Beklemek Sabretmektir Dedi Ustam

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

Yüreğimde kopan fırtınayı gönderiyorum sana sevgili, çocuksu bakışlarımın ardından,

Ellerimi kesen ayazlarımı gönderiyorum sana; aşkın akıp gidişini seyret diye iç ülkemden iç ülkene

Her şeyi koca bir yokluk gören gözlerimi gönderiyorum sana, yeşile çalan yanından umut bul diye

Koca şehri bomboş gören kalbimi gönderiyorum sana, içindeki ateşle ısıt diye

Bütün mektuplarım geri dönüyor sevgili şehrime, yoksun

Bu koca yoksunluğun içinde kaybolmuşsun

Hayat bizi terk edeli çok olmuş, ben aynalarda kaybolmuşum, sen hayallerime bile uğramaz olmuşsun

Bir masalmış her şey bir bakmışım uyumuşsun

Ne masalın sonunu dinleyecek kadar uyanık kalmayı başarabilmişsin, ne de bana yeni masallar anlatacak kadar âşık olmayı

Hasret yüklü gemilerim yollarını bulamadı

Ben Leyla'nın cisminde taşıdığım mecnun kalbi ile bir başına kalıverdim aşk diyarında

Ne gemilerimi indireceğim sahillerim oldu, ne de karadan yüzdürebilecek cesaretim

Aşk bitti

Toprak oldu bakışlarımda ki umut

Kalmak, gitmekten vazgeçmektir derdi atam

Be ne gitmeyi becerebiliyorum topraklarından ne de yaşamayı senin kurallarına göre

İsyanlarım var, eylemsiz, sessiz isyanlarım

Bir gök düşlüyorum, mavisi adam gibi mavi , siyahı adam gibi siyah

Ama gündüzleri gri bulutlar kaplıyor göğümü, geceleri şehrin isi

Mavisi griye çalıyor hüzünle gökyüzümün, yıldızları gam yansıtıyor puslu bakışlarla

Her şey bir tebessümünde gizli kalıyor bazen

Züleyha' nın gülümsemesi kadar sıcak, Yusuf'un duruşu kadar soğuk

Aşk sana da bana da ne uzak sevgili

Şimdi sukut limanlarına demirledim gemilerimi

Sadece bekliyorum

Güneşin doğuşunu nasıl beklerse yüce dağlar, yağmurun yağışını nasıl beklerse çiçekler, öylece hasret gemilerimi aşk denizine indireceğin anı bekliyorum

"Beklemek sabretmektir"

Dedi ustam, "kalbim üstüne " dedim, büküldü boynum

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Beklemek Sabretmektir Dedi Ustam Yüreğimde kopan fırtınayı gönderiyorum sana sevgili, çocuksu bakışlarımın ardından, Ellerimi kesen ayazlarımı gönderiyorum sana; aşkın akıp gidişini seyret diye iç ülkemden iç ülkene Her şeyi koca bir yokluk gören gözlerimi gönderiyorum sana, yeşile çalan yanından umut bul diye Koca şehri bomboş gören kalbimi gönderiyorum sana, içindeki ateşle ısıt diye Bütün mektuplarım geri dönüyor sevgili şehrime, yoksun Bu koca yoksunluğun içinde kaybolmuşsun Hayat bizi terk edeli çok olmuş, ben aynalarda kaybolmuşum, sen hayallerime bile uğramaz olmuşsun Bir masalmış her şey bir bakmışım uyumuşsun Ne masalın sonunu dinleyecek kadar uyanık kalmayı başarabilmişsin, ne de bana yeni masallar anlatacak kadar âşık olmayı Hasret yüklü gemilerim yollarını bulamadı Ben Leyla'nın cisminde taşıdığım mecnun kalbi ile bir başına kalıverdim aşk diyarında Ne gemilerimi indireceğim sahillerim oldu, ne de karadan yüzdürebilecek cesaretim Aşk bitti Toprak oldu bakışlarımda ki umut Kalmak, gitmekten vazgeçmektir derdi atam Be ne gitmeyi becerebiliyorum topraklarından ne de yaşamayı senin kurallarına göre İsyanlarım var, eylemsiz, sessiz isyanlarım Bir gök düşlüyorum, mavisi adam gibi mavi , siyahı adam gibi siyah Ama gündüzleri gri bulutlar kaplıyor göğümü, geceleri şehrin isi Mavisi griye çalıyor hüzünle gökyüzümün, yıldızları gam yansıtıyor puslu bakışlarla Her şey bir tebessümünde gizli kalıyor bazen Züleyha' nın gülümsemesi kadar sıcak, Yusuf'un duruşu kadar soğuk Aşk sana da bana da ne uzak sevgili Şimdi sukut limanlarına demirledim gemilerimi Sadece bekliyorum Güneşin doğuşunu nasıl beklerse yüce dağlar, yağmurun yağışını nasıl beklerse çiçekler, öylece hasret gemilerimi aşk denizine indireceğin anı bekliyorum "Beklemek sabretmektir" Dedi ustam, "kalbim üstüne " dedim, büküldü boynum