İnsanın Beyin Gücü Bu İşte!

Bu olayı bir sure once okumusdum ve paylasmak ıstedım guzel ve dogru bır olaydır:

Eski amerikada tren yolu yapımı suremekteydı ve ıscıler sureklı olarak calısmakdaydı saat iyice gec olmusdu ve herkes paydos etmısdı fakat son bır ıscı kalmısdı o hala calısıordukı malzeme almak ıcın soguk hava deposuna gıttı fakat bırden olan oldu deposunun kapısı kapandı ıscı ıcerıde kılıtlı kaldı ve olecegını dusunmeye basladı
Saat cok gecdı ve sabahdan once gelen olmazdı ve burada olecekdı , ama bıseyler yapmalıydı ve buldugu kagıt kalemle son bır mektup yazmaya karar verdı durumu anlatacak ve olayın karmasaya donmesını engelleyecekdı
Basladı yazmaya:
'Su anda usumeye basladım vucudum yavas yavas soguyacak ve donacak ben de bunu kagıdım kalemım ve gucum yettıgınce anlatacagım, bir suredır buradayım ve ayak ve el parmaklarım donmaya basladı yakında bu donalar yukarıya dogru gelecek ve bacaklarım, kollarım, burnum ve kullaklarımda donacaklar ( Bır sure sorna yazmaya devam ederken)
Uzun suredır buradayım ve artık gucum kalmadı bıraz sonra olecegım ve sabah sogukdan donmus cesedımı burada bulacaklar'
Der ve bazı karalamalar ıle burada mektup son bulur sabah ılk ıscı gelıp soguk hava deposunu acdıgında cesedı bulur ve yetkılıler falan cagırılır derken cesedın yanındakı mektup bulunur ve cesed otopsıye alınır
Otopsı sonucunda gercekden de ıscı sogukdan olmusdur once bazı uzuvları sonrada sırasıyla butun vucudu donmus ve son olarak kalbı sogukdan donarak durmusdu butn hersey normaldı mektup dogruydu yapılan arastırmada gece son ıscı olduguda dogrulanmısdı ama ufak bı sorun vardı hersey dogruydu ama bır anda ortaya cıkan ufak bır ayrıntı herseyı karıstırmısdı :

O gece soguk hava deposu kapalıydı ve ıcerının sıcaklıgı sadece oda sıcaklıgındaydı kısacası ıscı kendısını o kadar cok sartlamısdıkı beynını kullanarak vucud ısısını dusurmusdu ve kendı kendını oldurmustu aslında soguk yokdu sadece kendı beynı vardı ve bu ona yettı