Bırak Dağınık Kalsın

Bırak! Dokunma!
Gidişinle enkaza çevirdiğin ruhumu artık rahat bırak!
İstemem toparlamaya çalışma, zaten alışkın kalbim anlamsız yalnızlıklara
Dönüp bakma arkana, sıralama ardı ardına saçma sapan pişmanlık üzgünlük
cümlelerini
çünkü işe yaramaz daha öncede gördüm bunarı
Yalnızlığımla beni baş başa bırak ve artık defol git
Kahrolası karanlıklara terket beni
Uykusuz gecelere güneşi olmayan Sabahlara hediye et bedenimi
Korkma gelmem peşinden dön demem gitme de demem demeyeceğim
Öylece çek git

Bırak! Dokunma!
Gidişinle enkaza çevirdiğin ruhumu artık rahat bırak!
Defol git, kapıyı çıkarken açık bırak, belki bir teselli belki bir anı
giriverirse diye senden kalan sana ait olan
Hadi işin bittiyse çekte git, yalnızlığımla baş başa bırak beni
Git artık git de bir an önce alışmaya başlayayım güneşsiz sabahlara Kapıyı
kapama!

Bırak! Dokunma!
Gidişinle enkaza çevirdiğin ruhumu artık rahat bırak! Artık istemiyorum seni
hadi defol git kalbimden ve beni artık rahat bırak!