Prof. Dr. Sinsi
|
Seni Beklemek
Yıllar gibi süren saatler, dakikalar, katlanılmaz bir hal alırken; ısrarla, inatla
beklemek seni  
Dönüşü olmayan yollarda, sonu bilinmeyen maceralarda bir masal
kahramanı gibi umutla, bazen karamsarlıkla, yılmadan beklemek seni  
Sevdayı anlatmaya çalışan, bazen ayrılıktan dert yakınan, umudu ufuktan
geçen gemilerde arayan, özleyişle sevişi birbirine dolayan şairlerin
kitaplarının arasında boğulurken beklemek seni  
Yokluktan var etmeye çalışmak seni  
Sessizliğe gömerek duygularımı, kulağımı kapatarak hıçkırıklarını
duymamaya, görmemeye, hissetmemeye çalışmak
Beklemek seni  
Çorak toprakların yağmuru dört gözle beklemesi gibi beklemek seni  
Bir annenin, gurbet akşamlarında yavrusunu yitirişinin ardından, dualarıyla
beklediği gibi beklemek seni  
Kardelenlerin sabırla, tüm zorluklara rağmen üstündeki karın içinden gün
ışığına uzanması gibi beklemek seni  
Yorgun bir gönülle, tuhaf bir hüzünle beklemek seni  
Ne zormuş bir bilsen!
Bekleyişlerin durağı olmuş yüreğim senin yüzünden, çaresizlerin sığınağı
Suskunluğun adresi olmuş, gülüşlerin düşmanı
Ayaklarım gitmez isteyerek bir yere
Gözlerim bir karanlık deniz olmuş, yolunu bulamazsın girsen içine
Eski sıcaklığını kaybetmiş ellerim, çiçekleri tutamaz olmuş; kokusunu
alamaz, yüzlerine bakamaz olmuş
Hareketli şarkılardan bile kederlenir olmuşum senin yüzünden
Fırtına ekip rüzgar biçmişim senin yüzünden
Ekinlerim bilmez gün ışığını, bozkırın bağrındaki güneşin tadını, yağmurun
ve toprağın kokusunu, derelerin şırıltısını
Bilmezler onlar, uğur böceklerinin uğurunu, aralarında yeşeren otların
faydalarını, çekirgelerin yeşilliğini
Bilmezler gökyüzünün ne kadar mavi olduğunu
Görünmeyen bir el çizer bizim kaderimizi
Kader dediğim, bulutların arasından sıyrılan bir gün ışığı gibi süzülür kimi
zaman penceremden içeri
Kimi zaman kapkaranlık bulutlarla doldurur içimi
Tıpkı senin gibi, tıpkı seni beklediğim gibi, beklerim kaderin bana getireceği
güzel günleri
Güzel günlerde daha bir dik dururum hayata karşı
Güzel günlerde dindiririm bütün acılarımı, sıkıntılarımı, yalnızlıklarımı,
inleyişlerimi, ahlarımı  
Güzel günlerde severim bir erkeği, en derinden, en yürekten
Güzel günlerde bekleyişlerim son bulur; unuturum seni ve seni nasıl delice
beklediğimi
Güzel günlerde daha çok severim kendimi, sevildiğimi bilmekten emin,
sevildiğimi bilmekten mesut, sevildiğimi bilmekten gururlu
Çiçek bahçelerine benzer yüreğim güzel günlerde
Daha güleç bakarım aynada kendime
Her sabah umutla adımlarım sokakları; her akşam umutla dönerim evime
güzel günlerde
Ama kader sıyrılır mı bilinmez bulutların arasından
Bilinmez  
Ben beklerim seni hala aynı yerde, kaldığım yerden devam ederek
Ne zormuş seni beklemek!
Bekleyişin sızısını hafifletmek için sokaklarda başıboş dolanmak, boş boş
camekanları seyretmek ne zor!
Hele baktığım camekanlarda seni görmek, sokaktaki insanları sana
benzetmek  
Havada kokunu teneffüs etmek, ensemde soluğunu hissetmek ne zor!
Oysa acılar olgunlaştırır derler insanı
Ama bıraksın artık bu olgunluk yakamı!
Bu bekleyiş bitsin, bitsin ki güzel günler gelsin
Güzel günler seni bana getirsin
Ne zormuş seni beklemek ne zormuş, bir bilsen!
ALINTI
|