07-11-2012
|
#1
|
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Mermer Yontucu
MERMER YONTUCUSU
Bir zamanlar dağda, kızgın güneşin altında, mermer taşlarını yontmaktan bezmiş bir mermer yontucusu varmış
Bu hayattan bıktım artık Yontmak! Devamlı mermer yontmak öldüm artık! Üstelik bir de bu güneş, hep bu yakıcı güneş! AH!
Onun yerinde olmayı ne kadar çok isterdim, orada yükseklerde her şeye hakim olacaktım, ışınlarımla etrafı aydınlatacaktım Diye söylenir durur yontucu
Bir mucize eseri olarak dileği kabul olunur ve yontucu o an güneş olur Dileği kabul edildiği için çok mutludur Fakat tam ışınlarını etrafa yaymaya hazırlandığı sırada ışınlarının bulutlar tarafından engellendiğini fark eder
Basit bulutlar benim ışınlarımı kesecek kadar kuvvetli olduklarına göre benim güneş olmam neye yarar! diye isyan eder
Mademki bulutlar güneşten daha kudretli bulut olmayı tercih ederim
O zaman hemen bulut olur Dünyanın üzerinde uçuşmaya başlar, oradan oraya koşuşur, yağmur yağdırır fakat birdenbire rüzgar çıkar ve bulutları dağıtır
Ah, rüzgar geldi ve beni dağıttı, demek ki en kuvvetlisi o öyleyse ben rüzgar olmak istiyorum diye karar verir
Ve dünyanın üzerinde eser durur, fırtınalar estirir, tayfunlar meydana getirir Fakat birdenbire önünde kocaman bir duvarın ona mani olduğunu görür Çok yüksek ve çok sağlam bir duvar
Bu bir dağdır
Basit bir dağ beni durdurmaya yettiğine göre benim rüzgar olmam neye yarar Der
O zaman dağ olur Ve o anda bir şeyin Ona durmadan vurduğunu hisseder Kendinden daha güçlü olan şeyin, Onu içinden oyan şeyin
Bu bir küçük bir mermer yontucusudur
İNSAN KENDİ SAHİP OLDUĞU DEĞERLERİ BİLİP DAHA FAZLASINI İSTEMEK YERİNE ONLARI DEĞERLENDİREBİLSE KEŞKENELER KAZANIRDI DEĞİL Mİ?
|
|
|
|