Suskunluğu Bilirmisin

Suskunlugu bilir misin?
Bir anda hayattan kopup nefis bir sessizlik senfoninin ortasında buluvermek kendini
Suskunlukları bilir misin? Ansızın kesilen konusmaların ardından kulaklarının nasıl da uğuldadığını?
Solukları duyarsın sadece Kelimelerin eksik kaldığı anlarda susar insan

Seni öylesine seviyorum ki; bunu kelimelerle ifade edemiyorum ve susuyorum Gözlerime bak anlarsın!

Oradan bir pencere açıyorum, senden bana dogru; süzülebilirsin içeri istersen
ve penceremi açtıktan sonra susuyorum Susuyorum, duyarsın!



Aslında ne çok sey söylenir susmalarda Gerçek kendin olursun; tüm elbiselerinden yoksun çırılçıplak,
aynen savunmasız bir bebek gibi Aracı kullanmadan, kelimelerin bencilligine yakalanmadan
Susarsın
Bosluga konusursun susarak

Düsünceler on-ikiden vurur o zaman; tellere dokunmadan, havayı kullanmadan

Böyle susmalarda bulursun bir çok sorunun cevabını Ve belki de kendini tanırsın
Hatta o müthis soru var ya, "ask nedir?"
Onun bile cevabını bulabilirsin ama ifade edemezsin, susarsın!



Bilirim acı verir bazen susmak Konuşmak istersin; kelimeler bogazına dügümlenir
Her sey bitmistir aslında
Ne kelimeler ne de suskunluk bir ise yarar artık
Zalim acı saplanmıstır en derine; duyulan sadece iç çekislerdir artık
Bir de; dilinin ucuna hücum eden ve dudak kalesine çarparak bozguna ugrayan kelimeler

Gözyası da suskunlugun meyvesidir Dokunur acının üzerine; ılık, tuzlu bir ilaç gibi
Önce yakar, belki de acıyı azdırır Ya sonra?

Uyusur kasılan gözlerin Oradan kalbine damlar susan sesin
Sessizce, kimsesizce aglarsın; duyarlarsa gelirler ve beni yalnızlıgımla ayırırlar diye korkarsın,
hıçkırıklarını bogarsın, susarsın!



Susarsın Susarsın ama!!! Anlamsız sesleri duyumsamaya baslarsın bu sefer de
Bütün enstrümanlar vardır ama sef yoktur Kelimeler pesi sıra çıkar, cümleler kurulur tumturaklı, anlamsız

Anlam yüklemeye çalıstıgın her cümle, bir öncekini daha da anlamsız hale getirmeye baslamıştır bile

sefsiz bir orkestradan bas döndüren bir senfoni bekleyemezsin ki! Sonra anlamsızlıkları sıralayıp,
onlara sahte anlam elbiseleri giydirmeye baslarsın; rüküs olurlar
Cımbızla ararsın içlerinden anlamlı kelimeleri seçmek için
Karanlık bir odada bulmaya çalıstıgın bir ısık; göremezsin
Cam kırıkları gibi beynine saplanan kıymık kelimeler; kanatır, hissedemezsin
Yaslar hücum eder gözpınarlarına, aslayamazsın!



Ayna yazılar vardır; ruhuna çevrilmis Bakmayı bilebilirsen kıymetli kelimeler
En kuytu köselerinde yapacagın bir gezinti kendine bile itiraf edemediklerini çıkarıverir günyüzüne

Karanlıga günes açar ve sersemce fikirlerin yere basmaya baslar
İste o zaman
Ne suskunlugun anlamı, ne seslerin karmasası kalır
Sadece, "beyazın üstüne siyah"