annesinin göğsü oluyor Yani bebek anneyle ilk ilişkisine annenin göğsüyle nesne ilişkisi kurarak başlar O yüzden göğüs annedir göğüsten aldığı süt de annedir Anne sütüyle yaşam verir Hep bebeğin anne sütü almasının fiziksel kazanımlarından söz edilir ya Aslında en önemlisi bebeğin duygusal kazanımıdır Çünkü yaşamı temsil eden anne göğsü ve sütü aracılığıyla bebekle ilişki kurar Bebeğini emziremeyen annelerin ortak bir noktası var mı? Anne olmayı bir tür kayıp hüzünlü bir olay gibi yaşayan 'Artık özgür değilim' üzüntüsünü duyan kadınlar emzirmekte zorlanıyorlar Bu tabii bilinçli olarak verilen bir karar değil Fakat sütü kesilen sütü az gelen emziremeyen annelere bakıldığında orada hem ertelenen-direnç gösterilen bir ilişki hem de kadının annelik rolüne gösterdiği bir direnç söz konusu Örneğin; 'Ben ikinci hafta işime döndüm' diyen birçok anne biliyorum Fakat ilk 6 ay bebekler dünyayı siyah ve beyaz olarak algılar İyi anne ve kötü anne iyi göğüs ve kötü göğüs vardır bebek için ortası yoktur Nesne ilişkisinden bahsettik ya iyi anne iyi göğüstür kötü anne de kötü göğüs İyi göğüs; besleyen yaşam veren ilişki kuran göğüstür O yüzden de göğüs çok sembolik ve çok anlamlıdır Annelerin bebeklerini emzirmek istememesinde bilinçdışı süreçler var ve nedenler kadından kadına değişiyor ANNE İSTEMEZSE BEBEK DE İSTEMİYOR Anne anneliğe direnç gösterdiğini bilmiyor ama 'Bebek emmiyor memeyi almıyor istemiyor itiyor' diyor Neden emmez bir bebek annesini emmek her bebeğin içgüdüsünde yok mu? Emmeyen reddeden bebekler var; bu bebekleri annelerden çok duyuyoruz Örneğin anne; 'Kucağıma aldım mememi vermeye çalıştım fakat o başını öyle bir itti ki Ve çocuğum hala öyledir Bir şey yedirmeye çalıştığımda ve o hayır dediğinde başını öyle bir iter ki onu besleyemem' diyor Dolayısıyla bir bebeğin doğuştan getirdiği özellikler var bir mizacı var Ama bir de hamilelik sürecinin etkileri var ki; o da çok önemli Çünkü anne bebek ilişkisi hamilelikte başlıyor Hani bazı bebekler şak diye göğsü kapıp cof cof cof diye emerken bazı bebekler de emmeyi reddedebiliyorlar Bunun nedenlerini bebek üzerinden düşünmek yerine anne-bebek ilişkisi üzerinden düşünmek gerekiyor Bebeğin davranışları anne karnındayken ultrasonla takip edildiğinde bu davranışların doğumdan sonraki davranışlarıyla da paralellik gösterdiği biliniyor Mizaç bir etken tamam ama hamilelik sürecinde anne-bebek arasında neler yaşandığı da önemli Annenin bebeği karnındayken onunla nasıl bir ilişki kurduğu da önemli Dolayısıyla evet bebekler emme refleksiyle doğuyorlar fakat bebekle ilişki kurmak için doğmasını beklememek gerekiyor Örneğin; bebeğini emziremeyen bir anne bir gün seansta şöyle dedi: 'Yeniden bebek sahibi olacağım ve onun başını çevirmesine izin vermeyeceğim Bu kez hayır diyemeyecek' Bu örnekteki annenin kendisiyle göğsüyle ilişkisi ne durumdaydı? Göğsünden yakınmaları vardı sürekli mamografi çektiriyordu Çalışmalarımızda 'Beslemek için yeni bebeği beklemeyin zaten beslenmeyi bekleyen bir bebeğiniz var' dedikçe annenin de 'Acaba hasta mıyım?' şeklindeki göğsüne yönelik saplantısı da ortadan kalktı Bu örnekte göğüs neyi sembolize ediyor? İyi anne olmamayı Annenin 'Ben yeterince sağlıklı değilim potansiyel kanser hastasıyım' derken aslında derinlerde dile getirdiği kaygı 'Ben yeterince iyi bir anne değilim'di 'Yeterince iyi bir anne miyim?' kaygısı aslında bütün annelerde az ya da çok yaşanıyor Fakat emzirme ilişkisi için annenin motivasyonu annenin bebeğini emzirmeye de psikolojik bir hazırlığı gerekiyor mu? Kesinlikle Fakat günümüzde pek çok kadın normal doğum yerine sezaryeni ve emzirmek yerine biberonla beslemeyi tercih ediyor Çünkü artık kadınlar anneliğin mümkün olduğunca az iz bırakmasını istiyor Annelik artık bir tür deformasyon olarak algılanıyor Neden böyle algılanıyor? Örneğin; araştırmalar anoreksia gibi yeme bozukluklarının 8-9 yaşlarına kadar indiğini çocukların zayıf olabilmek kaygısıyla çok erken yaşlarda diyet yapmaya başladığını gösteriyor Çocuklar çok erken yaşlarda bedenleri üzerinde neredeyse saplantılı bir şekilde düşünmeye başlıyorlar Çünkü medyada sürekli iyi bir görüntü sıfır beden gibi fiziksel özelliklere vurgu yapılıyor Sonuçta bütün bu vurgular sizin anne olma durumunuzu doğal olmanızı da ister istemez etkiliyor 'Evet anne oldum azıcık göbeğim var' deyip o göbekle gurur duymak yerine üzüntü duymanıza neden olabiliyor EMZİREMEMEYİ TELAFİ ETMEK MÜMKÜN Aslında annelikle birlikte bedeniniz ve ruhunuz form değiştiriyor deforme olmuyor Olaya nasıl baktığımıza bağlı sanırım? İşte tam da bu noktada annelikten keyif almak ve yaptığınız işi sevmek çok önemli Ancak o zaman ***ürdüklerini değil kazandırdıklarını ön planda tutarsınız Örneğin; pek çok kadın emzirme deneyimini büyük bir keyifle anlatır Çok konuşulmaz ama kadınların büyük bir bölümü bebeklerini emzirirken cinsel haz da alır hatta orgazmı yaşayan kadınlar bile vardır Peki çeşitli nedenlerle ilk nesne ilişkisini annesinin memesiyle kuramayan bebekler ne oluyor? Annesini emen bebeğin ağzında canlı bir şey var; annesinin memesinin ucu Ama emmeyen bebeğin ağzında biberonun soğuk ve plastik ucu var Bu ikisi aynı şey değil Ama bu noktada birtakım destekler devreye giriyor Örneğin; annenin bebeğini emzirememesine rağmen elini okşaması onunla göz teması kurması gibi Karamsar yaklaşmak istemiyorum fakat bir şeyin yerine başka bir şey geçmez! Ama emzirmemenin eksikliği telafi edilmeye yerine başka şeyler konularak tolere edilmeye çalışılabilir İyi ve sağlıklı bir ilişkiyle; ten temasıyla göz temasıyla anneyi emmemenin yarattığı yoksunluğun etkisi azaltılabilir Bebeğe hazır olmak ya da bebeğin babasını seviyor olmak da bebekle ilişkide önemli faktörler mi?Kesinlikle çok önemli Fakat en önemlisi annenin kendine inanması emzirmeye ve bebeğiyle ilişki kurmaya istekli olması bebeğiyle geçirdiği zamandan keyif alması Annelik bir dönem bir çırpıda yaşanıp bitmiyor o yüzden ilişkinizi onarma şansınız var Aynısı olmayacaktır ama telafi etme şansınız var Emzirme deneyimi yaşanmazsa ne oluyor? Sigara ve alkol gibi bağımlılıkların bile geçmişteki emme deneyimiyle ilgili bir yanı olduğunu savunan görüşler var Bu her zaman böyledir diyemeyiz sonra çiğnemeye geçmesi gerekiyor Başa dönecek olursak bebek tutunma ihtiyacıyla doğar Emme aynı zamanda bir tutunmadır bebeğin annesinin memesi aracılığıyla hayata tutunması söz konusudur Annenin kendi emme deneyimi ya da annesiyle ilişkisinin mahiyeti de önemli mi? Annenin annesini emmemiş olmasından çok annesiyle olan ilişkisi önemlidir Dolayısıyla kişi bebekliğinde annesini emmemiş olabilir fakat ilişki telafi edilmiş ve kişi keyifli bir anneyi içselleştirmiş olabilir Ve içselleştirdiği anne; kişinin anne olmasına anneliği kabul etmesine bebeğiyle ilişki kurmasına yardım eder Sonuçta annenin kendi annesiyle ilişkisi çok önemli 'Annenizle ilişkiniz kötüyse kötü bir anne olursunuz' diyemeyiz böyle bir şey yok! Bir yerlerde ilişkiyi onarma şansınız hep var Terapi süreciyle iyi bir eşle iyi bir dostla bireysel farkındalıkla Anneyle kötü ilişki bebeği kolik yapıyor! Bebeklerde gaz sancısının (kolik) mide-bağırsak problemlerinden kaynaklandığı düşünülür fakat çıkış noktası bebeğin anneyle kurduğu ilişkidir Anne gergin olduğunda ve emzirme deneyimi keyifle yaşanmadığında; anne bebeğini tedirgin tutar ve bebek de bunu hisseder Bir an önce karnını doyurup memeden çekilmek ister O yüzden hızlı hızlı emer ve dolayısıyla hava yutar Bu gaz olarak karşımıza çıkabilir İngiltere'de yapılan bir araştırmada 5 yıl boyunca anne-babası olmayan çocuklar gözlenmiş ve bu çocuklarda kolik sorununa rastlanmamış