Bir Yaşanılamayanın Parantez İçleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

Soğuktu hava o zaman da şimdiler gibi ama biz üşümezdik

Karların altında

hastalanmaktan korkmadan oyunlar oynardık

Ben en çok saklambaçlarımı severdim,

seninse yorulmaz çocuk heveslerin vardı

ama ben öyle yorgundum ki ve sen

öylesine masumdun

Teleferiklerden yeryüzünü izlemek gibiydi seni sevmek;

eğlenceli ve ürkütücü

Yükseklik korkum nüksederdi sana bakarken (ürperirdim

aniden; a çocuk ya tutmak isterken sen de benimle düşersen)

Evet itiraf ediyorum muzip bir çocuk gibi sevdim seni ve utanıp yenemedikçe

kendimi seni gönderdim

(Bu yüzdendi; buradaki yanlış benim değil deyişlerine

hak verişim

Bilmiyordun ki gönüllü bir yanlış olarak ben yeterince kendimin

bile değildim) Acıtmak için sarf edilmemişti sözlerim çocuk bakışların aldanıp

da küsmesin istedim

Bu yüzden gitmeni hiç engellemedim

Aslında kalmanı hiç

düşlememiştim

Sonunda seni de ürpertti değil mi, kendime terk edilişlerim? Bu yüzden mi bana

kendimi ödettin (Gitti gözleri zafer parıltısı çocuk gülüşümü elinde

taşıyıp)

Gel diyemezsin şimdi bana; çok zor sevdim kendimi yeniden

Hem gelsem

üstünü örtsem ne fark eder; uyandığında yine ben olmayacağım ki

Bu gece sabaha

kadar seni beklesem ne fark eder; yarınımızda biz yokuz ki

Masallar anlatsam

yeniden bize dair ne fark eder; İnanmadığın masallar korkularını savuşturamaz

ki

Hem artik öğrenmelisin; sen de üşürken uyuyabilmeyi benim gibi

(Sorguların

hala bitmedi mi? Anla artık sana dairliğim tükendi)

Şimdi dön diyemezsin bana

Sen de biliyorsun açılmamacasına kapandı valizler ve

duvarlardan söküldü, bir zaman geçmek bilmeyen saatler

Ardında öylesine bir iz

kaldı sadece, Bir de ikimize rağmen karartılamamış gülümsemeler

Bak son yazısı da belirdi, perdelerdeki ışık dindi

Anladım devam edebilmek için

affebilmek gerekli her şeyi

Ben affedebildim ikimizi

Hadi sen de affet beni

Kar yağarken başlayamamıştık; kar yağarken bitsin bari

(Tam da şimdi, hadi son

kez öp duvarlarını ve son kez çarp kapıları

Hem bırak artık uyusunlar; yoruldu

kelimelerimin anlamları

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bir Yaşanılamayanın Parantez İçleri Soğuktu hava o zaman da şimdiler gibi ama biz üşümezdik Karların altında hastalanmaktan korkmadan oyunlar oynardık Ben en çok saklambaçlarımı severdim, seninse yorulmaz çocuk heveslerin vardı ama ben öyle yorgundum ki ve sen öylesine masumdun Teleferiklerden yeryüzünü izlemek gibiydi seni sevmek; eğlenceli ve ürkütücü Yükseklik korkum nüksederdi sana bakarken (ürperirdim aniden; a çocuk ya tutmak isterken sen de benimle düşersen) Evet itiraf ediyorum muzip bir çocuk gibi sevdim seni ve utanıp yenemedikçe kendimi seni gönderdim (Bu yüzdendi; buradaki yanlış benim değil deyişlerine hak verişim Bilmiyordun ki gönüllü bir yanlış olarak ben yeterince kendimin bile değildim) Acıtmak için sarf edilmemişti sözlerim çocuk bakışların aldanıp da küsmesin istedim Bu yüzden gitmeni hiç engellemedim Aslında kalmanı hiç düşlememiştim Sonunda seni de ürpertti değil mi, kendime terk edilişlerim? Bu yüzden mi bana kendimi ödettin (Gitti gözleri zafer parıltısı çocuk gülüşümü elinde taşıyıp) Gel diyemezsin şimdi bana; çok zor sevdim kendimi yeniden Hem gelsem üstünü örtsem ne fark eder; uyandığında yine ben olmayacağım ki Bu gece sabaha kadar seni beklesem ne fark eder; yarınımızda biz yokuz ki Masallar anlatsam yeniden bize dair ne fark eder; İnanmadığın masallar korkularını savuşturamaz ki Hem artik öğrenmelisin; sen de üşürken uyuyabilmeyi benim gibi(Sorguların hala bitmedi mi? Anla artık sana dairliğim tükendi) Şimdi dön diyemezsin bana Sen de biliyorsun açılmamacasına kapandı valizler ve duvarlardan söküldü, bir zaman geçmek bilmeyen saatler Ardında öylesine bir iz kaldı sadece, Bir de ikimize rağmen karartılamamış gülümsemeler Bak son yazısı da belirdi, perdelerdeki ışık dindi Anladım devam edebilmek için affebilmek gerekli her şeyi Ben affedebildim ikimizi Hadi sen de affet beni Kar yağarken başlayamamıştık; kar yağarken bitsin bari (Tam da şimdi, hadi son kez öp duvarlarını ve son kez çarp kapıları Hem bırak artık uyusunlar; yoruldu kelimelerimin anlamları