Ağlayan Çocuk

ne çok beklemiştin yolumu anne!
dokuz aylık mesafeye dikmiştin gözlerini / içinde (!)
can verirken bedenime /
alnıma yazılan yazıda ellerin vardı aslında
aldanmıştın bir kere / 'seni seviyorum' diyen sese
şimdi pişman mısın yoksa?

en içli ninniyi sen söyledin /
en yanık türküyü gene sen! / kulağımda durur hala
ne varki:
aç kalacağımı / simit çalacağımı
üstünden tren geçen köprünün altında yatacağımı /
yıldızları sayacağımı / şaşıracağımı
anlatmadın bana

çoktan değişti ciğerime verdiğin hava
baliler / tinerler aldı yerini
üstümden geçen trene binip gitti
hayata duyduğum sevda

bu ne haldir ki anne!!! / gülüyorum halime
tutup
-dağlara / duvarlara / yollara- yazıyorum kinimi
çeteler kuruyorum / sayımız kaçtı , unuttum !
boy atıyor içimde MANİSA lalesi / korkuyorum

al beni!
İSTANBUL sokaklarından geliyorum /
ANTEP baklavacısından /
cami avlusunda karanlık toplamaktan
ağlamaktan geliyorum anne!!! ağlamaktan

sen böyle istemedin / biliyorum!
güneş düşünmüştün benim için / olmadı işte, üzülme!!!
-ninnilerde / türkülerde / masallarda- kaldı adı /
yalanmış meğer / şimdi anlıyorum
uçurduğum anka kuşu / kaf dağı varamadığım !