07-12-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Bir Zabitin Hatıra Defterinden Çanakkale
30 Ağustos 1915
Gecesi bölüğümün birinci takım çavuşu:Efendim,dedi Bizim takımdan Oruçoğulları'ndan Kamanlı Sadık,siperden fırladı Düşmanın gündüz attığı torpillerin patlamaynlarını kucaklayıp düşman siperlerinin önüne götürüp bırakıyor Kendisine o kadar söyledik,etme be Sadık,tehlikelidir,dedik ama dinlemedi Ve eliyle göstererek:
İşte!Bakın  dedi Sadık'ı çağırdım
Sadık ne yaptın!Yarın yine bize atsın diye mi düşmana torpil taşıyorsun?
Hayır beyefendi  Bana yarın sabaha kadar müsadee et O zaman düşman siperlerinde kazılacak kuyuları görürsün  
Maksadını anlamıştım;bu yiğit ve fedakar vatan evladını bakışlarımla ve bütün ruhumla takdir ve teşfik ederek:
Peki Sadık!Göreyim seni dedim
31 Ağustos 1915
Şafak atar atmaz düşmanın karşımızdaki iki siperinin müthiş tarrakalar,kulak tırmalayan infilaklarla alt üst olduğu ve pek çok kayıp olduğu görülüyordu Kahraman Sadık,gece yerleştirdiği torpilleri,tam isabetli atışları ile infilak ettirmeğe muvaffak olmuştu Hemen yanına gittim
Aferin Sadık!
Beyefendi,bak,akşam dediğim kuyuları görüyon mu?
Akşama kadar yapılan hücumlarda hep Sadık'ın düşmana aslan gibi saldırdığını gördüm Akşam üzeri kendi kurşunu ile yaralanan bir düşman neferini omuzlayıp siperimize götürürken yan tarafından gelen bir kurşun,Sadık'a pek sevdiği Şehadet rütbesini kazandırmıştı
|
|
|