Bakın Şaçma Ama Benim Kafanmdan Değil

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-13-2012

sevgili okuyucularım lütfen bu hikayeyi okurken korkmayınız

ben ve kuzenlerim evde tek başımızaydık gece saat 12yi geçmişti

ben bir şaka yapmak istedim ve gidip ışıkları söndürdüm kapkaranlık olmuştu kuzenlerim ve ben koltukta birini otururken gördük bize doğru bakıyordu çok korktuk

ışıkları yakmak istedik olmadı ışıklar yanmıyordu

kapıyı açalım dedik malesef açılmadı

kapılar kitlenmişti koltukta oturan kişinin yanına bir kaç kişi daha geldi evde insanlar dolaşıyordu garip garip sesler çıkartıyorlardı

biz titriyorduk çok korkuyorduk

onların kim olduklarını öğrenmeye çalıştık biri bize bir kağıt uzattı

biz korkutuk ve kağıdı almadık kağıdı masanın üzerine bıraktı kağıdı açtık ve şöyle yazıyordu

"bu ev eskiden mezarlık idi ve buraya ev yaptılar bizim burdan gitmek istemedik ve burda kaldık ve bu eve kim taşınırsa taşınsın hep onları korkuttuk burasının bizim yerimiz olduğunu size yaptığımız gibi açıkladık ve bu evden kaçtılar bir anda heryer aydınlandı kapılar açıldı etrafımızda hiç kimse yoktu ama biz eskiden bu evde oturanlar gibi yapmayacağız yani kaçmayacağız dedik ve bir anda tekrar ışıklar söndü yaratıklar tekrardan gedi bizi uyardıklarını söylediler yüzlerini ilk defa görmüştük çok garip topraklıydı çünkü mezarklıkta idiler biz onlara karşı direndik ama onlar biz direndikçe çoğaldılar ve bizim üstümüze yürüdüler biz odaya kaçtık kapıyı kapattık onalr çok kişi oldukları için açtılar ne yapacağımızı bilmiyorduk hani derler ya tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır bizde onlarla güzel güzel konuştuk onları bir daha rahatsız etmiyeceğimizi söledik ve gittiler ışılar tekrardan açıldı her şey eskisi gibi oldu

biz hala çok titriyorduk çok korkmuştuk kendimizi dışarı atıverdik bu başımızdan geçen olayı hiç kimselere anlatmadık ama sizinle paylaşmak istedik siz siz olun böyle bişi şaka yapmayın mazallah sizin evinizde eskiden mezarlık olmuş olabilir

SoNnNnnNnNnN

Kuzenim Umut'la bir gün dışarıda teyzemlere giderken birden Umut bana "dur!" dedi

Ben de ona "ne oldu?"diye sordum

"geliyoooor!"diye bağırdı

Şaka yaptığını düşündüm ve gülmeye başladım

Bana baktı ve sesini kalınlaştırarak "niye gülüyorsun?"diye sordu

Hatta bağırdı da denebilir

Gözlerinden kırmızı ve siyah arasında bir renk olan(bordo)bir sıvı geldi ve gözbebekleri kırmızılaştı

Korkumdan resmen buz kesilmiştim

Kaçamıyordum

Bana baktı ve gülmeye başladı

"Ne oldu sana?" diye sordum

Sesim çatlamıştı

Sonra internette araştırdığım "D@bbe tül_arz"ın Umut'un içine girmiş olabileceğini düşündüm

Ani bir hareketle Umut'u kollarından tutup kulağına üç harfli çıkarma ile ilgili dua okudum

Acaba bunda da işe yarayacak mıydı?

Bana arkasını döndü ve bir kaç saniye sonra "niye duruyoruz?Hadi gidelim

"dedi

Sanırım ona olan hiçbir şeyden haberi yoktu

Onu korkutmamak için bu şeyi anlatmamaya karar verdim

alıntı yemin internette buldum

07-13-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bakın Şaçma Ama Benim Kafanmdan Değil sevgili okuyucularım lütfen bu hikayeyi okurken korkmayınız ben ve kuzenlerim evde tek başımızaydık gece saat 12yi geçmiştiben bir şaka yapmak istedim ve gidip ışıkları söndürdüm kapkaranlık olmuştu kuzenlerim ve ben koltukta birini otururken gördük bize doğru bakıyordu çok korktuk ışıkları yakmak istedik olmadı ışıklar yanmıyordu kapıyı açalım dedik malesef açılmadı kapılar kitlenmişti koltukta oturan kişinin yanına bir kaç kişi daha geldi evde insanlar dolaşıyordu garip garip sesler çıkartıyorlardıbiz titriyorduk çok korkuyorduk onların kim olduklarını öğrenmeye çalıştık biri bize bir kağıt uzattı biz korkutuk ve kağıdı almadık kağıdı masanın üzerine bıraktı kağıdı açtık ve şöyle yazıyordu "bu ev eskiden mezarlık idi ve buraya ev yaptılar bizim burdan gitmek istemedik ve burda kaldık ve bu eve kim taşınırsa taşınsın hep onları korkuttuk burasının bizim yerimiz olduğunu size yaptığımız gibi açıkladık ve bu evden kaçtılar bir anda heryer aydınlandı kapılar açıldı etrafımızda hiç kimse yoktu ama biz eskiden bu evde oturanlar gibi yapmayacağız yani kaçmayacağız dedik ve bir anda tekrar ışıklar söndü yaratıklar tekrardan gedi bizi uyardıklarını söylediler yüzlerini ilk defa görmüştük çok garip topraklıydı çünkü mezarklıkta idiler biz onlara karşı direndik ama onlar biz direndikçe çoğaldılar ve bizim üstümüze yürüdüler biz odaya kaçtık kapıyı kapattık onalr çok kişi oldukları için açtılar ne yapacağımızı bilmiyorduk hani derler ya tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır bizde onlarla güzel güzel konuştuk onları bir daha rahatsız etmiyeceğimizi söledik ve gittiler ışılar tekrardan açıldı her şey eskisi gibi oldu biz hala çok titriyorduk çok korkmuştuk kendimizi dışarı atıverdik bu başımızdan geçen olayı hiç kimselere anlatmadık ama sizinle paylaşmak istedik siz siz olun böyle bişi şaka yapmayın mazallah sizin evinizde eskiden mezarlık olmuş olabilirSoNnNnnNnNnN Kuzenim Umut'la bir gün dışarıda teyzemlere giderken birden Umut bana "dur!" dediBen de ona "ne oldu?"diye sordum"geliyoooor!"diye bağırdıŞaka yaptığını düşündüm ve gülmeye başladımBana baktı ve sesini kalınlaştırarak "niye gülüyorsun?"diye sorduHatta bağırdı da denebilirGözlerinden kırmızı ve siyah arasında bir renk olan(bordo)bir sıvı geldi ve gözbebekleri kırmızılaştıKorkumdan resmen buz kesilmiştimKaçamıyordumBana baktı ve gülmeye başladı "Ne oldu sana?" diye sordumSesim çatlamıştıSonra internette araştırdığım "D@bbe tül_arz"ın Umut'un içine girmiş olabileceğini düşündümAni bir hareketle Umut'u kollarından tutup kulağına üç harfli çıkarma ile ilgili dua okudumAcaba bunda da işe yarayacak mıydı? Bana arkasını döndü ve bir kaç saniye sonra "niye duruyoruz?Hadi gidelim"dediSanırım ona olan hiçbir şeyden haberi yoktuOnu korkutmamak için bu şeyi anlatmamaya karar verdim alıntı yemin internette buldum