Sevgime Sahip Çıkamadım

Sevgime Sahip Çıkamadım
Sabah kalktımAma değişikti her şey bu sabahCanım yanıyordu,ağlamak istiyordum,ama yapamadım ne olduğunu anlayamıyordum!Her gün olduğu gibi giyindimÇantamı aldım ve evden dışarı çıktım Okula geldim ama içimdeki acı daha da büyüdü sınıfa girdim, yerleştim yerime sonra geldiğini ama sırasında olmadığını gördüm Hemen bahçeye indim Tüm bahçeyi dolaştım En sonunda banklardan birinde otururken gördüm onu Onu görünce acım arttıOrada kalakaldım Bana baktı

-gelsene niye orada duruyorsun? Hem seninle konuşmak istediğim bir şey var

Sadece yanına gittim evet dinliyorum anlamında kafamı salladım

Yerinde kıpırdanıp duruyorduKonuşmuyorduSusuyor ve yüzüme bakıyordusessizce

-Hadi ne duruyorsun?Konuşsana!dedim

-bak ada biz ikimiz olamıyoruz Seni sevdiğimi sanıyordum ama öyle değilmiş meğer dedi Ve gözümden sicim gibi yaşlar inmeye başladı Çenemi tuttu

-Ağlamıcaksın Sen ağlamazsın, sn dayanıklısın dedi

-Defol tamamıyla çık hayatımdan celal! Madem beni sevmiyorsun ne için hala konuşuyoruz dedim O sinirle zil çaldıkoşarak tuvalete gittim Yüzümü yıkadım En yakın arkadaşım Büşra geldi

-Ne oldu?Ne için celal için mi tüm bu gözyaşların dedi?

ağlayarak ``evet``dedim

-beni sevmiyormuş

-Hadi yürü dersten sonra konuşalım Ders ``geçit vermez selimin``yeminle disipline verir

-tamam tamam dedim

ve koşarak fen sınıfına girdik allah tan hoca girmemişti ama celalin yerinin değiştiğini gördüm canım yandı ve o artık gitti İZMİRDE şuan o

1 ay sonra evde otururken telefonum deli gibi çalmaya başladı Bir baktım o arıyordu açtım

-ne var?ne istiyorsun benden?

-ben ben

dedi ve telefonu yüzüne kapattım1-2 gün sonra bir mektup geldi adres İzmir de bir hastanenin adresiydi isim bir bayan ismiydi ama tanımadığım bir insan bana nasıl mektup yazardı ki

mektubu açtım ve okumaya BAŞLADIM

Tek tanecik aşkım;

sana bu satırları bir hastane odasından yazıyorum Sen bu satırları okurken ben ölmüş olacağımSeni çok seviyorumİnanmayacaksın bana yine yalan diyeceksin ama gerçekBen hep sevdim seni Ama o kadar hastaydım ki Öleceğimi adım gibi biliyordum Bunun için seninde canını yakmak sana istemedimayrılmak istedim senden bunun için Sevmiyorum dedim benden nefret edesin diye Şu son günlerimde hem bunları söylemek hem de o güzel yumuşak sesini tekrar duyabilmek için aradım seni Ama sen dinlemedin bile beni hemşirede gelip ``ona bir mektup yaz``dedi``Adımı görünce yırtar atar okumaz ki``dedim``o zaman benim adımı yazarız hem o zaman merak eder açar``dedi``heyecanla peki tamam``dedim ve sana bunları yazdım Sen şimdi ağlıyorsundur mutlaka Sakın sakın ağlama Unutma ben en çok gülümsemeni sevdim

HOŞÇAKAL TETANECİK AŞKIM HOŞÇAKAL

BİRTANEN

hemen bir şeyler düşünmeye başladım ve İzmir deki arkadaşım aklıma geldi Hemen aradım ve olanları anlattım oda akşam beni arayıp İzmir e çağıracaktı Annemlere de yalvaracaktı bende ertesi gün İzmir e gidecektim Her şey tıkırında gitti Hastane ye gittimOdasını buldumBembeyaz bir çarşaf vardı üstünde Yıkıldım o an ama o örtüyü kaldırdım Son kez yüzüne baktım Yanağına o masum öpücüğümü kondurdum Çiçeği yanı başına koydum Annesi gelmişti Bana baktı İkimizin de gözleri şişti

-Perihan oğlumun seni ne kadar sevdiğini ikimizde biliyoruz Bu yüzden birbirimize tutunacağız ve ayakta duracağız

-Tamam tamam

-Anne de bana oğlumun yokluğunu seninle doldurayım KIZIM!

-PEKİ ANNE

şimdi 20 yaşındayım ve her gün onun annesini ziyaret ederim

İster inanın ister inanmayın BEN BUNLARI YAŞADIM!

SEVGİME AŞKIM SAHİP ÇIKAMADIM


alıntıdır